اثر علیّ جهتگیری دینی و شوخ طبعی بر فشار روانی با میانجی گری خوش بینی

قرآن.

آرین، سیده­خدیجه (1377)، بررسیرابطهبیندینداریورواندرستیایرانیانمقیمکانادا، پایان­نامه دکتری دانشگاه علامه­طباطبایی.

آشتیانی، مهدیه؛ صفورایی­پاریزی، محمدمهدی (1391)، شادکامی در زندگی از دیدگاه اهل­بیت، فصلنامه طهورا، ش 12: 17 ـ 52.

آمدی، عبدالواحدبن­محمد (1384)، غرر الحکم و درر الکلم، سیدهاشم رسولی محلاتی، ج 2، چ هفتم، تهران: نشر فرهنگ اسلامی.

جعفری، علیرضا (1388)، بررسی رابطه جهتگیری دینی (درونی­ ـ ­بیرونی) با شیوه­های مقابله با تنش و فشار روانی در دانشجویان، فصلنامه علوم رفتاری، ش 1: 91 ـ 114.

چابکی­نژاد، زهرا؛ امینی­هرندی، میلاد (1384)، بررسی رابطه نگرش دینی با خوش­بینی در بین دانشجویان دانشگاه پیام­نور استان یزد، دومین کنگره بین­المللی فرهنگ و اندیشه دینی در استان یزد.

خشوعی، مهدیه­سادات (1388)، رابطه بین شوخ طبعی و مؤلفه­های آن با فشار روانی و سبکهای مقابله در دانشجویان دانشگاه اصفهان، مجله مطالعات آموزش و یادگیری علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش 1(1): 87 ـ 102.

سامانی، سیامک؛ جوکار، بهرام (1386)، بررسی اعتبار و روایی فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب و فشار روانی، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز ، ش 26(3): 65 ـ 76.

سواری، کریم (1395)، ساخت و  اعتباریابی پرسشنامه شوخ­طبعی، تحقیق چاپ نشده.

شریفی، کبیر؛ سعیدی، حمیدرضا (1394)، پیش­بینی بهزیستی روانشناختی براساس جهتگیری زندگی و خوش‌بینی، رویش روانشناسی، ش 4(10): 58 ـ 41.

شهنی­ییلاق، منیجه؛ موحد، احمد؛ شکرکن، حسین (1383)، رابطه علی بین نگرشهای دینی، خوش­بینی، سلامت روانی و سلامت جسمانی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، مجلهعلوم تربیتیوروانشناسیدانشگاهشهیدچمراناهواز، ش 2(1): 19 ـ 34.

مطلب­زاده، افسانه (1384)، بررسی تأثیر شوخ­طبعی بر سلامت روانی و شادکامی ذهنی در دانش­آموزان مقطع متوسطة شهر شیراز، پایان­نامة کارشناسی ارشد رشتة روانشناسی، دانشگاه شیراز، دانشکدة روانشناسی و علوم­تربیتی.

نوری، نجیب­الله؛ جان­بزرگی، مسعود (1387)، بررسی رابطه میان انگیزه پیشرفت و خوش‌بینی، فصلنامه روانشناسی در تعامل با دین، ش 2(1): 44 ـ 131.

ویلیام جیمز (1356)، دین و روان، ترجمه مهدی قائن، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.