آمار
| تعداد نشریات | 36 |
| تعداد شماره‌ها | 1,192 |
| تعداد مقالات | 8,579 |
| تعداد مشاهده مقاله | 6,988,785 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,032,638 |
تجزیه‌وتحلیل رویکرد دولت ترامپ درقبال پرونده هستهای جمهوری اسلامی ایران | ||
| فصلنامه آفاق امنیت | ||
| مقاله 4، دوره 12، شماره 43، شهریور 1398، صفحه 75-113 اصل مقاله (1.06 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حمید درج* 1؛ محمدعلی بصیری2 | ||
| 1دانش‌آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه اصفهان | ||
| 2دانشیار روابط بینالملل دانشگاه اصفهان | ||
| تاریخ دریافت: 20 تیر 1398، تاریخ بازنگری: 24 مهر 1398، تاریخ پذیرش: 10 آذر 1398 | ||
| چکیده | ||
| برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران یکی از موضوعات مهم در سیاست خارجی و امنیتی ترامپ در غرب آسیا (خاورمیانه) به‌شمار میرود. اگرچه گمان می‌رفت رویکرد تعامل با غرب و توافقنامه هستهای با گروه 1+5، موسوم به برجام، سیاست ایرانهراسی ازسوی واشنگتن را تضعیف نماید، ولی با ورود ترامپ به کاخ سفید، رویکرد تهاجمی او و افراد کابینه‌اش علیه برنامه هستهای ایران مجدداً در دستورکار واشنگتن قرار گرفت. دراینراستا، پرسش اصلی مقاله این است که دولت ترامپ درقبال پرونده هستهای جمهوری اسلامی ایران چه رویکردی را درپیش گرفته است؟ در پاسخ، این فرضیه مطرح است که ترامپ و دولتمردان امریکایی با بزرگنمایی و تهدیدجلوه‌دادن برنامه صلحآمیز هستهای ایران برای امنیت منطقه و جهان، به بهانه اینکه ایران از آن برای ساخت بمب اتمی استفاده میکند، با بهره‌مندی از ابزار تهدید و فشار درراستای توقف کامل فعالیتهای هستهای ایران گام برمیدارند و دراینراستا مقابله با توان فزایندۀ موشکی و نفوذ منطقهای ایران را در صدر اهداف و سیاستهای خاورمیانهای امریکا قرار دادهاند که این خود می‌تواند معادلات و نظم منطقهای را درراستای اهداف و منافع واشنگتن و متحدان منطقهای آن شکل بخشد و به تضعیف قدرت و نفوذ روزافزون ایران در منطقه منجر شود. یافتههای تحقیق نشان میدهد سیاست دولت ترامپ در دستیابی به اهداف کوتاهمدت خود مثل فروپاشی اقتصادی ـ سیاسی ایران در ظرف یکسال و یا رفتن تهران به پای میز مذاکره با شرایط امریکا در نتیجۀ تحریم و فشار حداکثر اقتصادی، با شکست روبهرو شده است. برای تحلیل دادهها از روش تحلیلِ کیفی استفاده شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ایران؛ دولت ترامپ؛ برجام؛ نئورئالیسم تهاجمی؛ یکجانبه‌گرایی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Analysis of Trump Administration's Approach towards the Nuclear Issue of the Islamic Republic of Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamid Dorj1؛ Mohammad Ali Basiri2 | ||
| 1M Sc. of political sciences, University of Isfahan | ||
| 2Associate Professor of International Relations, University of Isfahan | ||
| چکیده [English] | ||
| Islamic Republic of Iran’s nuclear program is a major issue in Trump's foreign and security policy in the West Asia (the Middle East). Although it was thought that the West's attitude towards the nuclear agreement of 5+1 countries’ Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) would undermine Washington's Iran-phobia policy, after Trump's entrance into the White House and his offensive measures as well as those of his cabinet members, Iran's nuclear program was again considered seriously in Washington's agenda. Hence, the main question of this study relates to the approach that Trump’s administration has taken towards the Islamic Republic of Iran's nuclear issue. In response, we hypothesize that Trump and US officials have exaggerated Iran's peaceful nuclear program to claim that it is a threat for the region and for the whole world security, resorting to the premise that Iran is using it for the construction of nuclear bombs. Making use of threatful and coercive instruments, America tries to stop the growing missile capabilities and regional influence of Iran as its main Middle East goal and policy. This, in turn, can shape regional equations and order in line with the goals and interests of Washington and its regional allies and weaken Iran's growing power and influence in the region. The findings of the study indicate that Trump administration's policy of achieving its short-term goals, such as the economic-political collapse of Iran in a year, or bringing Tehran to the negotiating table through US provisions, as a result of maximum economic sanctions and pressure, has faced failure. In this research qualitative analysis method was used for data analysis. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Iran, Trump’s Administration, JCPOA, offensive neo-realism, unilateralism | ||
| مراجع | ||
|
ـ ابوالحسن شیرازی، حبیبالله (1394)، کالبدشکافی مذاکره هستهای ایران و امریکا تا حصول برجام و تصویب قطعنامه 2231، فصلنامه پژوهشنامه روابط بینالملل، دوره 8، ش 30: 56 ـ 9. ـ ابوالفتح، امیرعلی (1397)، سه دلیل خروج ترامپ از برجام، روزنامه دنیای اقتصاد، 20 اردیبهشت ، شماره ۴۳۶۷. ـ افضلی، توحید (1397)، خطوط جدید سیاست خارجی امریکا در دوران ترامپ، اندیشکده راهبردی تبیین، 22 خرداد. ـ اندیشکده راهبردی تبیین (1397)، برجام در کشاکش موافقان و مخالفان خروج امریکا، 5 اردیبهشت 1397. ـ باقی مجرد، مهدی؛ وثوقی، سعید و ابراهیمی، شهروز (1396)، بررسی و تببین رابطه روسیه و امریکا براساس نظریه نئورئالیسم، فصلنامه راهبرد سیاسی، سال اول، ش 3: 20 ـ 1. ـ بصیری، محمدعلی و قاسمی، مصطفی (1385)، بررسی مواضع اتحادیه اروپا و امریکا درقبال پرونده هستهای ایران، فصلنامه سیاست دفاعی، سال چهاردهم، ش 54: 64 ـ 25. ـ بیات، محسن (1396)، تجربه تحریم؛ راهبردی برای شناخت آسیبپذیریها و تحقق اقتصاد مقاومتی در جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه راهبرد، سال 26، ش 84: 108 ـ 77. - بیوک، محسن؛ فرجیراد، عبدالرضا و عزتی، عزتالله (1397)، تبیین استراتژی ژئوپلیتیکی جمهوری اسلامی ایران پس از برجام، فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی، دوره 10، ش 34: 50 ـ 26. ـ پوراحمدی، حسین و بازوبندی، علیاکبر (1397)، تحلیل توافق هستهای برجام براساس استعاره بازی دوسطحی، فصلنامه سیاست جهانی، دوره 7، ش 25: 120 ـ 79. ـ پورسعید، فرزاد و شاپوری، مهدی (1397)، دولت ترامپ و شورویسازی جمهوریاسلامی ایران؛ چرایی و چگونگی، فصلنامه مطالعاتراهبردی، سال 21، ش 3: 101 ـ 57. ـ حاجیمینه، رحمت و صالحی، اکرم (1397)، تجزیه‌وتحلیل دو گفتمان متعارض اروپا و امریکا درقبال برجام، پژوهشهای روابط بینالملل، دوره هشتم، ش 27: 244 ـ 215. ـ جعفری، علیاکبر و جانباز، دیان (1395)، تنوع گفتمانی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و وجوه دیپلماسی نوین هستهای، فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست، سال چهارم، ش 46: 120 ـ 93. ـ دارینی، علیاکبر (1398)، راهبرد ایران در فناوری غنیسازی اورانیوم: دلایل و پیامدها، فصلنامهمطالعات راهبردیسیاست‌گذاریعمومی، دوره 9، ش 30: 191 ـ 175. ـ درج، حمید و آقائی، سیدداود (1396)، جایگاه راهبردی یمن در سیاست خارجی و امنیتی ترامپ، فصلنامهمطالعاتروابطبینالملل، سال دهم، ش 40: 68 ـ 39. ـ درج، حمید و یزدانی، عنایتالله (1398)، تحلیل استراتژی ایالات متحده امریکا درقبال جنبش مردمی بحرین، رهیافتهای سیاسی و بین المللی، دوره 10، ش 58: 58 ـ 34. ـ دلیری، جواد (1396)، بررسی شاخصهای برندسازی شخصی و سیاسی ترامپ و بازنمایی رسانهای آن باتأکیدبر رقابتهای انتخاباتی 2016 ایالاتمتحده، فصلنامه رسانه، سال 28، ش 2: 51 ـ 25. ـ سلیمانزاده، سعید؛ امیدی، علی و یزدانی، عنایتالله (1397)، تحلیل سازهانگارانه ایرانهراسی در سیاست خارجی امریکا در دوران پسابرجام، پژوهشهای راهبردی سیاست، سال ششم، ش 54: 124 ـ 95. ـ سیمبر، رضا؛ رحمدل، رضا و فلاح، مهسا (1395)، معمای امنیتی پرونده هستهای ایران ازمنظر نئوواقعگرایی، فصلنامهمطالعاتروابطبینالملل، سال نهم، ش 36: 87 ـ 106. ـ طباطبایی، سیدمحمد و ذوالقدرنیا، حسین (1397)، دیپلماسی هستهای ایران و اروپا و تأثیر آن بر امنیت بینالملل باتأکیدبر خروج امریکا از برجام، فصلنامهآفاقامنیت، سال یازدهم، ش 39: 133 ـ 103. ـ علیتبار، محمدباقر، نیاکوئی، سیدامیر و متقی، ابراهیم (1397)، ترامپ و راهبرد خاورمیانهای امریکا باتأکیدبر بحران سوریه؛ گسست یا تداوم، فصلنامه سیاستجهانی، دوره هفتم، شماره دوم: 202 ـ 173. ـ محمدزاده ابراهیمی، فرزاد؛ ملکی، محمدرضا و وثوقی، سعید (1396)، دونالد ترامپ و میراث سیاست واقعگرایانه اوباما در خاورمیانه، فصلنامه سیاستجهانی، دوره ششم، ش 2: 153 ـ 123. ـ مفیدی احمدی، حسین (1379)، برجام و کنش‌های دیپلماتیک ایران در مواجهه با اروپا، خبرگزاری دانشجویان ایران، ۱۹ تیر ۱۳۹۷، قابل بازیابی در: https://www.isna.ir/news/97041910440/ ـ میرحسینی، سیدمحسن و عسکری امیرحسین (1395)، برگزیت و امنیت جمهوریاسلامی ایران، نخستین کنگره بینالمللی جامع علوم سیاسی ایران: 12 ـ 1. ـ نوریان، اردشیر (1388)، منازعه و همکاری در روابط بینالملل: نقش قدرت در حفظ صلح و امنیت جهانی، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیستوسوم، ش 1: 261 ـ 223. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 569 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 606 |
||