
تعداد نشریات | 38 |
تعداد شمارهها | 1,260 |
تعداد مقالات | 9,130 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,464,163 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,164,694 |
رویکرد اخلاقی به سیاست خارجی در اندیشه امام خمینی (ره)؛ محدوده وجوب بقا | ||
دولت پژوهی ایران معاصر | ||
مقاله 4، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 6، آذر 1396، صفحه 71-87 اصل مقاله (373.7 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسنده | ||
مجید بهستانی* | ||
استادیار دانشگاه جامع امام حسین(ع) | ||
تاریخ دریافت: 04 مرداد 1397، تاریخ بازنگری: 22 آبان 1398، تاریخ پذیرش: 20 آبان 1397 | ||
چکیده | ||
بنا بر منطق قدرت روابط بینالملل و بعضی از نظریههای سیاست خارجی، ایران باید به دنبال تولید و نگهداری سلاح اتمی باشد. آن چیزی که سبب حیرت سیاستمداران غربی شده است این است که افزون بر انکارهای همیشگی مسئولان نظام از پیگیری چنین هدفی، حضرت امام خمینی(ره) در فتوائی تاریخی هر گونه نگهداری، ساخت و استفاده از سلاح اتمی را حرام اعلام کردند. ایشان در طول جنگ تحمیلی فرماندهان نظامی را از به کارگیری سلاحهای کشتار جمعی منع کرده بودند. این در حالی است که تقویت بنیه نظامی کشور به گونهای که سبب هراس دشمن از تعدی شود یک واجب شرعی است. نقطه چالش برانگیز زمانی است که منع به کارگیری سلاحهای کشتار جمعی رأی مشهور فقها نیست بلکه قائلانی دارد. سؤال پژوهش این است که چه دلایل فکری سبب اعلام ممنوع شدن سلاحهای کشتار جمعی از سوی رهبران انقلاب اسلامی شده است. برای این منظور ضمن مروری بر فتاوای مختلف فقیهان بزرگ جهان شیعه از دورههای پیشین تاکنون و بازخوانی دلائل ایشان له و علیه این گونه تسلیحات، بر آرای حضرت امام خمینی(ره) تمرکز میشود. پاسخ سؤال این است که فقیه در مقام اجتهاد علاوه بر منابع فقهی بشدت از باورهای کلامی و بینشهای فردی ـ اجتماعی خویش تأثیر میپذیرد و از این رو، رأی حضرت امام(ره) در این باب بر اساس باورهای متفاوت اخلاقی و انسانشناختی ایشان قابل تفسیر است. | ||
کلیدواژهها | ||
: امام خمینی(ره)؛ آیتالله خامنهای؛ سلاح اتمی؛ قاعده تترس؛ فقه سیاسی؛ فقه حکومتی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
An Ethical Approach to Foreign Policy in the Views of Imam Khomeini; the Scope of the Obligatory Continuance | ||
نویسندگان [English] | ||
majid behestani | ||
Assistant professor at Imam Hussein University | ||
چکیده [English] | ||
According to the logic of power in international relations and some foreign policy theories, Iran is supposed to pursue production and keeping of nuclear weapons. What surprises Western politicians is the fact that, in addition to the constant rejection of the Iranian government officials of following such an end, Imam Khomeini (RA), in his historic fatwa, has forbidden any production, maintenance, and use of nuclear weapons. During the imposed war, he had prohibited military commanders from employing mass destruction weapons. Meanwhile, it is a religious obligation to strengthen the country's military power in such a way as to frighten the enemy of yielding any threat. The challenging point arises when we observe that the prohibition of the use of mass destruction weapons is not generally agreed by all Islamic jurisprudents. The research question relates to the reasons of why the leaders of the Islamic Revolution have prohibited the use of the weapons of mass destruction. Hence, reviewing various fatwas by the supreme Shiite jurisprudents of the world from past to present, and investigating their reasons for fighting against, or supporting the use of such weapons, this research focuses on the views of Imam Khomeini (RA). The answer underlies the fact that the Islamic jurisprudents, in terms of Ijtihad, are strongly influenced by their religious beliefs and their individual social insights, in addition to their jurisprudential sources. Hence, Imam Khomeini’s decree can be interpreted based on his different moral and anthropological beliefs. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Imam Khomeini (RA), Ayatollah Khamenei, nuclear weapons, Tetris principle, political jurisprudence, state jurisprudence | ||
مراجع | ||
قرآنکریم. اسمحسینی، غلامرضا (1390). نقش محوری انسان کامل در توسعه سیاسی متعالیه در اندیشه سیاسی امام خمینی. پژوهشنامه انقلاب اسلامی. س اول. ش 1: 124 ـ 109. اشمیت، کارل (1390). الهیات سیاسی. ترجمه لیلا چمنخواه. تهران: نگاه معاصر. بهستانی، مجید (1395). مبانی فقهی منع به کارگیری سلاح هستهای در فقه شیعه؛ مطالعه موردی فتوای آیتالله خامنهای. همایش ملی فرهنگ جهادی. ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران. پاکآیین، محسن (13/11/1390). امام خمینی و اخلاق در سیاست خارجی. سایت جنگ نرم و عملیات روانی. قابل دسترسی در: http://www.psyop.ir/?p=11822 تابش، رضا (26/7/1392). بنیانهای اخلاق سیاسی از دیدگاه امام خمینی. سایت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. قابل دسترسی در: http://www.imam-khomeini.ir/fa/NewsPrint.aspx?ID=20867 جمشیدی، محمدحسین (1387). سیاست چیست؟ (تبیین دیدگاه امام خمینی (ره)). فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی. س چهارم. ش 14: 46 ـ 11. حرّ عاملی، محمدبنحسین (1367). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. تهران: کتاب فروشی اسلامیه. خمینی، روحالله (1380). صحیفه امام. تهران: مؤسسه تنظیم، حفظ و نشر آثار امام خمینی(ره). خمینی، روحالله (1407 ه.ق). البیع. تهران: وزاره الثقافه و الارشاد الاسلامی. دال، رابرت (1387). درباره برابری سیاسی. ترجمه جهانگیر معینی. تهران: فرهنگ صبا. رشیدی، بهروز (24/8/1394). سخنرانی در نشست تخصصی نسبت اخلاق و سیاست در اندیشه سیاسی امام خمینی (ره). دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز. قابل دسترسی در: http://www.iqna.ir/fa/news/3452911
سروشمحلاتی، محمد (1394). روایتی مخدوش از مبانی فقهی امام خمینی(ره). وبلاگ شخصی سروش محلاتی، آذر. قابل دسترسی در: http://soroosh-mahallati.com/fa/167 سعیدی، محمدحسن (1378). امام خمینی و راهبرد اصالت تکلیف. مجموعه مقالات کنگره امام خمینی و اندیشه حکومت اسلامی. ج 3. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). شربیانی، رضا، و دیگران (1392). تبلور انسانشناسی صدرائی در نهضت امام خمینی(ره). فصلنامه حکمت صدرائی. دانشگاه پیام نور. س دوم. ش 1: 31 ـ 42. شریفالرضی، محمدبنحسین (1378). نهج البلاغه. ترجمه سید جعفر شهیدی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. شفیعیکیا، احمد (1423 ه.ق). فقه المقاومه: دراسه مقارنه. طهران: المرکز العالی للدراسات التقریبیه. طوسی، شیخمحمدبنحسن (بیتا). تهذیب الاحکام. تهران: دارالکتب الاسلامیه. عاملی (شهید ثانی). زینالدینبنعلیبناحمد (بیتا). الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه. تصحیح سیدمحمد کلانتر. کتابخانه مدرسه فقاهت (نسخه الکترونیکی). قابل دسترسی در: lib.eshia.ir/381/2/10102 عاملی، محمدبنمکی (شهید الاول) (1417 ه.ق). الدروس الشریعه فی الفقه الامامیه. قم: دفتر تبلیغات اسلامی. فاضللنکرانی، محمدجواد (27/11/1393). مبانی فقهی قیام امام خمینی(ره). مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). قابل دسترسی در: http://www.imam-khomeini.ir/fa/NewsPrint.aspx?ID=25375
کدیور، محسن (1385). سیاست نامه خراسانی. تهران: کویر. کلانتری، علیاکبر (1376). فقه و مصلحت نظام. نشریه فقه. ش 11 و 12. کلینی، محمدبنیعقوب (1375). الاصول من الکافی. تصحیح علیاکبر غفاری. تهران: دارالکتب الاسلامیه. مارکس، کارل؛ انگلس، فردریش (1385). مانیفست حزب کمونیست. برلین: نشر حزب توده ایران. ماکیاولی، نیکولو (1389). شهریار. ترجمه محمود محمود. تهران: نگاه. مرشدیزاد، علی (24/8/1394). سخنرانی در نشست تخصصی نسبت اخلاق و سیاست در اندیشه سیاسی امام خمینی(ره). دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز. قابل دسترسی در: http://www.iqna.ir/fa/news/3452911
مروارید، علیاصغر (1410 ه.ق). سلسله الینابیع الفقهیه. بیروت: مؤسسه فقه الشیعه. مطهری، مرتضی (1383). سیری در سیره نبوی. تهران: صدرا. مورگنتا، هانس (1389). سیاست میان ملتها. ترجمه حمیرا مشیرزاده. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالملل. موسویبجنوردی، سیدمحمد (1382). فقه تطبیقی (بخش جزائی). تهران: پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی. مهاجرنیا، محسن (1386). کرامت انسان در حکومت امام خمینی(ره). مجموعه مقالات همایش بینالمللی امام خمینی و قلمرو دین. ج 8. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره). مهوری، محمدحسین (1380). حفظ نظام. نشریه حکومت اسلامی. ش 20. نائینی، محمدحسین (1382). تنبیه الامه و تنزیه المله. ترجمه سیدجواد ورعی. قم: بوستان کتاب قم. نائینی، محمدحسین (بیتا). فوائدالاصول. کتابخانه مدرسه فقاهت (نسخه الکترونیکی). قابل دسترسی در: http://lib.eshia.ir/3/1/13102
نجفیجواهری، محمدحسن (بیتا). جواهر الکلام. کتابخانه مدرسه فقاهت (نسخه الکترونیکی). قابل دسترسی در: www.lib.eshia.ir/1/1/10088
ورعی، سیدجواد (1393). قاعده اختلال نظام، مفاد و قلمرو آن در فقه. نشریه حکومت اسلامی. ش 71. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 340 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 223 |