آمار
| تعداد نشریات | 36 |
| تعداد شماره‌ها | 1,218 |
| تعداد مقالات | 8,812 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,428,104 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,360,238 |
ارزیابی سیاست خارجی دولت روحانی بر مبنای منافع ملی جمهوری اسلامی ایران (1392-1400) | ||
| سیاست دفاعی | ||
| مقاله 3، دوره 33، شماره 126، تیر 1403، صفحه 97-63 اصل مقاله (826.35 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حسین کرمی نژاد* 1؛ میثم هادی پور2 | ||
| 1دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| 2پژوهشگر | ||
| تاریخ دریافت: 25 مرداد 1401، تاریخ بازنگری: 11 مهر 1401، تاریخ پذیرش: 24 مرداد 1403 | ||
| چکیده | ||
| سیاست خارجی دولت آقای روحانی، عمدتاً از منظر گفتمانی و ادراکی، مورد مطالعه و تحقیق، قرار گرفته است. پژوهش پیش-رو، برخلاف این رویه، سعی نموده تا به ارزیابی سیاست خارجی ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، از جنبه عملکردی و کرداری و مبتنی بر «منافع ملی جمهوری اسلامی»(در معنایی موسّع)، بپردازد. برابر روندنگاری به عمل آمده، سیاست خارجی دولت روحانی با تمرکز بر انعقاد توافق هسته‌ای، حفظ و توسعه آن و در نهایت احیای این توافق(موسوم به برجام)، پی‌جویی شد. از این حیث، سیاست خارجی ایران در مقطع زمانی 1400-1392، به شش دوره قابل تقسیم است: 1) از آغاز کار دولت تا انعقاد «برنامه جامع اقدام مشترک»(برجام)؛ 2) از انعقاد برجام تا روی کار آمدن دولت ترامپ؛ 3) از روی کار آمدن ترامپ تا خروج آمریکا از برجام؛ 4) از خروج آمریکا از برجام تا شکست طرح اینستکس و مذاکرات با اروپا؛ 5) از شکست مذاکرات با اروپا تا پیروزی جو بایدن؛ 6) پیروزی بایدن و تلاش برای احیای برجام. بر این اساس، سوال این مقاله عبارت است از: «عملکرد سیاست خارجی دولت روحانی، تا چه حدی تأمین‌کننده منافع ملی ج.ا. ایران بوده است؟». یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد، «سیاست خارجی روحانی - به علت تک‌بعدی بودن و تمرکز زیاد بر مذاکرات هسته‌ای و عدم موازنه‌بخشی موفق (موازنه ناکافی) در سطوح داخلی و خارجی، پیش و پس از خروج آمریکا از برجام - موفق نشد تا سطح قابل قبولی از اهداف و منافع ملی ج.ا ایران را تامین نماید | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیاست خارجی؛ منافع ملی؛ روحانی؛ برجام؛ روند | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Evaluation of Rouhani’s Foreign Policy based on the Islamic Republic of Iran’s National Interest (2013-2021) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hossein Karminejad1؛ meysam hadipour2 | ||
| 1- | ||
| 2researcher | ||
| چکیده [English] | ||
| Hassan Rouhani's foreign policy has been studied and researched, mainly from a discursive viewpoint. The current research, contrary to this practice, has tried to evaluate the foreign policy of Hassan Rouhani's administration from a performative viewpoint and based on the national interests of the Islamic Republic of Iran (in a broad sense). According to the trend analysis, Rouhani's foreign policy can be divided into six periods, with focus on the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA): 1) From the beginning of the administration to the JCPOA agreement; 2) from JCPOA agreement to Donald Trump election as the 45th President of the United States ; 3) From Trump election to US withdrawal from JCPOA; 4) from the withdrawal of the United States from JCPOA to the failure of INSTEX and negotiations with Europe; 5) From the failure of negotiations with Europe to the election of Joe Biden; 6) Biden's victory in 46th US election and the efforts to revive JCPOA. Accordingly, the main question of this article is: "To what extent does the foreign policy of Rouhani administration served the national interests of the Islamic Republic of Iran?" The findings show that "Rouhani's foreign policy – due to its one-dimensionality and overfocus on nuclear negotiations and the lack of a successful balancing effort (inadequate balancing) at the domestic and foreign levels after the US withdrawal from the JCPOA – failed to meet an acceptable level of national goals and interests of the Islamic Republic of Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: foreign policy, national interests, Rouhani, JCPOA, trend | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 136 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 68 |
||