
تعداد نشریات | 34 |
تعداد شمارهها | 1,324 |
تعداد مقالات | 9,492 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,390,301 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,755,287 |
الگوی رفتاری گرجستان و ارمنستان در منطقه قفقاز جنوبی(2004-2024) | ||
سیاست دفاعی | ||
دوره 34، شماره 130، مرداد 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
دانیال رضاپور* 1؛ مصطفی صبوری2 | ||
1استادیار روابط بین الملل گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلان | ||
2روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، ایران | ||
تاریخ دریافت: 24 اسفند 1402، تاریخ بازنگری: 11 خرداد 1403، تاریخ پذیرش: 26 خرداد 1404 | ||
چکیده | ||
منطقه قفقاز نسبت به چند سال گذشته کمتر مورد توجه دانشمندان و تصمیمگیرندگان حوزه اوراسیا قرار گرفته است زیرا مطالعات امنیتی این منطقه در حال حاضر تحت تأثیر درگیری مسلحانه در اوکراین و آشفتگیهای خاورمیانه میباشد. با اینحال، منطقه قفقاز مخصوصا قفقاز جنوبی ل داخلی و خارجی، از شکنندگی ژئوپلیتیکی حادی رنج میبرد و از آنجایی که تشدید رقابت میان روسیه و ایالات متحده پس از جنگ سرد به بالاترین حد خود رسیده است، فرآیند درگیری و همکاری آنها و کشورهای منطقه در این بخش حساس اوراسیا مستحق توجه است. از این رو هدف اصلی این پژوهش پاسخگویی به این سوال است که راهبرد گرجستان و ارمنستان در قبال بحرانهای امنیتی رخ داده در قفقاز جنوبی دارای چه ویژگیهای کنش تاکتیکی و راهبردی میباشد؟ فرضیه مقاله به این موضوع اشاره دارد که گرجستان و ارمنستان در انجام ماموریتهای راهبردی خود ، ارتقا قابلیتها و پاسخگویی برای مقابله با تهدیدات امنیتی آمریکا(ناتو) و روسیه(سازمان پیمان امنیت دسته جمعی) استفاده نمایند. این مقاله نشان خواهد داد که درک تهدیدات بر ترجیحات امنیتی تشکیل اتحادها در سطح ملی این دو کشور تا سال 2024 تاثیرگذار میباشد و برای تایید این موضوع دو گزاره ارائه میگردد. اول: گروهی از ارمنیها که آذربایجان و ترکیه را تهدید اصلی برای دولتشان تلقی میکردند، تمایل به عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی به رهبری روسیه را تا قبل سال 2022 داشتند. دوم، گرجیهایی که تهدید اصلی برای دولت خود را از طرف روسیه میدانستند و خواهان عضویت در نهادهای غربی تا قبل از دولت رویای گرجستان بودند. | ||
کلیدواژهها | ||
قفقازجنوبی؛ روسیه؛ آمریکا؛ گرجستان؛ ارمنستان | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The behavior pattern of Georgia and Armenia in the South Caucasus region (2004-2024) | ||
نویسندگان [English] | ||
danyal rezapoor1؛ مصطفی صبوری2 | ||
1associate professor | ||
2International Relations, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The Caucasus region has received less attention from scientists and decision-makers in the Eurasian region than in the past few years, because the security studies of this region are currently affected by the armed conflict in Ukraine and the turmoil in the Middle East. However, the Caucasus region, especially the South Caucasus, suffers from acute geopolitical fragility due to internal and external reasons, and since the intensification of competition between Russia and the United States has reached its highest level after the Cold War, the process of conflict and cooperation s strategy for the security crises that occurred in the South Caucasus? The hypothesis of the article points to the fact that Georgia and Armenia are forced to carry out their strategic missions in the form of a pendulum of mechanisms related to reassurance measures, improving capabilities and responding to the security threats of the United States (NATO) and Russia. Collective Security Treaty Organization) use. This article will show that the understanding of threats affects the security preferences of forming alliances at the national level of these two countries until 2024, and two propositions are presented to confirm this issue. First: A group of Armenians who considered Azerbaijan and Turkey as the main threat to their government wanted to join the Collective Security Treaty Organization led by Russia until 2022. Second, the Georgians who considered Russia to be the main threat to their government and wanted to be a member of Western institutions before the Georgian dream government. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
South Caucasus, Russia, America, Georgia, Armenia | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |