امکان‌سنجی مشارکت مردمی در مدیریت بحران (زلزله احتمالی تهران)

حسینی، حسین (1395)، بحران چیست و چگونه تعریف می‌شود؟، فصلنامه امنیت شماره 1و2، تهران.

خنیفر، حسین (1389)، در آمدی بر مفهوم آمایش سرزمین و کاربردهای آن در ایران، فصلنامه آمایش سرزمین، شماره دوم، تهران.

شریف زادگان، محمدحسین و رضوی دهکردی، امیر(1389)، ارزیابی فرآیند برنامه‌ریزی آمایش سرزمین در ایران و راهکارهای بهبود آن، فصلنامه علوم محیطی، شماره چهارم، صص100-87.

روشندل اربطانی، طاهر و پورعزت علی اصغر و قلی پور آرین(1387)، تدوین الگوی جامع فراگرد مدیریت بحران با رویکرد نظم و امنیت، فصلنامه دانش انتظامی، شماره 39، صص 84-60.

زرقانی، سید هادی و اعظمی، هادی (1390)، تحلیل ملاحظات نظامی –امنیتی در آمایش و مکان گزینی نظامی مراکز و استقرارگاههای نظامی با تاکید بر استان خراسان رضوی، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دوره 15، تابستان 90 صص161-141.

زمانی، فریبا(1388)، اهمیت جمعیت شناسی در برنامه‌ریزی‌های آمایش سرزمین (با تاکید بر مطالعه مهاجرت‌های استانی)، فصلنامه جمعیت، شماره 70-69، صص132-107.

فریدون وردی نژاد وحسین کریمی آشتیانی(1387)- مدیریت شهری وآمایش سرزمین، انتشارات کویر

عمید، حسن (1389)، فرهنگ عمید، تهران، انتشارات امیرکبیر.

لطیفی، غلامرضا(1388)، سیر تحول برنامه‌های آمایش سرزمین در برنامه‌های قبل و بعد از انقلاب، فصلنامه برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، شماره 1، صص 147-111.

کاویانی راد، مراد(1384)، نسبت عدالت جغرافیایی و امنیت ملی، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال نهم، شماره دوم، صص 296-275.

محمودی، سیدمحمد(1388)، تحلیلی بر سیرتحولات کلان آمایش سرزمین فرانسه در نیم قرن گذشته و ارائه پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت آمایش سرزمین ایران، فصلنامه آمایش سرزمین، شماره اول، صص 180-141.

معین، محمد، (1371)، فرهنگ لغات معین، تهران، انتشارات امیرکبیر.

ناصحی فر، وحید و منتی، حسین(1389)، مدیریت چریکی، تهران، انتشارات شرکت چاپ و نشر بازرگانی.

نصرالهی، اکبر(1398)، مدیریت پوشش خبری بحران در رسانه‌های حرفه­ای، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر مطالعات و توسعه رسانه ها.