اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 34 |
| تعداد شماره‌ها | 1,297 |
| تعداد مقالات | 9,369 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,020,725 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,503,927 |
چارچوب مدیریت استعداد با رویکرد فرهنگ کارآفرینانه (موردمطالعه: سازمان‌های خدمات عمومی استان سیستان و بلوچستان) | ||
| پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی | ||
| دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 44، تیر 1400، صفحه 37-72 اصل مقاله (1.59 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| کیوان برزگر* 1؛ علیقلی روشن2؛ محسن بیژن3؛ ملیحه شهریاری4؛ محسن یعقوبی5 | ||
| 1نویسنده مسئول: کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، منابع انسانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
| 2دانشیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
| 3دانشجوی دکتری مدیریت سیستم‌ها، دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام، تهران، ایران | ||
| 4کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی سازمانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
| 5دانشجوی دکتری مدیریت، مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان،ایران | ||
| تاریخ دریافت: 24 شهریور 1400، تاریخ پذیرش: 24 شهریور 1400 | ||
| چکیده | ||
| حاکم‌بودن وضعیت سنتی و نبود رویکرد کارآفرینانه، یکی از مسائل اصلی سازمان‌های بخش عمومی در ایران است. این سازمانها به‌منظور رقابت با رقبای خود نیازمند نیروهای مستعد و کارآفرین هستند تا خدمات را به بهترین شکل به مردم ارائه دهند. هدف پژوهش حاضر، ارائه چارچوب مدیریت استعداد با رویکرد فرهنگ کارآفرینانه در سازمان‌های خدمات عمومی استان سیستان و بلوچستان است. روش پژوهش به‌صورت آمیخته (کیفی ـ کمی) است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 15 نفر از مدیران ارشد و خبرگان از چند سازمان منتخب به روش نمونه‌گیری هدف‌مند انتخاب شد و نمونه ازطریق مصاحبه عمیق نیمه‌ساختاریافته با استفاده از روش گلوله برفی به‌‌دست آمد. برای افزایش اعتبار علمی نتایج در بخش کیفی، از معیار مقبولیت استفاده شد. اطلاعات با استفاده از روش تحلیل مضمون تحلیل شد: 96 کد اولیه، 25 تم فرعی و 8 تم اصلی احصا شد. جامعه آماری در بخش کمی، متشکل از تمام کارکنان پیشنهادی توسط این سازمانها بود و روش نمونه‌گیری هدف‌مند بود. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از توزیع پرسشنامه محقق‌ساخته در نمونه 84 نفری انجام شد و اعتبار و پایایی سؤالات پرسشنامه با نرم‌افزار smartpls تأیید شد. نتایج پژوهش نشان داد که چارچوب پیشنهادی از اعتبار مطلوبی برخوردار است. این چارچوب نقشه ارزشمندی به‌منظور حرکت به سمت وضعیت مطلوب مدیریت استعداد با رویکرد فرهنگ کارآفرینانه ارائه می‌دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مدیریت استعداد؛ تحلیل مضمون؛ فرهنگ کارآفرینانه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Talent Management Framework through Entrepreneurial Culture Approach by Content Analysis Method (Case Study: Public Service Organizations of Sistan & Baluchestan Province) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Keyvan Barzgar1؛ Sayyed Aligholi Roushan2؛ Mohsen Bizhan3؛ Maliheh Shahriari4؛ Mohsen Y’aghoobi5 | ||
| 1Master of public administration, human resource, Faculty of Management and Economics, Sistan & Baluchestan University, Zahedan, Iran | ||
| 2Associate professor of management, Faculty of Management and Economics, Sistan & Baluchestan University, Zahedan, Iran | ||
| 3PhD candidate in systems management, Imam Hussein Comprehensive University, Tehran, Iran | ||
| 4Master of organizational entrepreneurship management, Faculty of Management and Economics, Sistan & Baluchestan University, Zahedan, Iran | ||
| 5PhD candidate in management, human resource management, Faculty of Management and Economics, Sistan & Baluchestan University, Zahedan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The prevailing traditional situation and the lack of entrepreneurial approach imposes a serious problems in public sector organizations in Iran. In order to compete with other organizations, these organizations need talented and entrepreneurial employees to deliver the best services to the customers. The purpose of this study is to design a talent management framework through entrepreneurial culture in public service organizations in Sistan & Baluchestan province. This is a mixed research (qualitative-quantitative). The statistical population in the qualitative section includes 15 senior managers and experts from several selected organizations, selected by purposive sampling method by in-depth semi-structured interviews using the snowball method. Acceptance criteria were used to confirm the scientific validity of the results in the qualitative section. The data were analyzed through thematic analysis method resulting in 96 primary codes, 25 sub-themes and 8 main themes. The statistical population of the quantitative section consisted of all employees proposed by these organizations, whose sample was selected purposively. Data were collected through the distribution of a researcher-made questionnaire in a sample of 84 people, the validity and reliability of which were confirmed by SmartPLS software. The results revealed that the proposed framework was significantly valid. The proposed framework provides a valuable map for moving toward the desired state of talent management with an entrepreneurial culture approach. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Talent management, content analysis, entrepreneurial culture | ||
| مراجع | ||
|
آراستی، زهرا و غلامی، منیره (۱۳۸۹)، علل شکست کارآفرینان در ایران، فصلنامه توسعه کارآفرینی، ۳(2): 184 ـ ۱6۳.
برزگر، کیوان؛ روشن، سیدعلیقلی و یعقوبی، محسن (دردست‌چاپ)، طراحی الگوی سیستم مدیریت استعداد با رویکرد ترکیبی (مورد مطالعه: شرکت گاز استان سیستان و بلوچستان)، فصلنامه مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت.
حق‌شناس، اصغر؛ جمشیدیان، مهدی؛ شائمی، علی؛ شاهین، آرش و یزدان شناس، مهدی (۱۳۸۶)، الگوی کارآفرینی سازمانی در بخش دولتی ایران، فصلنامه علوم مدیریت ایران، ۲(۸): ۳۱ ـ 74.
داودی، سیدعلی و یعقوبی، نورمحمد (۱۳۹۷)، چهارچوبی برای استعدادیابی و جانشین‌پروری در نظام آموزش عالی، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، ۱۰(۱): 29 ـ 1.
داوری، علی و رضازاده، آرش (1392)، نرم‌افزار مدل‌سازی معادلات ساختاری PLS، چاپ دوم تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
دهقانان، حامد؛ افجه، سیدعلی‌اکبر؛ سلطانی، مرتضی و جواهری‌زاده، ابراهیم (۱۳۹۷)، مدل داده‌بنیاد از فرایند مدیریت استعداد، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، ۱۰(۴): 106 ـ 75.
راشکی، مریم؛ سالارزهی، حبیب‌الله و کمالیان، امین‌رضا (۱۳۹۶)، طراحی الگوی مدیریت استعداد کارآفرینانه دانشجویان مؤسسات آموزش عالی کشور با رویکرد داده‌بنیاد، فصلنامه توسعه کارآفرینی، ۱۰(۴): ۶۱۴ ـ ۵۹۵.
سهرابی، روح‌الله؛ جعفری‌سرشت، داوود و میدان‌دار باسمنج، فهیمه (۱۳۹۶)، ارائه چهارچوب مدیریت استعداد با رویکرد چابکی منابع انسانی، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، ۹(۲): ۵۱ ـ ۷۵.
شائمی، علی؛ شاهین، آرش و یزدان‌شناس، مهدی (۱۳۸۸)، نقش نظام مدیریت منابع انسانی در کارآفرینی سازمانی، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، ۱(۱): ۱۷۷.
علامه، محسن؛ سماواتیان، حسین و رفعتی، پریسا (1396)، ارائه مدل معماری سازمان استعدادمحور با رویکرد پژوهش ترکیبی، پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی، 7(3): 177 ـ 202.
قناتی، سوسن؛ کردنائیج، اسدالله و یزدانی، حمیدرضا (۱۳۸۹)، بررسی وضعیت فرهنگ سازمانی کارآفرینانه در دانشگاه تهران، فصلنامه توسعه کارآفرینی، ۳(۴): 133 ـ ۱۱۵.
کریمی، آصف؛ رضایی، روح الله؛ احمدپور داریانی، محمود و انصاری، محسن (۱۳۹۲)، تأثیر فرهنگ سازمانی بر گرایش کارآفرینانه (موردمطالعه: پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران)، فصلنامه توسعه کارآفرینی، ۶(۳): ۱۸۲ ـ ۱۶۳.
مؤمنی‌راد، اکبر؛ علی‌آبادی، خدیجه؛ فردانش، هاشم و مزینی، ناصر (۱۳۹۲)، تحلیل محتوای کیفی در آیین پژوهش: ماهیت، مراحل و اعتبار نتایج، فصلنامه اندازه‌گیری تربیتی، ۴(۱۴): 222 ـ ۱۸۷.
Akuegwu, B. A., & Nwi-Ue, F. D. (2016). Developing entrepreneurship culture among university students in South-South, Nigeria. Mediterranean Journal of Social Sciences, 7(2 S1), 315.
Amina, A.,& Zohri, A . (2019). Entrepreneurial Culture and the Education System: The Case of Moroccan Universities. In 7th International OFEL Conference on Governance, Management and Entrepreneurship: Embracing Diversity in Organisations. April 5th-6th, 2019, Dubrovnik, Croatia (pp. 367-380). Zagreb: Governance Research and Development Centre (CIRU), 367-380.
Azma, F., Farahbakhsh, M. T., Safarzad, R., & Farahnaki, E. (2019). Investigating relationship of talent management and organizational entrepreneurship. International journal of life sciences & earth sciences, 2(1), 25-37.
Büschgens, T., Bausch, A., & Balkin, D. B. (2013). Organizational culture and innovation: A meta‐analytic review. Journal of product innovation management, 30(4), 763-781.
Chabault, D., Hulin, A., & Soparnot, R . (2012). Talent management in clusters. Organizational Dynamics, 41(4), 327-335.
Danish, R. Q., Asghar, J., Ahmad, Z., & Ali, H. F. (2019). Factors affecting “entrepreneurial culture”: the mediating role of creativity. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 8(1), 1-12.
Farivar, F., Cameron, R., & Yaghoubi, M. (2016). Work-family balance and cultural dimensions: from a developing nation perspective. Personnel Review, 45(2), 315-333.
Gallardo-Gallardo, E., Thunnissen, M., & Scullion, H. (2020). Talent management: context matters. The International Journal of Human Resource Management,4(31), 457-473.
Hair Jr, JF., Hult, G T M., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2017). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). Sage publications: London.
Hanson, S. K., Hessel, H. M., & Danes, S. M. (2019). Relational processes in family entrepreneurial culture and resilience across generations. Journal of Family Business Strategy, 3(10),1-12.
Hatch, M. J., & Schultz, M. (2001). Are the strategic stars aligned for your corporate brand? Harvard business review, 79(2), 128-134.
Ireland, R. D., Hitt, M. A., & Sirmon, D. G. (2003). A model of strategic entrepreneurship: The construct and its dimensions. Journal of Management, 29(6), 963-989.
Karasek, A. (2018). Talent Management Practices as an Instrument for Stimulating Employees’ Entrepreneurship. Studia I Materiały, 27(1/2), 34-44.
Kearney, C., Hisrich, R.,& Roche, F . (2008). A conceptual model of public sector corporate entrepreneurship. International Entrepreneurship and Management Journal, 4(3), 295-313.
Khan, M. T., & Kumar, N. (2019). Technology Entrepreneurship Capability Development in Indian Automotive Industry. In Advances in Interdisciplinary Engineering,561-567.
Lavrakas, P. J. (2008). Purposive Sample in Encyclopedia of Survey Research method. Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc. doi, 10, 9781412963947.
Lee, S. M., & Peterson, S. J . (2000). Culture, entrepreneurial orientation, and global competitiveness. Journal of world business, 35(4), 401-416.
Li, F. F., & Devos, P .(2008). Talent management: art or science?: The invisible mechanism between talent and talent factory. (Unpublished master’s thesis), University of Kalmar, Kalmar, Sweden.
Mayring, Ph. (2003) in: A Companion To Qualitative Research. Edited by Uwe Flick, Ernest Von Kardorff, and Ines Steinke. London: sage.
McGuire, S. J . (2003). Entrepreneurial Organizational Culture: Construct Definition and Instrument Development and Validation”(Unpublished Ph.D. Dissertation). The George Washington University, Washington, DC, United States.
Minguzzi, A., & Passaro, R. (2001). The network of relationships between the economic environment and the entrepreneurial culture in small firms. Journal of Business Venturing, 16(2), 181-207.
Obschonka, M .(2017). The quest for the entrepreneurial culture: psychological big data in entrepreneurship research. Current Opinion in Behavioral Sciences, 18, 69-74.
Oehley, A. M . (2007). The development and evaluation of a partial talent management competency model. (Unpublished doctoral dissertation), University of Stellenbosch, Stellenbosch, South Africa.
Oppong, N. Y., & Gold, J . (2016). Developing local managers in the Ghanaian mining industry: an indigenous talent model. Journal of Management Development, 35(3), 341-359.
Pessima, J. D., & Dietz, B. (2019). Global Talent Management. The Wiley Handbook of Global Workplace Learning, 155-170.
Phillips, D. R., & Roper, K. O. (2009). A framework for talent management in real estate. Journal of Corporate Real Estate, 11(1), 7-16.
Ratten, V., & Ferreira, J. (2016). Global talent management and corporate entrepreneurship strategy. Global talent management and staffing in MNEs, 151-165. Retrieved from http://doi.org/10.1108/S1876-066X20160000032006.
Saberi, M., & Hamdan, A . (2019). The moderating role of governmental support in the relationship between entrepreneurship and economic growth: A study on the GCC countries. Journal of Entrepreneurship in Emerging Economies, 11(2), 200-216.
Schiemann, W. A . (2014). From talent management to talent optimization. Journal of World Business, 49(2), 281-288.
Sundaramurthy, C., & Kreiner, G. E. (2008). Governing by managing identity boundaries: The case of family businesses. Entrepreneurship Theory and Practice, 32(3), 415-436.
Sweem, S. L . (2009). Leveraging employee engagement through a talent management strategy: optimizing human capital through human resources and organization development strategy in a field study. (Unpublished Ph.D. Dissertation). Benedictine University, Lisle, Illinois, United States.
Thomas, D. R . (2006). A general inductive approach for analyzing qualitative evaluation data. American journal of evaluation, 27(2), 237-246.
Tseng, C., & Tseng, CC .(2019). Corporate entrepreneurship as a strategic approach for internal innovation performance. Asia Pacific Journal of Innovation and Entrepreneurship, 13(1), 108-120.
Turner, T., & Pennington, W. W. (2015). Organizational networks and the process of corporate entrepreneurship: how the motivation, opportunity, and ability to act affect firm knowledge, learning, and innovation. Small Business Economics, 45(2), 447-463.
Wang, H., & Liu, Y. (Eds.). (2016). Entrepreneurship and talent management from a global perspective: Global returnees. Edward Elgar Publishing.
Wong, M. A . (2014). Entrepreneurial Culture: Developing a Theoretical Construct and its Measurement” (Unpublished master’s degree). University of Western Ontario, London, England. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 932 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 971 |
||