اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 34 |
| تعداد شماره‌ها | 1,331 |
| تعداد مقالات | 9,585 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,775,755 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,985,052 |
اثربخشی تلفیقی شفقت به خود و معنادهی به رنج مبتنی بر آموزه‌های اسلامی بر بی‌رمقی زناشویی و خود سرزنش‌گری زوجین با فرزند کم‌توان ذهنی | ||
| فصلنامه فرهنگی- تربیتی زنان و خانواده | ||
| مقاله 7، دوره 20، شماره 71، اردیبهشت 1404، صفحه 151-185 اصل مقاله (1.57 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| مهران حیدری نیا* 1؛ کامران شیوندی چلیچه2؛ زهرا رسولی عمادی3؛ مهکامه نظام دوست4 | ||
| 1دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 2استادیار،گروه روانشناسی تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
| 3کارشناسی ارشد علوم تربیتی آموزش پیش دبستانی دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| 4کارشناسی ارشد مشاوره خانواده موسسه آموزش عالی علوم و فناوری آریان | ||
| تاریخ دریافت: 13 فروردین 1403، تاریخ بازنگری: 10 خرداد 1403، تاریخ پذیرش: 30 تیر 1404 | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر با هدف اثربخشی تلفیقی شفقت به خود و معنادهی به رنج مبتنی بر آموزه‌های اسلامی بر بی‌رمقی زناشویی و خود سرزنش‌گری زوجین با فرزند کم‌توان ذهنی انجام گرفت. این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش، زوجین با فرزند کم‌توان ذهنی شهر تهران در سال 1402 بود. نمونه پژوهش شامل 30 زوج با فرزند کم‌توان ذهنی در حال تحصیل در منطقه 18 شهر تهران بودند (هر یک 15 زوج) که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای (هر هفته دو جلسه) مداخله تلفیقی شفقت به خود و معنادهی به رنج مبتنی بر آموزه‌های اسلامی را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه بی‌رمقی زناشویی پایینز (1996) و مقیاس خودسرزنش‌گری تامسون و زوروف (2004) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار spss24 و با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تلفیقی شفقت به خود و معنادهی به رنج مبتنی بر آموزه‌های اسلامی بر بی‌رمقی زناشویی و خودسرزنش گری زوجین با فرزند کم‌توانی ذهنی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل اثربخشی معنادار و پایداری دارد (05/0>P)؛ به‌عبارت‌دیگر، مداخله تلفیقی شفقت به خود و معنادهی به رنج باعث کاهش ابعاد بی‌رمقی زناشویی (خستگی عاطفی، 01/0>p، 06/97=F؛ خستگی روانی 01/0>P، 21/72=F و خستگی جسمی 01/0>P، 63/69=F) و خود سرزنش‌گری (خود سرزنش‌گری مقایسه‌ای 01/0>P، 39/138=F و خود سرزنش‌گری درونی، 01/0>p، 16/159=F) زوجین با فرزند کم‌توان ذهنی شد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که تلفیق شفقت به خود و معنادهی به رنج مبتنی بر آموزه‌های اسلامی به پذیرش و معنابخشی به رنج، تقویت تفکر مثبت و کاهش هیجانات منفی زوجین با فرزند کم‌توان ذهنی منجر شده و از آن می‌توان به عنوان یک الگوی آموزشی و درمانی به منظور کاهش بی‌رمقی و خود سرزنش‌گری زوجین در قالب کارگاه‌های آموزشی و درمانی بهره گرفت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| "شفقت به خود"؛ "معنادهی به رنج مبتنی بر آموزه های اسلامی؛ "بی‌رمقی زناشویی"؛ "خودسرزنش‌گری"؛ "کم‌توان ذهنی" | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The combined effectiveness of self-compassion and giving meaning to suffering based on Islamic teachings on marital burnout and self-blame of couples with Intellectual Disability children | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mehran haiydarinia1؛ kamran sheivandi cholicheh2؛ zahra Rasouli emadi3؛ Mahkameh Nezam doost4 | ||
| 1PhD student in counseling at Shahid Chamran University, Ahvaz | ||
| 2دانشگاه علامه طباطبائی تهرانAssistant Professor, Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran | ||
| 3Master of Educational Sciences, Preschool Education, Allameh Tabatabai University | ||
| 4Master's Degree in Family Counseling, Arian Institute of Higher Education of Science and Technology | ||
| چکیده [English] | ||
| The present study was conducted with the aim of the combined effectiveness of self-compassion and giving meaning to suffering based on Islamic teachings on marital burnout and self-blame of couples with Intellectual Disability children. This research was a semi-experimental type of pre-test-post-test and follow-up with experimental and control groups. The research population was a couple with a Intellectual Disability child in Tehran in 1402. The research sample included 30 couples with intellectually disabled children studying in the 18th district of Tehran who were selected by available sampling method and replaced by random method in two equal groups (15 couples each). The experimental group received 10 sessions of 90 minutes (two sessions per week) integrated intervention of self-compassion and giving meaning to suffering based on Islamic teachings, and the control group was placed on the waiting list for training. The data collection tool included the Marital Depression Questionnaire (CBM) by Paynes (1996) and the Self-Blame Scale (SCS) by Thomson and Zuroff (2004). Data were analyzed by spss24 software and using covariance analysis. The results showed that the integrated training of self-compassion and giving meaning to suffering based on Islamic teachings on marital burnout and self-blame of couples with Intellectual Disability children in the experimental group compared to the control group has significant and stable effectiveness (p<0.05); In other words, the integrated intervention of self-compassion and giving meaning to suffering reduces the dimensions of marital burnout (emotional fatigue, F=06.97, P<0.01; mental fatigue, F=21.72, P<0.01 and physical fatigue, F=63.69, P<0.01) and self-blame (comparative self-blame, F=39.138, P<0.01 and internal self-blame, F=16.159, P<0.01) the couple had a Intellectual Disability child; Therefore, combining self-compassion and giving meaning to suffering based on Islamic teachings is an effective method for improving marital burnout and self-blame of couples with Intellectual Disability children. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| self-compassion, Giving meaning to suffering based on Islamic teachings, marital burnout, self-blame, Intellectual Disability | ||
| مراجع | ||
|
قرآن کریم
نهج‌‌البلاغه
اولیایی، سیده سیما و قاسمی‌‌پور، یدالله (1401). بررسی نقش میانجی مهارت‌های ارتباطی در رابطه میان سبک‌های دل‌بستگی با بی‌رمقی زناشویی. نشریه مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 13 (1)، پیاپی 33، 137-160.
بوالهری، جعفر؛ غباری‌‌بناب، باقر؛ قهاری، شربانو، میرزایی، مجید؛ راقبیان، رسول؛ دوست علی‌‌وند، هاشم و زارعی‌‌دوست، احمد (1392). مهارت‌های معنوی: کتاب ویژه مربیان. چاپ اول، تهران: دانشگاه تهران
پسندیده، عباس (1396). الگوی اسلامی شادکامی با رویکرد روانشناسی مثبت گرا. قم: سازمان چاپ و نشر دارالحدیث.https://www.ghbook.ir/
جناآبادی، حسین (1391). تأثیر مشاوره زناشویی بر رضایت زناشویی والدین کودکان کم‌توان ذهنی. مجله پرستاری و مامایی، 10 (4)، پیاپی 39، 21-39.
جوادی‌‌آملی، عبدالله (1397). مفاتیح الحیاه. قم: انتشارات اسراء
خلیلی‌‌صدرآباد، افسر؛ سهرابی، فرامرز؛ سعدی‌‌پور، اسماعیل؛ دلاور، علی و خوشنویسان، زهرا (1396). اثربخشی برنامه ایمن‌سازی تربیتی- اجتماعی با رویکرد آموزه‌های اسلامی بر تاب‌آوری دانشآموزان با رفتارهای پرخطر. روانشناسی تربیتی (روانشناسی و علوم تربیتی)، 13(46)، 77-94.
رستم‌‌پور، محدثه؛ عباسی، قدرت الله و میرزائیان، بهرام (1399). اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر بهبود انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و کاهش خود انتقادی در مادران دارای کودکان کم‌توان ذهنی. نشریه مشاوره کاربردی، 10(2)، 1-18
رضاپورمیرصالح، یاسر و اسماعیل‌‌بیگی، منیره (1399). مقایسه عملکرد خانواده، رضایت زناشویی و سبک‌های تفکر در مادران کودک ناتوان در یادگیری و مادران کودکان عادی. فصلنامه ناتوانی‌های یادگیری، 9(4)، 34-51
رهبر، طیبه و جهانبانی، فاطمه (1401). مقایسه عزت‌نفس، سلامت روان و بهزیستی روان‌شناختی در مادران کودکان کم‌توان ذهنی و عادی شهر رشت. نشریه خانواده و بهداشت، 12(2)، پیاپی 33، 11-25.
زینلی، روح‌اله (1395). شفقت بر خود در آموزه‌های اسلامی. فصلنامه شکوه، دوره 35، شماره 3، پیاپی 132، 36-60
ساداتی، سیده زهرا و مهدوی، فاطمه (1402). اثربخشی معنویت درمانی با تأکید بر آموزه‌های دین مبین اسلام بر تاب‌آوری، جهت‌گیری مذهبی و رضایت از زندگی زنان مطلقه. نشریه خانواده‌درمانی کاربردی، 4 (4)، 317-330.
شاهدپور، عارف، حاتمی، محمد، نوری، ربابه و برجعلی، محمود. (1398). مقایسه اثربخشی شفقت درمانگری انطباق یافته با آموزه‌های اسلامی با شفقت درمانگری کلاسیک در خودشفقتی بیماران مبتلابه سرطان سینه. مجله علوم روان‌شناختی، 18(80)، 877-869.
طالبی، مهناز، نادری، فرح، بختیارپور، سعید و صفرزاده، سحر. (1400). اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر تحمل آشفتگی مادران دارای کودکان کم‌توان ذهنی با نقش تعدیل‌کننده باورهای مذهبی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت، 5(ویژه‌نامه)، 92-86
عزیزی ابرقوئی، محسن و درون‌پرور، طوبی (1399). اثربخشی آموزش معنادهی به رنج با رویکرد یکپارچه توحیدی بر افزایش تاب‌آوری مادران دارای فرزند معلول شهر یزد. پژوهش‌نامه روانشناسی اسلامی، 6(13)، 27-37. https://psychology.riqh.ac.ir/article_13341.html
غباری بناب، باقر (1388). مشاوره و روان‌‌درمانگری با رویکرد معنویت. تهران: ناشر آرون.
فراهینی، ندا، افروز، غلامعلی، غباری بناب، باقر و ارجمندنیا، علی‌اکبر. (1398). اثربخشی برنامه معنادرمانی مبتنی بر ارزش‌های اسلامی-ایرانی بر رضایت زناشویی والدین کودکان استثنایی. روانشناسی خانواده، 6(1)، 26-15.https://doi.org/10.29252/ijfp.6.1.15
فلاح، محمدحسین؛ شایق، محمدرضا؛ عاصی، ابوالقاسم و طحانی، علی (1397). ساختمان زندگی خود را محکم بسازید (درمان یکپارچه توحیدی). یزد: شهد علم
کاظمیان، سمیه و آزادی نقش، نیره (1394). تحلیل کیفی مقایسه‌ای روابط بین زوجین از نگاه مادران دارای فرزند معلول و مادران دارای فرزند سالم. فصلنامه علمی پژوهشهای مشاوره، 14(56)، 109-143.
کنعانی، کبری و گودرزی، محمدعلی (1395). تأثیر معنادرمانی اسلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری مادران کودکان عقب‌مانده ذهنی. سلامت جامعه، 10(1)، 62-52.
محمودی، جعفر؛ مصباح، ایمان و رضایی‌‌شریف، علی (1402). اثربخشی رویکرد مبتنی بر شفقت بر ناگویی هیجانی و احساس انسجام در مادران دارای فرزند کم‌توان ذهنی. فصلنامه روانشناسی افراد استثنائی، پیاپی 50، 255-286.
مرادی، علیرضا؛ اسماعیل‌زاده، محمدمهدی؛ اکبری، مهدی؛ حسنی، جعفر و غلامی، نسرین (1400). مقایسه اثربخشی درمان معنا محور گروهی با شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی گروهی بر انعطاف‌پذیری شناختی بیماران مبتلابه سرطان سینه. فصلنامه پژوهشهای نوین روان‌شناختی، پیاپی 62، 74-89
مرادی، نارین (1401). اثربخشی شفقت درمانی بر تاب‌آوری، خودکنترلی هیجانی و خشم در مادران دارای کودکان کم‌توان ذهنی. پیشرفت‌های نوین در روانشناسی، علوم تربیتی و آموزش‌وپرورش، 5 (52)، 61-76.
مزروعی، نازیلا؛ علیوندی وفا، مرضیه و محب، نعیمه. (1401). مقایسه اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، نظریه گشتالت و رویکرد معنوی - مذهبی اسلام‌محور بر آشفتگی روان‌شناختی و احساس گناه مادران دانشآموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر. فصلنامه فرهنگی- تربیتی زنان و خانواده، 17(59)، 105-134. DOR: 20.1001.1.26454955.1401.17.59.6.7
موسوی، اشرف‌‌السادات و قربانی، نیما (1385). خودشناسی، خود انتقادی و سلامت روان. مطالعات روان‌شناختی، 2(4-3)، 91-75
موسوی، سیده فاطمه (1397). نقش استرس والدینی و ادراک مثبت در پیش‌بینی رضایت زناشوییِ مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه و عادی. روانشناسی افراد استثنایی، 8(32)، 153-179
Ahmed, A. N., & Raj, S. P. (2023). Self-compassion intervention for parents of children with developmental disabilities: A feasibility study. Advances in Neurodevelopmental Disorders, 7(2), 277-289.https://doi.org/10.1007/s41252-022-00305-2
American Psychiatric Association (2015). Neurodevelopmental disorders: DSM-5 selections. American Psychiatric Pub.
Beebe, B., Jaffe, J., Buck, K., Chen, H., Cohen, P., Blatt, S., ... & Andrews, H. (2007). Six-week postpartum maternal self-criticism and dependency and 4-month mother-infant self-and interactive contingencies. Developmental Psychology, 43(6), 1360.https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0012-1649.43.6.1360
Bleys, D., Soenens, B., Boone, L., Claes, S., Vliegen, N., & Luyten, P. (2016). The role of intergenerational similarity and parenting in adolescent self-criticism: An actor–partner interdependence model. Journal of adolescence, 49, 68-76.https://doi.org/10.1016/j.adolescence.2016.03.003
Brown, M., Whiting, J., Kahumoku‐Fessler, E., Witting, A. B., & Jensen, J. (2020). A dyadic model of stress, coping, and marital satisfaction among parents of children with autism. Family Relations, 69(1), 138-150.https://doi.org/10.1111/fare.12375
Clark, S., & Coker, S. (2009). Perfectionism, self-criticism and maternal criticism: A study of mothers and their children. Personality and Individual Differences, 47(4), 321-325.https://doi.org/10.1016/j.paid.2009.03.020
Crnic, K. A., Neece, C. L., McIntyre, L. L., Blacher, J., & Baker, B. L. (2017). Intellectual disability and developmental risk: Promoting intervention to improve child and family well‐being. Child development, 88(2), 436-445.https://doi.org/10.1111/cdev.12740
Daly, O., & Willoughby, T. (2019). A longitudinal study investigating bidirectionality among nonsuicidal self-injury, self-criticism, and parental criticism. Psychiatry research, 271, 678-683.https://doi.org/10.1016/j.psychres.2018.12.056
Di Marino, E., Tremblay, S., Khetani, M., & Anaby, D. (2018). The effect of child, family and environmental factors on the participation of young children with disabilities. Disability and health journal, 11(1), 36-42.https://doi.org/10.1016/j.dhjo.2017.05.005
Dieleman, L. M., Soenens, B., De Pauw, S. S., Prinzie, P., Vansteenkiste, M., & Luyten, P. (2020). The role of parental reflective functioning in the relation between parents’ self-critical perfectionism and psychologically controlling parenting towards adolescents. Parenting, 20(1), 1-27.https://doi.org/10.1080/15295192.2019.1642087
DiPierro, M., Fite, P. J., & Johnson-Motoyama, M. (2018, February). The role of religion and spirituality in the association between hope and anxiety in a sample of Latino youth. In Child & Youth Care Forum (Vol. 47, pp. 101-114). Springer US.https://link.springer.com/article/10.1007/s10566-017-9421-2
Finardi, G., Paleari, F. G., & Fincham, F. D. (2022). Parenting a child with learning disabilities: Mothers’ self-forgiveness, well-being, and parental behaviors. Journal of Child and Family Studies, 31(9), 2454-2471.https://link.springer.com/article/10.1007/s10826-022-02395-x
Garssen, B., Visser, A., & Pool, G. (2021). Does spirituality or religion positively affect mental health? Meta-analysis of longitudinal studies. The International Journal for the Psychology of Religion, 31(1), 4-20.https://doi.org/10.1080/10508619.2020.1729570
Germer, C., & Neff, K. (2019). Mindful self-compassion (MSC). In Handbook of mindfulness-based programmes (pp. 357-367). Routledge.https://www.taylorfrancis.com/chapters/edit/10.4324/9781315265438-28/mindful-self-compassion-msc-christopher-germer-kristin-neff
Giallo, R., Seymour, M., Matthews, J., Gavidia‐Payne, S., Hudson, A., & Cameron, C. (2015). Risk factors associated with the mental health of fathers of children with an intellectual disability in A ustralia. Journal of Intellectual Disability Research, 59(3), 193-207.https://doi.org/10.1111/jir.12127
Gilbert, P. (2009). Introducing compassion-focused therapy. Advances in psychiatric treatment, 15(3), 199-208.https://doi.org/10.1192/apt.bp.107.005264
Greenlee, J. L., Piro‐Gambetti, B., Putney, J., Papp, L. M., & Hartley, S. L. (2022). Marital satisfaction, parenting styles, and child outcomes in families of autistic children. Family process, 61(2), 941-961.https://doi.org/10.1111/famp.12708
Hastings, R. P. (2016). Do children with intellectual and developmental disabilities have a negative impact on other family members? The case for rejecting a negative narrative. International review of research in developmental disabilities, 50, 165-194.https://doi.org/10.1016/bs.irrdd.2016.05.002
Karaca, A., & Konuk Şener, D. (2021). Spirituality as a coping method for mothers of children with developmental disabilities. International Journal of Developmental Disabilities, 67(2), 112-120.https://doi.org/10.1080/20473869.2019.1603730
Kim, M. K., Kwon, I. S., Kim, M. K., & Kwon, I. S. (2016). Influence of self esteem, family function and social support on wellness of mothers of children with disabilities. Child Health Nursing Research, 22(1), 1-10.http://dx.doi.org/10.4094/chnr.2016.22.1.1
Neff, K. D. (2016). The self-compassion scale is a valid and theoretically coherent measure of self-compassion. Mindfulness, 7, 264-274.https://link.springer.com/article/10.1007/s12671-015-0479-3
Neff, K. D. (2023). Self-compassion: Theory, method, research, and intervention. Annual review of psychology, 74, 193-218.https://doi.org/10.1146/annurev-psych-032420-031047
Nejatian, M., Alami, A., Momeniyan, V., Delshad Noghabi, A., & Jafari, A. (2021). Investigating the status of marital burnout and related factors in married women referred to health centers. BMC women's health, 21, 1-9.https://link.springer.com/article/10.1186/s12905-021-01172-0
Pamuk, M., & Durmuş, E. (2015). Investigation of burnout in marriage. Journal of Human Sciences, 12(1), 162-177.https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/3002
Pedro, L., Branquinho, M., Canavarro, M. C., & Fonseca, A. (2019). Self-criticism, negative automatic thoughts and postpartum depressive symptoms: the buffering effect of self-compassion. Journal of reproductive and infant psychology, 37(5), 539-553.https://doi.org/10.1080/02646838.2019.1597969
Pines, J. (1996). Cell cycle: reaching for a role for the Cks proteins. Current Biology, 6(11), 1399-1402.https://doi.org/10.1016/s0960-9822(96)00741-5
Pyszkowska, A., & Wrona, K. (2021). Self-compassion, ego-resiliency, coping with stress and the quality of life of parents of children with autism spectrum disorder. PeerJ, 9, e11198.https://doi.org/10.7717/peerj.11198
Ramos, K., Erkanli, A., & Koenig, H. G. (2018). Effects of religious versus conventional cognitive–behavioral therapy (CBT) on suicidal thoughts in major depression and chronic medical illness. Psychology of Religion and Spirituality, 10(1), 79.https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/rel0000113
Salceanu, C., & Luminita, S. M. (2020). Anxiety and depression in parents of disabled children. Technium Soc. Sci. J., 3, 141.https://heinonline.org/HOL/LandingPage?handle=hein.journals/techssj3&div=13&id=&page=
Staunton, E., Kehoe, C., & Sharkey, L. (2023). Families under pressure: Stress and quality of life in parents of children with an intellectual disability. Irish journal of psychological medicine, 40(2), 192-199.https://doi.org/10.1017/ipm.2020.4
Thompson, R., & Zuroff, D. C. (2004). The Levels of Self-Criticism Scale: Comparative self-criticism and internalized self-criticism. Personality and individual differences, 36(2), 419-430.https://doi.org/10.1016/S0191-8869(03)00106-5
Wakelin, K. E., Perman, G., & Simonds, L. M. (2022). Effectiveness of self‐compassion‐related interventions for reducing self‐criticism: A systematic review and meta‐analysis. Clinical Psychology & Psychotherapy, 29(1), 1-25.https://doi.org/10.1002/cpp.2586
Wallerstein, J. (2019). The good marriage: How and why love lasts. Plunkett Lake Press.
Warren, R., Smeets, E., & Neff, K. (2016). Self-criticism and self-compassion: Risk and resilience: Being compassionate to oneself is associated with emotional resilience and psychological well-being. Current Psychiatry, 15(12), 18-28.https://www.semanticscholar.org/paper/Self-criticism-and-self-compassion%3A-risk-and-being-Warren-Smeets/5565d0d16f098229016614d0c507fe1979537ce2
Williams, B. M., & Levinson, C. A. (2022). A model of self-criticism as a transdiagnostic mechanism of eating disorder comorbidity: A review. New Ideas in Psychology, 66, 100949.https://doi.org/10.1016/j.newideapsych.2022.100949
You, J., Jiang, Y., Zhang, M., Du, C., Lin, M. P., & Leung, F. (2017). Perceived parental control, self-criticism, and nonsuicidal self-injury among adolescents: Testing the reciprocal relationships by a three-wave cross-lag model. Archives of suicide research, 21(3), 379-391.https://doi.org/10.1080/13811118.2016.1199989 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 83 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 57 |
||