اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 38 |
| تعداد شمارهها | 1,251 |
| تعداد مقالات | 9,066 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,150,112 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,908,038 |
مقایسه دیپلماسی عمومی آمریکا در دوره ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» و «جو بایدن» | ||
| مطالعات راهبردی آمریکا | ||
| دوره 3، شماره 9، دی 1402، صفحه 47-68 اصل مقاله (621.61 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.27834743/ASS.2209.1122.2 | ||
| نویسندگان | ||
| علیرضا کوهکن* 1؛ آرش سعیدی راد2 | ||
| 1دانشیار، گروه روابط بینالملل، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| 2دانشآموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقهای، پژوهشگر دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 16 مرداد 1401، تاریخ بازنگری: 01 فروردین 1402، تاریخ پذیرش: 10 دی 1402 | ||
| چکیده | ||
| دیپلماسی عمومی برخلاف نوع رسمی آن، به دنبال اثرگذاری بر عموم جامعه و مخاطبانی است که در ظاهر مسئولیتی در حوزه سیاست خارجی ندارند و بدنه جامعه را تشکیل میدهند. این نوع از دیپلماسی در سالهای اخیر رواج بسیاری یافته و اساس روابط طولانی و پایدار تأمین منافع برای کشورها را شکل میدهد. یکی از کشورهایی که هزینه بسیاری در این حوزه انجام داده، آمریکاست که سعی کرده از تمام ابزارهای دیپلماسی عمومی در جهت نیل به اهداف سیاست خارجی خود استفاده کند و حتی بخش مجزایی در وزارت امور خارجه برای این منظور تأسیس کرده است. از آنجایی که دولت جو بایدن، یکی از اهداف اصلی سیاست خارجی را ترمیم چهره بینالمللی آمریکا اعلام کرده و یکی از مهمترین ابزارهای آنها جهت نیل به این هدف، دیپلماسی عمومی است این پرسش مطرح میشود که دیپلماسی عمومی آمریکا در دوره جو بایدن نسبت به دوره دونالد ترامپ چه تغییراتی داشته است؟ جهت پاسخ به سؤال مذکور، این پژوهش از روش مطالعه اسنادی بهره گرفته و مبتنی بر رویکرد توصیفی- تحلیلی، اطلاعات مورد نیاز محققین را به صورت کتابخانه ای گردآوری کرده است. نتیجه مقایسه این دو دوره نشان میدهد که دولت آمریکا در دوره جوبایدن تلاش دارد با استفاده از ابزارهای گذشته و جریان اصلی رسانههای بینالمللی، اتفاقات گذشته را به دونالد ترامپ به عنوان یک استثناء نسبت دهد و به ترمیم تصویر آمریکا در جهان بپردازد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| دیپلماسی عمومی؛ ایالات متحده؛ ترامپ؛ بایدن؛ تصویرسازی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparison of Public Diplomacy of the United States during the Presidency of "Donald Trump" and "Joe Biden" | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Alireza Koohkan1؛ arash saeedi rad2 | ||
| 2M.A. in Regional Studies, Researcher, Imam Hossein Comprehensive University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Public diplomacy, unlike its formal type, aims to influence the general public and audiences who apparently have no responsibility in the field of foreign policy but constitute the body of society. This type of diplomacy has become very prevalent in recent years and forms the basis of long and stable relations to secure interests for countries. The United States is one of the countries that has incurred a lot of costs in this area, striving to use all the tools of public diplomacy to achieve its foreign policy goals and has even established a separate division within the Department of State for this purpose. As the Biden administration has declared repairing the international image of America as one of its primary foreign policy objectives, one of their most important tools to achieve this goal is public diplomacy. The important question that arises is what changes has the public diplomacy of the United States undergone during the Biden administration compared to the Trump administration? In order to answer this question, a method of scholarly study has been used, based on a descriptive-analytical approach, and the necessary information has been collected from library resources. The result of comparing these two periods shows that the U.S. government in the Biden administration seeks to use past tools and the mainstream of international media to portray the past events as an exception to Donald Trump and to work on repairing America's image in the world. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| public diplomacy, United States, Trump, Biden, image building | ||
| مراجع | ||
|
آدمی، علی و ذوالفقاری، مهدی. (1390). اثرگذاری قدرت نرم در دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران مقاله. رهیافتهای سیاسی و بین المللی. 5 (29)، 44-9.
احمدی، علی. سعید نهائی، وحید. (1387). توصیفی جامع از روشهای تحقیق، تهران؛ انتشارات تولید دانش.
ایزدی، فواد و ماه پیشانیان، مهسا. (1390). دیپلماسی عمومی آمریکا در خاورمیانه؛ تداوم یا تفاوت؟. دین و ارتباطات، 18(2)، 67-33.
باقری دولت آبادی، علی و شفیعی سیف آبادی، محسن. (1399). بررسی تاکتیکهای جنگ روانی امریکا علیه جمهوری اسلامی ایران پس از ترور سردار شهید قاسم سلیمانی. مجله سیاست دفاعی، 28(110)، 175-149.
بی نا. (1396). اقدامات دیپلماسی عمومی آمریکا، شورای راهبردی روابط خارجی. برگرفته از سایت:
پیرانی، ش و سعیدی راد، آ. (1400). افول سیاسی ایالات متحده آمریکا؛ زمینهها و دلایل. مطالعات راهبردی آمریکا، 1(4)، 149-167.
خسروی، افسانه. عنایتی شبکلائی، علی و رزمجو، علی اکبر. (1394). دیپلماسی عمومی جدید؛ بسترساز قدرت دیپلماسی رسانهای. تحقیقات سیاسی و بین المللی، 7(22)، 125-148.
رستگاری، محمد حسین. (1395). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران؛ چالشها و چینشها، تهران؛ موسسه فرهنگی هنری پویه مهر اشراق.
سالاری، مسعود. (2020). آمریکا تیکتاک و دیگر شبکههای اجتماعی چین را فیلتر میکند، یورو نیوز، برگرفته از سایت:
ستاری، علی. یردانی، فاطمه و فرازی، عباس. (1396). بررسی نظریه کنش ارتباطی هابرماس و دلالتهای آن در آموزش عالی و دانشگاه. علوم تربیتی، 24(1)، 121-150.
سلیمانی، فرهاد. (1390). ) جنگ روانی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، براندازی نرم. تهران: نگاه نو.
شاد، محمد. ایزدی، فواد و عاملی، سعیدرضا. (1399). تحول دیپلماسی عمومی آمریکا در قبال جهان اسلام؛ از پیام پایگی تا ارتباط محوری. مطالعات راهبردی، 22(3)، 254-206.
شریعتی، محمدتقی و اکبری، رامین. (1394). دیپلماسی ورزشی ایالات متحده آمریکا. مطالعات منطقه ای، 16(56)، 112-99.
عیوضی، محمدرحیم. پارسا، مونا. (1392). الگوی تحلیلی قدرت نرم وسیاست بین الملل. مطالعات قدرت نرم، 3 (9)، 112-99.
فاضلی، حبیب الله و افضلی، توحید. (1394). دیپلماسی عمومی ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی ایران در دولت اوباما (با تأکید بر فضای سایبری). مطالعات قدرت نرم، 5(12)، 159-139.
فتاحی اردکانی، حسین. (1398). ظهور ترامپ و تأثیر آن بر کاهش قدرت نرم آمریکا. مطالعات راهبردی بسیج، 22 (82)، 184-159.
فوکویاما، فرانسیس. (1395). پایان تاریخ و انسان واپسین. مترجم عباس عربی و زهرا عربی، تهران؛ سخنکده.
قربانی شیخ نشین، ارسلان. منوری، سید علی. کریمی، غلامرضا و فلاح مهرداد. (1400). تئودیپلماسی؛ نقش توئیتر در پیشبرد دیپلماسی رسانهای ترامپ. پژوهش های راهبردی سیاست، 10(38)، 44-73.
قربی، سیدمحمدجواد و جعفری، علی اکبر. (1395). منابع قدرت نرم در سیاستهای کلی نظام؛ موردکاوی سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران. راهبرد اجتماعی فرهنگی، 5 (19)، 44-7.
کشوریان آزاد، محسن و میرترابی، سید سعید. (1401). دولت بایدن و سیاست مهار خیزش قدرت چین در حوزه اقیانوس هند- آرام. سیاست خارجی، 36(141)، 54-27.
محققنیا، حامد. (1400). یکجانبهگرایی دونالد ترامپ و افول قدرت نرم آمریکا در اقتصاد سیاسی جهانی. مطالعات اقتصاد سیاسی بینالملل، 4(1)، 155-121.
مسعودی، حیدرعلی. (1399). جو بایدن و رمزگان عملیاتی در حوزه سیاست خارجی. رهیافتهای سیاسی و بین المللی، 12(2)، 122-95.
نای، جوزف. (1387). قدرت نرم. ترجمه محسن روحانی، تهران؛ انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
وثوقى، سعید و محمدى، مصطفى. (1391). قدرت نرم؛ ابزار فرهنگى ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه و جنگ نرم با جمهوری اسلامی ایران. مهندسی فرهنگی، 7(70-69)، 125-102.
Bergman, M. (2006). U.S. Public Diplomacy in the Middle East A Critical Cultural Approach, Journal of Communication Inquiry, 30, pp102-124. Biden, J. (2006). Hearing Before The Committee on Foreign Relations United States Senate One Hundred Ninth Congress. Responding to Iran’s nuclear ambitions: Next steps. Available online at https:// www.govinfo.gov/content/pkg/CHRG-109shrg30620/html/CHRG-109shrg30620.htm. Biden, J. (2020). THE POWER OF AMERICA’S EXAMPLE, Biden campaign site, from: https://joebiden.com/americanleadership/, retrieved at: 2021/11/20. Biden, J. (2020). Joe Biden’s Democratic National Convention (DNC) speech. Available online at https://joebiden.com/2020/08/25/ watch-highlights-of-joe-bidens-dnc-speech/, updated on August 21. Biden, J. (2020). Why America Must Lead Again. In Foreign Affairs Magazine, 2020. Available online at https://www.foreignaffairs. com/articles/united-states/2020-01-23/why-america-must-leadagain, checked on 11/6/2020. Biden, J. )2020 (. There’s a smarter way to be tough on Iran. Opinion by Joe Biden. CNN. USA. Available online at https://edition.cnn. Churella, M. & others. (2021). Upgrading US public diplomacy: A new approach for the age of memes and disinformation, Atlantic Council, from: https://www.atlanticcouncil.org/in-depth-research-reports/issue-brief/upgrading-us-public-diplomacy/, retrieved at: 2021/11/20. Cull, Nicholas J. (2022). BIDEN’S FIRST YEAR: SAVING AMERICA’S IMAGE?, Clingendael Spectator, from: https://spectator.clingendael.org/en/publication/bidens-first-year-saving-americas-image, retrieved at: 2022/1/20. Daghrir, W. (2020). Trump’s Foreign Policy Doctrine of Uncertainty, E-International Relations, from: https://www.e-ir.info/2020/06/29/trumps-foreign-policy-doctrine-of-uncertainty, retrieved at: 2021/9/12. Demczuk, A. (2022). Biden’s Soft Power vs. Coercive Diplomacy and Responding to Russia’s Invasion of Ukraine. Teka of Political Science and International Relations, 17/1, 7–21 Dimitrova, A. (2018). Trump’s “America First” Foreign Policy: The Resurgence of the Jacksonian Tradition?, L'Europe en Formation, no.382. from: https://www.cairn.info/revue-l-europe-en-formation-2017-1-page-33.htm, retrieved at: 2021/9/12. Galston, W. (2022). The American people’s message to President Biden about Ukraine—get tougher but don’t risk war with Russia. https://www.brookings.edu/articles/the-american-peoples-message-to-president-biden-about-ukraine-get-tougher-but-dont-risk-war-with-russia/ Gerth, J., Shane, S. (2005). U.S Is Said to Pay to Plant Articles in Iraq, London, Papers. Habermas, J. (1979). Communication and the evolution of society. Boston: Beacon. Jacobson, L. (2003). Participatory communication for social change: The relevance of the theory of communicative action. In P. Kalbfleisch (Ed.), Communication yearbook 27 (pp. 87-124). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. Washington D.C. (1949). The North Atlantic Treaty. https://www.nato.int/cps/en/natolive/official_texts_17120.htm
Wright, T. (2016). The 2016 presidential campaign and the crisis of US foreign policy. https://www.jstor.org/stable/resrep10124#metadata_info_tab_contents C.F.R. (2021). Trump’s Foreign Policy Moments, Council on Foreign Relations, from: https://www.cfr.org/timeline/trumps-foreign-policy-moments, retrieved at: 2021/9/12. N,n. (2021). U.S foreign policy under Biden, World Politics Review, from: https://www.worldpoliticsreview.com/insights/29534/with-biden-s-foreign-policy-us-seeks-to-reclaim-its-global-standing, retrieved at: 2021/9/20. Nye, j. (2019). The rise and fall of American hegemony from Wilson to Trump, International Affairs, 95(1). Pirani, S., SaeediRad, A. (2022). United States Political Decline; Backgrounds and Reasons. American Strategic Studies, 1(4), 149-167. Rugh, William; Shapiro, Zachary (2021) RESTORING U.S. PUBLIC DIPLOMACY, USC Center on Public Diplomacy, from: https://uscpublicdiplomacy.org/blog/restoring-us-public-diplomacy, retrieved at: 2021/5/20. Stepansky, Joseph. (2021). How Donald Trump shook up US foreign policy, Aljazeera, from: https://www.aljazeera.com/news/2021/1/20/key-moments-in-trumps-foreign-policy, retrieved at 2021/9/12. Shelby, D. (2009). Satellite scheduled to be launched in late December. Washington dc. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 447 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 316 |
||