اثربخشی آموزش به شیوه تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر سبک دلبستگی و عملکرد خانواده در زنان

بیرامی، منصور (1391). پیش­بینی رضایت زناشویی بر اساس سبکهای دلبستگی و مؤلّفه­های تمایزیافتگی. مجله اصول بهداشت روانی. س 14 (1): 77 ـ 64.

پوراسترآبادی، مهدیه (1391). رابطه بین تمایزیافتگی و سبکهای دلبستگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن. پایان­نامه کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.

تبیانی، لیدا؛ مرادی، علیرضا (1390). بررسی تأثیر ویژگیهای اکتسابی کودکی بر الگوهای ارتباطی زناشویی. مجموعه مقالات سومین کنگره روانشناسی ایران.

دلاور، علی (1389). روش تحقیق در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران: نشر ویرایش.

رحیمیان­بوگر، اسحاق؛ نوری، ابوالقاسم؛ عریضی­سامانی، سیدحمیدرضا؛ مولوی، حسین؛ فروغی­مبارکه، عبدالرضا (1385). بررسی رابطه سبکهای دلبستگی بزرگسالی با جهتگیری به کار و درگیری با کار در پرستاران بیمارستانهای دولتی شهر اصفهان. مجله علوم تربیتی و روانشناسی. دوره 13. ش 3: 134 ـ 109.

رضایی، فرانک (1390). رابطه سبکهای دلبستگی و رضایت زناشویی بین کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران البرز. پایان‌نامه کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.

شادابی، نازنین (1390). اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر دلزدگی زناشویی زنان. پایان­نامه کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه علامه طباطبایی.

فرح‌بخش، کیومرث (1383). مقایسه میزان اثربخشی فنون زوج‌درمانی نظریه الیس، گلاسر و ترکیبی از آن دو در کاهش تعارض‌های زناشویی. رساله دکتری روانشناسی. دانشگاه علامه طباطبایی.

گلشیری، پرستو (1390). آیا بین عملکرد خانواده و خود مراقبتی سلامت زنان رابطه وجود دارد؟ مجله دانشکده پزشکی اصفهان. س 29. ش 166: 12 ـ 5.

مینوچین، سالوادور (2004). خانواده و خانواده‌درمانی. ترجمه باقر ثنایی ذاکر (1392). تهران: انتشارات امیرکبیر.

نصراصفهانی، نرگس؛ اعتمادی، احمد؛ شفیع­آبادی، عبدالله (1391). اثربخشی آموزش معنا ـ محور بر عملکرد خانواده زنان متأهل. مشاوره و روان­درمانی خانواده. ش 5: 221 ـ 209.