اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 34 |
| تعداد شماره‌ها | 1,331 |
| تعداد مقالات | 9,577 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,764,501 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,971,553 |
ارزیابی انتقادی راهبرد «سیاست مستقل ملی» در ایران | ||
| دولت پژوهی ایران معاصر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 شهریور 1404 | ||
| نوع مقاله: سیاست خارجی ایران | ||
| نویسندگان | ||
| شهروز شریعتی* 1؛ علی آذری مقدم2؛ عادل فاریابی3 | ||
| 1گروه علوم سیاسی، دانشگاه تربیت‌مدرس، تهران، ایران | ||
| 2گروه علوم سیاسی (جامعه شناسی سیاسی)، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| 3گروه علوم سیاسی (جامعه شناسی سیاسی) دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 30 اردیبهشت 1404، تاریخ بازنگری: 29 شهریور 1404، تاریخ پذیرش: 30 شهریور 1404 | ||
| چکیده | ||
| تدوین راهبرد سیاست خارجی در جهان پیچیده و چندقطبی، یکی از مؤلفه‌های اساسی در تأمین و ارتقای منافع ملی به‌شمار می‌رود. از این منظر راهبرد در سیاست خارجی نه تنها سامان‌بخش الگو‌های تعامل با سایرکشورها است بلکه نقش تعیین‌کننده‌ای در استفاده بهینه از فرصت‌ها و مدیریت مؤثر تهدیدهای مرتبط با منافع ملی ایفا می‌نماید. هدف این نوشتار واکاوی شکست مهمترین راهبرد سیاست‌خارجی پهلوی دوم، موسوم به «سیاست مستقل ملی» است. در همین راستا این پژوهش در چارچوب نظری منظرگرایی (پرسپکتیویسم) کوشیده است تا به این پرسش پاسخ دهد که چگونه پنداشت‌های مقامات سیاست خارجی ایران از نظام بین‌المللی طی سالهای 1340- 1357 به ناکارامدی سیاست مستقل ملی انجامید؟ یافته‌های مقاله نشان می‌دهد مناسبات نابرابر ایران با قدرت‌های خارجی و سلطه آنها بر کشور، بی‌اعتمادی تاریخی به قدرت‌های خارجی و احساس حقارت کارگزاران سیاست خارجی ایران، موجب می‌شد تا در میان تصمیم‌سازان کلیدی و از جمله شخص شاه، تردیدی عمیق نسبت به امکان موفقیت این راهبرد در برابر مناسبات قدرت نابرابر جهان وجود داشته باشد. داده‌های این پژوهش در دو مرحله مورد بررسی قرارگرفته است. در مرحله اول با روش «تحلیل محتوای هدفمند»، تاریخ شفاهی هاروارد بر مبنای تحلیل مضمون تجربه زیسته جمعی از کارگزاران سیاست خارجی کشور بازخوانی شد و در ادامه با گزینش، کدگذاری و طبقه‌بندی گویه‌های انتقادی کارگزاران سیاست خارجی ایران، مهمترین مقوله‌ها از تصورات آنان شناسایی شده است؛ در مرحله دوم با به کارگیری روش ردیابی فرآیند، چگونگی ناکامی سیاست مستقل ملی مورد تحلیل قرار گرفته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ایران؛ سیاست خارجی؛ پهلوی دوم؛ سیاست مستقل ملی؛ تاریخ شفاهی هاروارد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Critical Appraisal Review of Iran’s “National Independent Policy | ||
| نویسندگان [English] | ||
| shahrooz shariati1؛ ali Azari Moghadam2؛ Adel Faryabi3 | ||
| 1Tarbiat Modares University, Tehran,, Iran | ||
| 2Allameh Tabataba'i Universty, Tehran, Iran | ||
| 3Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The articulation of a coherent foreign policy strategy in an increasingly complex and multipolar international order constitutes one of the most essential determinants of safeguarding and enhancing national interests. Within this broader framework, strategy in foreign policy not only functions as the organizing principle of a state’s patterns of interaction with other actors, but also assumes a pivotal role in maximizing opportunities while simultaneously managing threats that bear upon national security and development. This article undertakes a critical examination of the collapse of the most consequential foreign policy strategy of the Pahlavi monarchy, namely the National Independent Policy. Anchored in the theoretical framework of perspectivism, the study seeks to answer a fundamental question: How did Iranian officials’ perceptions of the international system (1961–1979) lead to the ineffectiveness of “national independent policy”? The findings reveal that the persistence of asymmetrical relations between Iran and the great powers, coupled with their pervasive dominance over the country, compounded by a deeply rooted historical mistrust of external powers and the pervasive sense of inferiority felt among Iranian foreign policy elites, engendered profound skepticism among key decision-makers regarding the feasibility of this strategy in a world order structured by unequal power relations. Methodologically, the research proceeded in two stages. In the first stage, employing a directed content analysis, the Harvard Oral History Project was revisited through a thematic reading of the lived experiences of Iranian foreign policy officials. The critical reflections of these officials were selected, coded, and categorized, thereby revealing the most salient thematic constructs shaping their perceptions. In the second stage, drawing upon the method of process tracing, the study delineates the causal dynamics that led to the ultimate failure of the National Independent Policy. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Iran, Foreign Policy, Mohammad Reza Shah, National Independent Policy. Iranian Oral History- Harvard | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5 |
||