تعداد نشریات | 39 |
تعداد شمارهها | 1,171 |
تعداد مقالات | 8,438 |
تعداد مشاهده مقاله | 6,337,021 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,581,957 |
سند آموزش 2030 جمهوری اسلامی ایران و حق آموزش زنان | ||
فصلنامه فرهنگی- تربیتی زنان و خانواده | ||
مقاله 1، دوره 14، شماره 48، آبان 1398، صفحه 7-37 اصل مقاله (937.87 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
مریم سلگی1؛ سوده کریمی* 2 | ||
1استادیار دانشگاه الزهرا، تهران، ایران | ||
2دانشجوی دکترای حقوق بینالملل، تهران، ایران | ||
تاریخ دریافت: 18 خرداد 1396، تاریخ بازنگری: 21 بهمن 1398، تاریخ پذیرش: 16 تیر 1398 | ||
چکیده | ||
این پژوهش باهدف بررسی اسناد داخلی و بینالمللی حق آموزش زنان و با مطالعه موردی سند 2030 و سند تحول بنیادین آموزشوپرورش و با روش تحلیل محتوای کیفی مقایسهای (تحلیل تم) صورت گرفته است. یکی از مهمترین اهداف آموزش در اسلام، آموزش همگانی است؛ آنچنانکه در عرصه بینالمللی نیز حق آموزش زنان از جمله حقوق بنیادین بشری است که در اسناد متعدد بینالمللی به این مهم اذعان شده است. میزان بهرهمندی زنان از امکانات آموزشی در هر کشور یکی از ویژگیهای توسعه یافتگی آن کشور درنظر گرفته میشود؛ به این معنا که زنان در جامعه همانند مردان از حق آموزش رایگان برخوردارند. با توجه به تأثیرات عمیق برنامههای آموزشی در جوامع مختلف و با لحاظ حاکمیتی بودن مسئله آموزش و تربیت نسل، بر دولتها به عنوان متکفلان اصلی مصالح عمومی کشوری لازم است تا با تلاش در جهت ایجاد مواسات در تعلیم میان زنان و مردان و با تدوین قوانین جامع و مانع موجبات حصول حق آموزش زنان را فراهم سازند. جمهوری اسلامی ایران در مسیر تدوین قوانین مورد نیاز احقاق حق آموزش زنان اهتمام کرده و با تدوین قوانین متعدد داخلی ویژگی سوادآموزی زنان را در مقطع ابتدایی به 99% رسانده است که این امر نشاندهنده اهمیت و فهم صحیح جمهوری اسلامی ایران نسبت به نقش زنان و خانواده در جامعه است. سؤال اساسی این پژوهش، میزان تمایزات حق آموزش زنان در سند آموزش 2030 جمهوری اسلامی ایران و اسناد داخلی است. .با توجه به یافتههای پژوهش هرچند این سند نکات مثبتی را در بحث حق آموزش افراد دربردارد، مشخص نیست تضادهای این سند با برخی از ارزشها و اسناد بالادستی چگونه برطرف خواهد شد. | ||
کلیدواژهها | ||
زنان؛ حق آموزش؛ اسلام؛ سند آموزش 2030؛ اسناد داخلی | ||
مراجع | ||
قرآن کریم. ترجمه الهی قمشهای. آقایی، بهمن (1376). فرهنگ حقوق بشر. تهران: کتابخانه گنج دانش. ابناثیر، مبارکبنمحمد (1421). النهایه فی غریب الحدیث والاثر. ج 1. نشر ریاض. دارابنالجوزی. ابیالفضل جمالالدین محمدبنمکرمابنمنظور الافریقی المصری (1375). لسان العرب. ج 1. بیروت: دارصادر، داربیروت. ابوشقه، عبدالحلیممحمد (1401). حریر المرأة فی عصر الرسالة. ج 1. کویت: دارالقلم للنشر و التوزیع. امامی، سیدحسن (1347). حقوق مدنی. ج 1. تهران: کتابفروشی اسلامیه. بنائیان، محمد (1395). حذف ساحت عبادیـاعتقادی در سند 2030/شائبه عدم رعایت حقوق کودکان و زنان و دادن بهانه حقوق بشری به نهادهای بینالمللی با اجرای سند. قابل بازیابی در: http،//www.dana.ir/news/1028670.html.
بهرامی، فاطمه؛ اعتمادی، عذرا (1391). رشد تحصیلات زنان در ایران به عنوان الگویی از زنان مسلمان. تهران: پیام عدالت. جعفریلنگرودی، محمدجعفر (1387). مقدمه عمومی علم حقوق. تهران: کتابخانه گنج دانش. جعفریلنگرودی، محمدجعفر (1378). مبسوط در ترمینولوژی حقوق. ج 3. تهران: کتابخانه گنج دانش. حسینی، رضا (1396). آموزش مسائل جنسی و جنسیتی در سند 2030 یونسکو. دسترسی در 10/3/1396: https،//chegane.com.
حسینیجلالی، سیدمحمدرضا (۱۴۱۳). تدوین السنة الشریفة. قم: دفتر تبلیغات اسلامی. مرکز انتشارات. خامنهای، سید علی (1395). بیانات در دیدار با جمعی از دانشجویان. دانشپژوه، مصطفی؛ خسروشاهی، قدرتالله (1385)، فلسفه حقوق. چ دهم. قم: انتشارات مؤسسه امامخمینی. رفیعی، بهروز (1388). تربیت جنسی در اسلام. فصلنامه تربیت اسلامی. ش 8. زرافشان، علی (1396). اجرای «سند 2030» کاملاً متوقف شده است. قابل دسترسی در: http،//www.farsnews.com/newstext.php?nn=13960306001174.
ساداتسجادی، اعظم (1388). ارتباط عاطفی در فرایند آموزش و تربیت از دیدگاه قرآن. پایاننامه دانشگاه مفید قم. سیف، علیاکبر (1387). روانشناسی پرورشی. تهران: انتشارات دوران. سلامتی، یعقوب؛ اخوانفرد، مسعود؛ طالقانی، حسین (1394). تکلیف بر رعایت حق بر آموزش در حقوق اسلامی، مقررات حقوق بشر. فصلنامه علمی پژوهشی فقه و مبانی حقوق اسلامی. س هشتم. ش 4: 85 تا 100. عسقلانی، ابنحجر (1402). فتحالباری. چ دوم. ج 9. بیروت: دار احیاء التراثالعربی. عظیمزادهاردبیلی، فائزه؛ خسروی، لیلا (1388). مطالعه تطبیقی حقوق زنان از دیدگاه اسلام و غرب، حق آموزش و تابعیت زنان. تهران: نهاد ریأست جمهوری، مرکز امور زنان و خانواده. عظیمزادهاردبیلی، فائزه؛ خسروی، لیلا (1383). تساوی زن و مرد در حق آموزش و فرهنگ. نشریه حوراء. ش 8: 38 تا 42. علیآبادی، علی (1390). ایجاد و اسقاط تعهدات ناشی از عقد در حقوق اسلامی. تهران: انتشارات دانشپذیر. عمید، حسن (1389). فرهنگ عمید. تهران: نشر اشجع. طبرانی، الحافظأبیالقاسمسلیمانبنأحمد (۱۳۹۸). المعجم الکبیر. ج 5. قاهره: مکتبة ابنتیمیة. فصیحیمقدم، محدثه (1393). حق آموزش زنان در اعلامیه پکن. قابل دسترسی در: http،//mehrkhane.com/fa/news/16392
قاریسیدفاطمی، سیدمحمد (1388). حقوق بشر در جهان معاصر. ج دوم. تهران: انتشارات شهر دانش. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. کحاله، عمررضا (1984). اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام. چ پنجم. ج 5. بیروت: مؤسسهالرسالة. کلینی، محمدبنیعقوب (1411). اصول الکافی. ج 1. بیروت: دارالتعارفللمطبوعات. ﻣﻄﻬﺮی، مرتضی (1381). ده ﮔﻔﺘﺎر. ﺗﻬﺮان: ﺻﺪرا. میراحمدی، سیدهلیلا؛ فاتحیزاده، مریمالسادات؛ اعتمادی، عذرا؛ جزایری، رضوانالسادات؛ پسندیده، عباس (1396). انتخاب همسر مبتنی بر آموزههای اسلامی براساس تحلیل کیفی احادیث اصول کافی. پژوهشهای مشاور. ج 16. ش 62: 52 تا 80. موسویالخمینی، سیدروحالله (1371). مجموعه سخنرانیهای حضرت امام همراه با شرح وقایع انقلاب اسلامی. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی (ره). مهرپور، حسین (1387). مختصر حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران. تهران: نشر دادگستر. نیاورانی، صابر (1389). منزلت حق بر آموزش در نظام بینالمللی حقوق بشر. مجله تحقیقات حقوقی. ش 52. هاشمی، سیدمحمد (1384). حقوق بشر و آزادیهای اساسی. تهران: نشر میزان. همدانی، رضابنمحمدهادی (1416). مصباحالفقیه. قم: الجماعهالمدرسین فی الحوزه العلمیه. قم: مؤسسهالنشر الاسلامی. ج 2. والدمن، محمد (1388). چگونگی تنظیم رفتارها و روابط جنسی در غرب و کشورهای اسلامی براساس مقایسه دو جامعه آلمان و اتریش با جامعه ایران. فصلنامه تربیت اسلامی. ش 8. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 810 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 335 |