اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 34 |
| تعداد شماره‌ها | 1,306 |
| تعداد مقالات | 9,427 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,188,657 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,620,946 |
امر سیاسی،آپاراتوس های قدرت ؛ بازخوانی تئوریکال چرایی و چگونگی بازتولید معنایی گفتمان انقلاب اسلامی | ||
| دولت پژوهی ایران معاصر | ||
| مقاله 1، دوره 11، شماره 2، تیر 1404، صفحه 11-33 اصل مقاله (638.42 K) | ||
| نوع مقاله: اندیشه سیاسی | ||
| نویسنده | ||
| علی آزرمی* | ||
| عضو هیات علمی دانشگاه گیلان | ||
| تاریخ دریافت: 14 آذر 1403، تاریخ بازنگری: 23 اردیبهشت 1404، تاریخ پذیرش: 23 اردیبهشت 1404 | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر ارائه تحلیلی دقیق و نظام مند از چرایی و چگونگی وقوع انقلاب اسلامی به واسطه درک و تبیین چگونگی هژمونیک شدن گفتمان، هویت و معنای انقلاب اسلامی ایران از طریق تقابل و منازعات سامانه‌های ارزش ساز یا آپاراتوس های قدرت برای تثبیت معنا ، مفصل بندی و طرد و برجسته سازی هویت‌های گفتمانی خود می‌باشد. سؤال اصلی نوشتار پیش رو به این صورت است که چگونه آپاراتوس های قدرت در دوران سلطنت پهلوی با بحران معنایی مواجه شده و گفتمان انقلاب اسلامی با بازتولید معانی خود سوژه و وضعیت انقلابی را در ایران به وجود آورد؟ در این نوشتار با به کارگیری چارچوب نظری-روشی از رویکردهای گفتمانی و نظریه‌های بازتولید قدرت در اندیشه سیاسی معاصر تلاش شده است به این سؤال پرداخته شود . وقوع شرایط انقلابی در ایران را می‌توان از خلال ماهیت امر سیاسی ، منازعات معنایی - گفتمانی آپاراتوس های قدرت و بکارگیری تکنولوژی‌های نرم افزاری در فرایند انقلاب اسلامی و ساختارشکنی از نظم معنایی گفتمان رسمی قدرت تبیین کرد. به نظر می‌رسد که سامانه‌های ارزش ساز ،کانون‌های ابژ ه ساز و معنابخش نوپدید در گفتمان انقلاب اسلامی از طریق اخلال در روند بازتولید قدرت و عملکرد آپاراتوس های قدرت در عصر پهلوی و با استفاده از تکنیک‌های برجسته سازی قابلیت دسترسی و اعتبار، طرد ،غیریت سازی ، حاشیه راندن و با زوال کشیدن و سایش در سامانه‌ها و آپاراتوس های معناساز رژیم پهلوی در کنار زبان سیاسی و سوژگی امام خمینی (ره) نظم نمادین جدیدی را برساخته کرد که نظم نمادین قبلی و مبانی مشروعیت بخش نظام پهلوی با بحران مواجه شد، موجبات شکل گیری وضعیت انقلابی ، تثبیت معنای گفتمان انقلاب را ایجاد نمودند. همچنین این نظم نمادین توانست گفتمان انقلابی را با انباشت سرمایه اجتماعی همراه کرده، اننقادات سیستماتیک از نظام سیاسی را سامان دهی کند، ارزش‌ها ، نظم نمادین و اپیستمه جدیدی را بازتولید کند، بین ساختار حکومت پهلوی، پندار و زیست جهان فکری جامعه ایرانی شکاف ایجاد کرده، سوژه‌های انقلابی را در دل بی قراری‌های گفتمانی دهه 50 در ساختن نظم سیاسی- اجتماعی جدید به حرکت در آورد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آپاراتوس؛ معنای گفتمانی؛ انقلاب اسلامی؛ سوژه انقلابی؛ نظم نمادین؛ بازتولید قدرت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Politics, apparatuses of power; theoretical rereading of why and how the semantic reproduction of the discourse of the Islamic Revolution | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ali azarmi | ||
| guilan | ||
| چکیده [English] | ||
| The aim of the present study is to present a precise and systematic analysis of why and how the Islamic Revolution occurred by understanding and explaining how the discourse, identity, and meaning of the Islamic Revolution of Iran became hegemonic through the confrontation and conflicts of value-making systems or power apparatuses to stabilize meaning, articulate, and reject and highlight their discursive identities. The main question of the following article is how the power apparatuses during the Pahlavi dynasty faced a semantic crisis and how the discourse of the Islamic Revolution, by reproducing its meanings, created a revolutionary subject and situation in Iran? In this article, an attempt has been made to address this question by applying the theoretical-methodological framework of discursive approaches and theories of power reproduction in contemporary political thought. The occurrence of revolutionary conditions in Iran can be explained through the nature of the political, the semantic-discursive conflicts of the power apparatuses, and the use of software technologies in the process of the Islamic Revolution, and the deconstruction of the semantic order of the official discourse of power. It seems that the value-making systems, object-making and meaning-making centers that emerged in the discourse of the Islamic Revolution, through disrupting the process of power reproduction and the functioning of the power apparatuses in the Pahlavi era and using techniques of highlighting accessibility and credibility, exclusion, othering, marginalization, and by deteriorating and wearing down the meaning-making systems and apparatuses of the Pahlavi regime, alongside the political language and subjectivity of Imam Khomeini (RA), created a new symbolic order that caused the previous symbolic order and the legitimacy foundations of the Pahlavi regime to face a crisis, causing the formation of a revolutionary situation and the consolidation of the meaning of the revolutionary discourse. This symbolic order was also able to combine revolutionary discourse with the accumulation of social capital, organize systematic criticisms of the political system, reproduce new values, symbolic order, and epist of Iranian society, and mobilize revolutionary subjects in the midst of the discursive restlessness of the 1950s in building a new socio-political order. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Apparatus, discursive meaning, Islamic revolution, revolutionary subject, symbolic order, reproduction of power | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 57 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4 |
||