ساخت و اعتباریابی مقیاس گرایش کارکنان اداری نسبت به امر به معروف و نهی از منکر

قرآن کریم (1388). ترجمه محمدمهدی فولادوند. تهران: نشر دارالقرآن الکریم.

ابویی مهریزی، حسین (1386). نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهداشت محیط. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. س 6. ش 4: 30 ـ 23.

آقاجانی، نصراله (1381). استراتژی قرآن در مواجهه با انحرافات اجتماعی. مطالعات راهبردی زنان. ش 21: 89 ـ 66.

بسیج، احمد رضا (1387). آسیب‌شناسی عدم اجرای اصل هشتم قانون اساسی. فصلنامه معرفت. ش 17 (131): 128 ـ 109.

جان بزرگی، مسعود (1378). بررسی اثربخشی روان درمانگری با و بدون جهتگیری مذهبی بر مهار اضطراب و تنیدگی. پایان‌نامه دکتری. دانشگاه تربیت مدرس.

جان بزرگی، مسعود (1386). جهت‌گیری مذهبی و سلامت روان. پژوهش در پزشکی. دوره 31. ش 4: 350 ـ 345.

جمشیدی، مسلم؛ غلام جمشیدی، محمد صادق؛ سیاح البرزی، هدایت (1388). تحلیلی نو و عملی از امر به معروف و نهی از منکر در انتظام اجتماعی. فصلنامه انتظام اجتماعی. س 1.  ش 4:  169 ـ 143.

خمینی، روح الله (1372). رساله نوین. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

دستغیب، عبدالحسین (1356). امر به معروف و نهی از منکر. تهران: انتشارات ناس.

رضائی راد، عبدالحسین (1388). رابطه امر به معروف و تکثر دینی و اجتماعی در مبانی انقلاب اسلامی. فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی. س 6. ش 19:  114 ـ 91.

رضائی راد، عبدالحسین؛ قبولی درافشان، سید محمد نقی (1384). آسیب شناسی امر به معروف و نهی از منکر با نظر به تجارب تاریخی. مطالعات اسلامی. ش 69: 100 ـ 73.

ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر (1391). قرآن کریم و امر به معروف و نهی از منکر در جامعه. ماهنامه دادرسی. ش 93: 84 ـ 83.

سید نژاد، اشرف السادات (1391). نقش امر به معروف و نهی از منکر در سلامت اداری. اصلاح و تربیت. ش 127: 18 ـ 13. 

شعبانی بهار، غلامرضا؛ امیر تاش، علی محمد؛ تندنویس، فریدون؛ مشرف جوادی، بتول (1383). ارتباط ویژگی‌های شخصیتی با اثربخشی مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌ها سراسر کشور. نشریه علوم حرکتی و ورزش. س 1. ش 3: 30 ـ 12.

صافی گلپایگانی، لطف الله (1375). راه اصلاح یا امر به معروف و نهی از منکر. قم: انتشارات اسلامی.

غدیری، جهانبخش؛ خسروی نژاد، پری؛ آزاد بخت، نادر (1387). بررسی موانع احیا و ترویج امر به معروف و نهی از منکر. همایش ملی نظارت همگانی (امر به معروف و نهی از منکر). خرم آباد. ایران.

قربانی لاهیجی، زین‌العابدین (1379). فریضه امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و سنت. تهران: نشر سایه.

قلی زاده، آذر؛ رجبی، طیبه (1392). نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایه اجتماعی دانشجویان دختر. مطالعات فرهنگ و ارتباطات. دوره 14. ش 22: 51 ـ 31.

محمدیان، مهرداد؛ عباسی، کاظم (1387). مطالعه جامعه شناختی فریضه امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه اسلام و عوامل مؤثر بر میزان گرایش شهروندان تبریزی به این فریضه الهی. همایش ملی نظارت همگانی (امر به معروف و نهی از منکر). خرم آباد. ایران.

مختاری، عباس؛ اللهیاری، عباسعلی؛ رسول‌زاده طباطبایی، سید کاظم (1380). رابطه جهت‌گیری مذهبی با میزان تنیدگی. مجله روان‌شناسی. س 5. ش 1: 41 ـ 28.

مدنی بجستانی، سید محمود (1379). امر به معروف و نهی از منکر و فریضه برتر در سیره معصومین (ع). تهران: نشر معارف اسلامی.

مرجایی، هادی (1378). بررسی زمینه‌های احیای فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر. طرح پژوهشی. تهران: جهاد دانشگاهی.

معدن دار، عباس (1377). مصادیق امر به معروف و نهی از منکر از نگاه دانش آموزان شهر خرم آباد. طرح پژوهشی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

مقیمی، سید محمد (1384). رفتار شهروندی سازمانی از تئوری تا عمل. فرهنگ مدیریت. س 3. ش 11: 48 ـ 19.

نوری، حسین (1380). امر به معروف و نهی از منکر. قم: حوزه علمیه.

هاشمیان فر، علی؛ محمدیان، مهرداد (1391). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر میزان گرایش دانشجویان نسبت به امور معروف در مراکز دانشگاهی استان آذربایجان­شرقی. مطالعات جامعه شناختی. س 4، ش 15:  119 ـ 101.

هومن، حیدر علی (1384). مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل. تهران: انتشارات سمت.