1استادیار، گروه مبانی تعلیم و تربیت، دانشکده تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فرهنگیان تهران، تهران، ایران.
2دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مخاطرات طبیعی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنجان، اصفهان، ایران.
تاریخ دریافت: 21 مهر 1401،
تاریخ بازنگری: 24 اسفند 1401،
تاریخ پذیرش: 30 فروردین 1402
چکیده
ازجمله تهدیدهای که همواره جامعه را مورد هدف قرار داده، وقوع بحران هاست. این امر، لزوم توجه ویژه به نحوه طراحی و پیاده سازی ساختار قوانین مناسب مدیریتی در شرایط بحرانی را نمایان میکند. با توجه به اهمیت موضوع، شناسایی و انتخاب ساختار مناسب از قوانین در مدیریت بحران میتواند نقاط ضعف را تعدیل و تأثیرات چشمگیری در مقابله با این گونه حوادث داشته باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، تحلیل و ارزیابی ساختار و قوانین مدیریت بحران در حوادث و مقایسه کشورهای ترکیه با ایران که ازنظر گستردگی و نوع مخاطرات طبیعی، مشابه همدیگر هستند، با انتخاب ساختار برتر و کاربردی تر از بین آنهاست.
در این پژوهش از روش مقایسه‌ای و توصیفی -تحلیلی استفاده کرده‌ایم. روش گردآوری داده‌ها نیز روش کتابخانه‌ای و استفاده از اسناد و مدارک و گزارش‌های سازمانهای مدیریت بحران در کشورهای موردمطالعه است. جامعۀ موردمطالعه ایران و ترکیه را در برمی‌گیرد .
نتایج این پژوهش نشان میدهد ترکیه با آمار بالا در زلزله و سیل بسیار کارآمدتر در پاسخ به بحران ها بوده ، تا جایی که حتی به کشورهای دچار مخاطرات خدمات بشردوستانه خوبی ارائه کرده است. در ایران برای بهبود عملکرد در مدیریت بحران باید توجه بیشتری به راهکارها و همچنین اقدامات صورت گرفته در کشور منتخب، به ویژه به ساختار و قوانین برتر مدیریت بحران ناشی از مخاطرات در آن کشور داشته باشیم.
پورعزت، علی اصغر، آرمین فیروزپور و علی اصغر سعدآبادی. 1392. »مطالعه و مقایسۀ رویکرد اجتماع محور مدیریت بحران در کشورهای منتخب«. فصلنامۀ مدیریت سازمانهای دولتی. سال 1. شمارۀ 2. صص 52-37.
سازمان بهداشت و درمان صتعت نفت1401،کارگاه آموزشی مدیریت حوادث و بلایا https://www.piho.ir/fa/news/3809
سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران. 1388. سومین جشنوارۀ پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری. تهران
سازمان مدیریت بحران کشور ،1386، سایت تاریخچه و معرفی سازمان؛ https://ndmo.ir
شکیب، حمزه و علی مقدسی موسوی. 1385. مدیریت بحران دومین سمینار ساخت وساز در پایتخت. دانشگاه تهران.
قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور. 1387. قابل دسترس در: وبگاه سازمان مدیریت بحران. htp//:www.ndmo.ir/Content/media/image۲۶۷۹/۰۱/۲۰۱۶/orig.pdf [1394/7/19].
کتاب بحران و مدیریت بحران اثر امیر محمودزاده ، محمود قربانی، چاپ ششم، سال 1385، انتشارات گلهای محمدی.
کتاب مدیریت شهری و مدیریت بحران/ سیدجواد هاشمی‌فشارکی، پدرام موسوی‌مبارکه؛ ناظر علمی امیر محمودزاده، ناشر: اصفهان ،انتشارات شرافت، 1397. https://www.gisoom.com/book/11576990/
کشوردوست، سمانه. 1392. مدیریت بحران: بررسی تطبیقی الگوی مشارکت مردم در آمریکا، ژاپن، ترکیه، ایران و ارائۀ الگو برای ایران. تهران: آثار فکر.
کمالی، ی.، و میرزایی، ج. (1396). مقایسه ساختار مدیریت بحران در ایران, ژاپن, هند و ترکیه. مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی (مطالعات راهبردی جهانی شدن), 7(25 ), 245-289. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=360087
گرکز، یونس و گرکز، محمد و عطرچیان، محمدرضا،1383، اصول مدیریت بحران در حوادث غیر مترقبه و بلایای، یازدهمین کنفرانس دانشجویی مهندسی عمران،بندرعباس https://civilica.com/doc/552
گیوه چی، سعید و طاهریان، سعید،1397،بررسی ساختار مدیریت بحران در ایران و برخی کشورها (با رویکرد زلزله)،کنفرانس بین المللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران،تهران
https://civilica.com/doc/846596
محبی فر، رقعت،سید جمال دین طیبی و سعید آصف زاده 1387(طراحی الگوی ساختار مدیریت بلایا برای ایران).فصلنامه مدیریت سلامت.سال11.شماره33.صص47-56
American Management Association (AMA). 2003. AMA Survey: Crisis manage.
Banerji, Priyanka, Singh, Nidhi. 2013. “Comparative Analysis of Disaster Management between Japan &India”. IOSR Journal of Business and Management. Vol 13. No 6. PP 62-74
Both. S. A (1993), Crises Management Strategy, London, Routledge.
Brent, W. Ritchie. 2003. “Chaos, Crises and Disasters: a strategic Approach to crisis Management in the Tourism Industry”. Tourism Management Journal. Vol 25. No 6. pp 669-683.
Foster, H. D. and Wuorinen V. 1976. British Columbia’s Tsunami Warning System: An Evaluation. University of Victoria syesis.
Kreitner, Robert. 1998. Management, 7th ed. Boston: Houghton Mifflin Coment and Security issues, AMA publication.
