آمار

تعداد نشریات36
تعداد شماره‌ها1,192
تعداد مقالات8,578
تعداد مشاهده مقاله6,987,409
تعداد دریافت فایل اصل مقاله4,031,118
پناهی نسب, صادق, طبیعی, منصور, جهانگیری, سهیلا, لایقمند, فرشید. (1400). نسبت امر سیاسی (اشمیت و موفه) با دولت در جمهوری اسلامی ایران. پدافند الکترونیکی و سایبری, 7(2), 7-29.
صادق پناهی نسب; منصور طبیعی; سهیلا جهانگیری; فرشید لایقمند. "نسبت امر سیاسی (اشمیت و موفه) با دولت در جمهوری اسلامی ایران". پدافند الکترونیکی و سایبری, 7, 2, 1400, 7-29.
پناهی نسب, صادق, طبیعی, منصور, جهانگیری, سهیلا, لایقمند, فرشید. (1400). 'نسبت امر سیاسی (اشمیت و موفه) با دولت در جمهوری اسلامی ایران', پدافند الکترونیکی و سایبری, 7(2), pp. 7-29.
پناهی نسب, صادق, طبیعی, منصور, جهانگیری, سهیلا, لایقمند, فرشید. نسبت امر سیاسی (اشمیت و موفه) با دولت در جمهوری اسلامی ایران. پدافند الکترونیکی و سایبری, 1400; 7(2): 7-29.

نسبت امر سیاسی (اشمیت و موفه) با دولت در جمهوری اسلامی ایران

دولت پژوهی ایران معاصر
دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 11، شهریور 1400، صفحه 7-29    اصل مقاله (577.61 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
صادق پناهی نسب* 1؛ منصور طبیعی2؛ سهیلا جهانگیری3؛ فرشید لایقمند4
1نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2استادیار بخش جامعه شناسی دانشگاه شیراز
3کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شیراز
4کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
تاریخ دریافت: 16 فروردین 1400،  تاریخ بازنگری: 08 اردیبهشت 1400،  تاریخ پذیرش: 31 مرداد 1400 
چکیده
در این پژوهش، علاوه بر نوع نگاه دیگر اندیشمندان نسبت به مفهوم امر سیاسی، دو دیدگاه و برداشت از این امر مورد بررسی قرار گرفت؛ امر سیاسی آنتاگونیسمی اشمیت و امر سیاسی آگونیسمی موفه. به نظر می‌رسد که هر دو نظریه‌پرداز بر وجود و ماهیت  امر سیاسی متفق‌القولند، اما آنچه منجر به تمایز آنها شده نوع نگاهی است که به امر سیاسی دارند. بر این اساس، می‌توان این پرسش را مطرح کرد که اشمیت و موفه امر سیاسی را چگونه تعریف کرده‌اند؟ در راستای سؤال مطرح شده، این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نگاه موفه و اشمیت پرداخته است. به نظر می‌رسد اشمیت امر سیاسی را بر مبنای تمییز دوست و دشمن تعریف می‌کند. به اعتقاد وی آنچه حائز اهمیت است، تمایز میان دوست از دشمن است و به این خاطر اشمیت بر این باور است که امر سیاسی بدون وجود خصومت/ دشمنی معنایی ندارد. بنابراین در نگاه اشمیت، امر سیاسی آخرین حد آنتاگونیسم (خصومت) است. در مقابل موفه، امر سیاسی را بر مبنای آگونیسم بنیان گذاشته و در پی تبدیل معاند به مخالف است. از نظر موفه، مخالف رقیبی است که وجود آن مشروع می‌باشد، باید به رسمیت شناخته شود و اگر مبارزه‌ای باشد، باید آن مبارزه علیه ایده‌های رقیب باشد، نه تلاش برای حذف و نابود کردن آن. نتایج پژوهش حاکی از آن است که گفتمان انقلاب، نمای جدیدی از دولت در دنیای سیاست‌ورزی است؛ گفتمانی که اصل را بر استقلال در عرصه تئوری و عملیاتی از تفکرات وارداتی دانسته و مبنا، دولت را نه در تخاصم یا رقابت، بلکه اصل را بر نگاه حفظ استقلال ساختار دولت (حاکمیت) و در درون، مبنا را  بر اساس مردم سالاری دینی تعریف کرده‌اند. بنابراین می‌توان گفت دولت در نگاه اشمیتی، مشروعیت خود را با نزاع، تقابل و تخاصم به دست می‌آورد، حال آنکه در نگاه موفه‌ای بر مبنای پروسه دموکراسی به وجود می‌آید. اما دولت در گفتمان انقلاب اسلامی، مشروعیت خود را از مردم و دین به دست آورده است؛ گفتمانی که با محوریت مردم‌سالاری دینی در جامعه حاکم است. 
کلیدواژه‌ها
آنتاگونیسم؛ آگونیسم؛ امر سیاسی؛ جمهوری اسلامی ایران
مراجع
  1. آرنت، هانا (1390). «وضع بشر». برگردان (ترجمه): مسعود علیا. تهران: ققنوس.
  2. اشمیت، کارل (1392). «مفهوم امر سیاسی». برگردان (ترجمه): سهیل صفاری. تهران: نگاه معاصر. چاپ اول.
  3. اشتراوس، لوئی (1393). «فلسفه سیاسی چیست؟» برگردان (ترجمه): فرهنگ رجایی. تهران: علمی فرهنگی.
  4. استاواراکاکیس، یانیس (1392). «لاکان و امر سیاسی». برگردان (ترجمه): محمدعلی جعفری. تهران: ققنوس.
  5. افلاطون (1383). «جمهور». برگردان (ترجمه): فؤاد روحانی. تهران: علمی و فرهنگی.
  6. امام جمعه زاده، سید جواد و تدین راد، علی (1390). «بررسی "امر سیاسی" در اندیشه ارسطو و هانا آرنت و نقد جایگاه این مفهوم در عصر حاضر». فصلنامه مطالعات سیاسی. سال سوم. شماره 12. صص 15-1.
  7. احمدی، بابک (1393). «هایدگر و تاریخ هستی». تهران: نشر مرکز، چاپ هشتم.
  8. توانا، محمدعلی و آذرکمند، فرزاد (1393). «مقایسه امر سیاسی و جامعه سیاسی مطلوب در اندیشه‌ هابرماس و موفه». جستارهای سیاسی معاصر. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. سال پنجم. شماره 4. صص 50-27.
  9. حسینی بهشتی، سید علیرضا؛ ملکی، ساناز و اکبری، مجید (1393). «منطق استثناء در فلسفه سیاسی کارل اشمیت». جستارهای فلسفی. شماره 26. صص 102-65.
  10. حمیدی، سمیه (1394). «روایت تئولوژیکال از امر سیاسی در اندیشه "کارل اشمیت"». دوفصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش سیاست نظری. شماره 18. صص 47-25.
  11. خالقی دامغانی، احمد و ملک زاده، حمید (1394). «سیاست، پایدیا و دولت». فصلنامه دولت پژوهی. سال اول. شماره 2.
  12. راولز، جان؛ موفه، شانتال؛ لوئیس، برنارد؛ جوست، جان تی و سیدانیوس، جیم (1393). «در نقد و دفاع از دموکراسی لیبرال». برگردان (ترجمه): جعفر محسنی. تهران: نقش و نگار.
  13. عبدالله پور چناری، محمد (1392). «نقد لئو اشتراوس بر الهیات سیاسی کارل اشمیت؛ اشتراوس علیه اشمیت». آخرین دسترسی: 21/10/1392 در http://farhangemrooz. com/news/9979.
  14. کشاورز شاهباز، حامد (1390). «نگاهی به رساله مفهوم امر سیاسی اشمیت». نشریه فردوسی، سال نهم، شماره 88 و89.
  15. کاظمی، احسان  و همکاران (1396). «بنیادهای امر سیاسی در یونان باستان و نقش پولیس (دولت شهر) در شکل‌گیری آن». پژوهشنامه علوم سیاسی. سال دوازدهم. شماره 2. صص55 -27.
  16. گیدنز، آنتونی (1385). «جامعه‌شناسی». برگردان (ترجمه): منوچهر صبوری کاشانی. تهران: نی.
  17. مصلح، پگاه (1395). «نسبت سیاست و امر سیاسی در خوانش ادبیات ریتوریک: مطالعه موردی شعر سهراب سپهری، جستارهای سیاسی معاصر». پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. سال هفتم. شماره 2. صص 92-69.
  18. ماکیاولی، نیکولا (1388). «شهریار». برگردان (ترجمه): داریوش آشوری. تهران: آگه.
  19. موفه، شانتال (1392). «بازگشت امر سیاسی». برگردان (ترجمه): عارف اقوامی مقدم. تهران: رخداد نو.
  20. موفه، شانتال (1392). «درباره امر سیاسی». برگردان (ترجمه): منصور انصاری. تهران: رخداد نو.
  21. نظری، علی اشرف (1395). «اشمیت و امر سیاسی: بازسازی یک پرتره بحث انگیز». پژوهشنامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. سال شانزدهم. شماره 4. صص 177-199.
  22. نظری، علی اشرف (1396). «چرخش مفهوم سیاسا و بازآفرینی امر سیاسی». فصلنامه سیاست. مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی. دوره 47. شماره 1. صص 277-257.
  23. Canetti, Elias (1960). crowds and Power, London, Penguin.
  24. Schmitt, Carl (1985). Political Theology: four chapter on the concept of Sovereigntly, trans. George Schwab (Cambridge: MIT Press).
  25. Mouffe, Chantel (2006). On the Political. London and New York: Routledgetaylor and francis group.
  26. Mouffe, Chantel (2000). Deliberative Democracy or agonistic pluralism, institute for Hoherstudien (his),. Wien institute for advanced studies, Vienna.
  27. Marchart. Oliver (2007). Post- Foundational Political Thought: Political Difference in Nancy, Lefort, Badiou and Laclau, Edinburgh University Press.
  28. Wiley, James (2009). Carl Schmitt and Realism, Western Michigan University. 
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 294
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 221