آمار
| تعداد نشریات | 39 |
| تعداد شماره‌ها | 1,171 |
| تعداد مقالات | 8,435 |
| تعداد مشاهده مقاله | 6,338,140 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,584,200 |
تبیین مبانی هستیشناسی اخلاق سعادت و استنتاج دلالت‌های آن در اصول تربیت اخلاقی از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی | ||
| پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی | ||
| دوره 30، شماره 56، آذر 1401، صفحه 59-86 اصل مقاله (1.13 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| احمد طالعی فرد1؛ اکبر رهنما* 2؛ رقیه موسوی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه شاهد ،تهران، ایران. | ||
| 2نویسنده مسئول:دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
| 3دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 17 مهر 1400، تاریخ بازنگری: 06 آذر 1400، تاریخ پذیرش: 08 آذر 1400 | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر تبیین مبانی هستیشناسی اخلاق سعادت و استنتاج دلالت‌های آن در اصول تربیت اخلاقی از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی است. روش پژوهش استنتاجی بوده و به‌منظور گردآوری دادههای لازم جهت نیل به اهداف پژوهش، منابع موجود و مرتبط در قلمرو هستیشناسی و اخلاق قرآنی آیت‌الله جوادی آملی با استفاده از برگههای فیش‌برداری از منابع، جمعآوری و طی شش گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که حقیقت سعادت از نگاه آیت‌الله جوادی آملی یک درخواست فطری- عقلانی است و تحریک آن به کیفیت تربیت اخلاقی بستگی دارد و وقتی این خواست ظهور می‌کند که روح انسان با یافتن صفا و نورانیت و فراهم آوردن شرایطی اختیاری زمینه تحریک آن را فراهم آورد. در غیر این صورت این خواست در زیر حجاب خواسته‌های دنیایی و طبیعی مخالف با فطرت و عقلانیت مستور می‌ماند. چنین خواست فطری–عقلانی مبتنی بر مبانی هستی شناختی مانند از اویی و به‌سوی اویی بودن، هدفمندی، حرکت به‌سوی کمال مطلق، وابستگی به عدالت، مبتنی بر فطرت بودن، کرامت و شرافت انسان نسبت به دیگر مخلوقات میباشد. از درون این مبانی می‌توان به اصولی مانند خدابینی، حکمت‌مداری، کمال‌گرایی، عدالت‌طلبی، ایمان‌گرایی، فطرت‌گرایی و عزتمندی رسید که قابلیت کاربست در تربیت اخلاقی منتهی به سعادت را دارند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اخلاق سعادت؛ مبانی هستیشناسی؛ اصول تربیت اخلاقی؛ آیت‌الله جوادی آملی | ||
| مراجع | ||
|
امیری، حجت. (1397). جایگاه آبادانی دنیا در سعادت انسان از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی. پایان‌نامه سطح سه مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
امینی مشهدی، سمانه و آهنچیان، محمدرضا. (1393). تربیت اخلاقی و سعادت در نظام آموزشی ایران؛ مقابله دیدگاه فارابی، لاک، رورتی. دوفصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 6 (1)، 80-65.
باقری، مهدی. (1389). مفهوم و جایگاه سعادت در اندیشه سیاسی ـ اجتماعی علامه طباطبائی و آیت‌الله جوادی آملی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه امام صادق(ع).
جوادی آملی، عبدالله. (1398). صهبای حج. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1397 الف). جامعه در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1397 ب). سیره پیامبران در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1395). مبادی اخلاق در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1394 الف). ادب فنای مقربان. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1394 ب). حکمت نظری و عملی در نهج‌البلاغه. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1392). صورت و سیرت انسان در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1391 الف). انسان آینه‌دار کمال و جمال خداوند. قابل دریافت از:
https://hawzah.net/fa/News/View/92090/
جوادی آملی، عبدالله. (1391 ب). گستره‌ی دین. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1390 الف). نسیم اندیشه. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1390 ب). اسلام و محیط‌زیست. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1388)، حق و تکلیف در اسلام. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1386). تفسیر تسنیم. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1385). هستیشناسی در قـرآن. قم: اسـرا.
جوادی آملی، عبدالله. (1384). فـطرت در قـرآن. قم: اسـرا.
جوادی آملی، عبدالله. (1383). هدایت در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1382). حیات حقیقی انسان در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1381 الف). شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1381 ب). نسبت دین و دنیا. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1379). مراحل اخلاق در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله. (1377). فلسفه حقوق بشر. قم: اسراء.
حسینی، عبدالرحیم. (1389). بازاندیشی نظریه سعادت در فلسفه اسلامی. فصلنامه فلسفه دین، 7(3)، 81-63.
خواص، امیر. (1381). بررسی تطبیقی سعادت از دیدگاه افلاطون، ارسطو و امام محمد غزالی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده الهیات و معارف اسلامی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
رحمانی، مرتضی. (1397). کمال و سعادت حقیقی انسان بر مبنای ویژگی‌های فطرت و استعدادهای درونی. پایان‌نامه سطح سه مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
زارعان، محمدجواد. (1397). ایمان، بنیاد ارزش‌ها. چکیده مقالات اولین همایش بین‌المللی تعلیم و تربیت مبتنی بر ارزش‌ها: گرایش‌های معاصر و چشم‌اندازهای اسلامی، قم: جامعه المصطفی(ص).
طباطبایی، محمدحسین. (1384). المیزان فی تفسیر القرآن (ترجمه محمدباقر موسوی همدانی). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
عباسی مطلق، محمد. (1399). بررسی هستیشناسی مادی و معنوی از دیدگاه قرآن با تکیه بر تفسیر تسنیم. پایان‌نامه سطح سه مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
فیض، علیرضا. (1361). مبادی فقه و اصول. تهران: دانشگاه تهران.
لک زایی، رضا. (1390). سعادت متعالیه از منظر آیت‌الله جوادی آملی. فصلنامه حکمت اسراء، 3(1)، 93-77.
محسنی، محمدسالم. (1393). سعادت از منظر فلسفه‌های مشاء، اشراق و حکمت متعالیه. ماهنامه معرفت، 23(6)، 34-25.
مصباح یزدی، محمدتقی. (1382). به‌سوی خودسازی. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
نادی نژاد، فاطمه. (1392). بررسی تطبیقی هستیشناسی و پیامدهای تربیتی آن از دیدگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی و آگوستین. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کرمان. Annas, J. (1993). The Morality of Happiness. Oxford University Press Clark, K, J, & Samuel, A. (2011). Morality and Happiness. https://www.researchgate.net/publication/290273346 Effingham, N. (2013). An Introduction to Ontology. Polity. Fernhout, H. (1989). Moral Education as Grounded in Faith. Journal of Moral Education, 18(3), 186-198. Poli, R, Seibt, J., Healy, & M, r Happiness and the Virtues of the Will. Journal of Moral Theology, 3(1), 18-3Kameas, (2011). Theory and Applications of Ontology. Springer Netherlands. Porter, J. (2014). The Desire fo8. Scarlato, M, C, & Kohm, L, M. (1999). Integrating Religion, Faith, and Morality in Traditional Law School Courses. Regent University Law Review, 11(1), 49-69. Shau, K. (2018). Aristotle on Happiness: An Analysis. https://kevinshau.medium.com/aristotle-on-happiness-an-analysis-1d5f57dd192 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 130 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 54 |
||