آمار
| تعداد نشریات | 39 |
| تعداد شماره‌ها | 1,175 |
| تعداد مقالات | 8,460 |
| تعداد مشاهده مقاله | 6,379,311 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,623,526 |
بررسی ضرورت ارائه دروس معارف اسلامی در مقطع کارشناسی دانشگاه ها | ||
| پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی | ||
| مقاله 4، دوره 31، شماره 59، شهریور 1402، صفحه 91-118 اصل مقاله (602.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| علی اصغر دهقانی* 1؛ احمد رضا نصر اصفهانی2؛ عبد الرسول مشکات3 | ||
| 1دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی در آموزش عالی- دانشگاه اصفهان- گروه علوم تربیتی | ||
| 2عضو هیأت علمی و استاد تمام گروه علوم تربیتی- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه اصفهان | ||
| 3عضو هیأت علمی و استادیار گروه معارف -دانشکده الهیات و معارف اهل البیت - دانشگاه اصفهان | ||
| تاریخ دریافت: 15 بهمن 1400، تاریخ بازنگری: 08 اردیبهشت 1401، تاریخ پذیرش: 29 شهریور 1402 | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش، بررسی ضرورت ارائه دروس معارف اسلامی در مقطع کارشناسی می باشد. یکی از عناصر اصلی برنامه ریزی درسی، تبیین منطق و ضرورت هر درسی می باشد. این مقاله ضمن بررسی ضرورت های ارائه دروس معارف اسلامی با رویکرد کیفی و روش توصیفی، طی مصاحبه نیمه باز با 34 نفر از اساتید معارف و 32 نفر از دانشجویان، به نتایج زیر دست یافت. اساتید معارف و دانشجویان در موارد زیر در خصوص ضرورت ارائه دروس معارف هم نظر هستند: 1- معرفت افزایی، آموزش و استحکام بنیادهای فکری و اعتقادی. 2- آموزش ارتقاء سبک و سطح زندگی برتر. 3- ارتباط با اساتید معارف و عالمان دینی و الگو گیری از آنان. دو مقوله بعدی فقط مد نظر اساتید معارف بود. 1-ضرورت هماهنگ بودن با نظام آموزشی جهانی. 2- پیاده سازی اسناد بالا دستی و اسلامی سازی دانشگاه ها. پیشنهاد: نهاد و گروه معارف، جمعی را مرکب از نمایندگان نهاد، گروه معارف، دانشجویان و یکی از اساتید مرتبط با موضوع؛ تحت نظارت متخصص برنامه ریزی درسی تشکیل داده و دروس معارف را مورد بازنگری و برنامه ریزی مجدد بر مبنای یافته های پژوهش قرار دهند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش عالی؛ برنامه ریزی درسی؛ دروس معارف اسلامی | ||
| مراجع | ||
|
بازرگان، عباس (۱۳۹۵). مقدمه ای بر روش های تحقیق کیفی و آمیخته، چاپ ششم، تهران: دیدار.
جوادی آملی، عبدالله (1391). مفاتیح الحیات، قم: مرکز نشر اسراء.
حسینی کریمی، سیدباقر و ضابطپور کاری، غلامرضا (1400). تأثیر آموزش دروس معارف اسلامی بر نگرش و انگیزش دینی دانشجویان (مطالعة موردی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل). پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 24(2)، 280-255.
خامنه ای (حفظه الله)، سید علی (20/4/1389 و 11/4/1393). (بیانات مقام معظم رهبری): http://farsi.khamenei.ir/
خمینی (ره)، سید روح الله (۱۳56). صحیفه نور، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (1385). جلد 3.
خوشی، ابوالفضل (۱۳۹۱). تبیین و شناسایی مسائل و نیازهای دانشجویان در برنامه درسی دروس معارف اسلامی دانشگاههای شهر تهران به منظور ارائه الگوی مطلوب. رساله دکتری: برنامه ریزی درسی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
رضویه، اصغر (۱۳۹۳). روش های پژوهش در علوم رفتاری و تربیتی، چاپ سوم، شیراز: دانشگاه شیراز.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۳۸۳). سایت رسمی شورای عالی انقلاب فرهنگی، عناوین و سرفصل های جدید دروس معارف اسلامی، مصوبه جلسه ۵۴۲. http://www.sccr.ir/pages/
شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۳89، 1390 و 1392) سایت رسمی شورای عالی انقلاب فرهنگی، ماده واحده، مصوبه جلسه ۶79، 686 و 735.. http://www.sccr.ir/pages/
فتحی واجارگاه، کورش (1389). برنامه ریزی آموزش ضمن خدمت کارکنان، چاپ ششم. تهران: سمت.
فتحی واجارگاه، کورش (1393). اصول برنامه ریزی درسی، چاپ دوم. تهران: ایران زمین.
قربانی، هاشم و ابوالحسنی نیارکی، فرشته (1399). الگوی مقایسه ای؛ راهکاری کارآمد برای تدریس دروس معارف اسلامی در دانشگاه ها در ساحت تبیین و دفاع از آموزه های اسلامی. فصلنامه علمی تربیت اسلامی، 31(1)، 148-127.
قیوم زاده، محمود (1397). حکمت ارائه دروس معارف اسلامی در دانشگاه، نشریه آموزشی اطلاع رسانی معارف، 115.(بدون صفحه).
کلاین، فرانسیس (۱۹۸۵). الگوهای طراحی برنامه درسی؛ ترجمه مهرمحمدی (۱۳۹۱). برنامه درسی: نظرگاهها، رویکردها و چشم اندازها، چاپ ششم، تهران: انتشارات سمت.
محمد طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص ۷۵. به نقل از سایت http://hadith.net/.
محمودی، سیروس (1396). آسیب شناسی تربیت دینی دانشجویان از نظر اعضای هیأت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 70، 21(1)، 62-47.
مشکات، عبدالرسول (1385). از اخلاق توصیه مدار تا اخلاق ولایی و اسوه مدار، فصلنامه علمی ـ ترویجی اخلاق، 5 و 6(2)، 137-105.
ملکی، حسن (1380). برنامه ریزی درسی (راهنمای عمل)، چاپ سوم، مشهد: پیام اندیشه.
مهر محمدی، محمود و همکاران (۱۳۹۱). برنامه درسی نظرگاهها، رویکردها و چشم اندازها، (ویراست دوم)، چاپ ششم، تهران: سمت.
میرشاه جعفری، ابراهیم و تقی زاده، محسن (۱۳۹۵). واکاوی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر دین پذیری دانشجویان، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 68، 20(۳)، 358-345.
Akker, J. van den, Fasoglio, Daniela, Mulder, Hetty. (2010)."A curriculum perspective on plurilingual education", SLO (Netherlands institute for curriculum development).
Pantic, N. & Wubbels T. (2012). Teachers moral values and their interpersonal relationships with students and cultural competence. Teaching and Teacher Education, 28: 451-460.
Ratcliff, J. L. (1992). Reconceptualizing the college curriculum. Perspectives, 22, 122-137.
Saroglou, V. (2010). Religiousness as a cultural adaptation of basic traits: A five-factor model perspective. Personality and Social Psychology Review, 14(1): 108-125.
Shapira-Lishchinsky, O. (2013). Team-based simulations: Learning ethical conduct in teacher trainee programs. Teaching and Teacher Education, 33: 1-12.
Shapira-Lishchinsky, O. (2016). from ethical reasoning to teacher education for social justice. Teaching and Teacher Education, 60: 245-255.
Shenfield, R. (2016). Perspectives on moral ambiguity and character education in the drama classroom. NJ, 40(2): 95-104. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 51 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 86 |
||