اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 38 |
| تعداد شماره‌ها | 1,244 |
| تعداد مقالات | 9,010 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,871,232 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,721,203 |
همپوشانی دیپلماسی دفاعی و بین‌منطقه‌گرایی؛ کارویژه‌های آن برای جمهوری اسلامی ایران | ||
| فصلنامه آفاق امنیت | ||
| دوره 15، شماره 55، آبان 1401، صفحه 129-157 اصل مقاله (960.25 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| امید آسیابان* 1؛ محمد جولانی2 | ||
| 1نویسنده مسئول: دکتری تخصصی، گروه روابط بین‌الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2دانشجوی دکتری، گروه روابط بین الملل، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 22 خرداد 1401، تاریخ بازنگری: 21 خرداد 1401، تاریخ پذیرش: 21 مرداد 1401 | ||
| چکیده | ||
| در شرایط کنونی سیستم بین‌الملل استفاده از ظرفیت‌های هم‌افزایی ناشی از بین‌منطقه‌گرایی یکی از بدیل‌های مناسب برای دیپلماسی دفاعی دولت‌ها محسوب می‌شود. پرسش اصلی این پژوهش این است که چرا ظرفیت‌های بین‌منطقه‌ای منجر به تقویت دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران می‌شود؟ روش این پژوهش مبتنی بر دو گام است؛ در گام اول مدلی تحلیلی- نظری ارائه می‌شود و در گام دوم با استفاده از داده‌های تجربی ظرفیت‌های بالفعل و بالقوه دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران و بین‌منطقه‌گرایی موردبررسی قرار می‌گیرد. مطابق فرضیۀ این پژوهش بین‌منطقه‌گرایی فضای کنش راهبردی و دفاعی را تحت‌تأثیر قرار داده است. دیپلماسی دفاعی دولت‌ها تحت‌تأثیر بین‌منطقه‌گرایی نیازمند افزایش هم‌افزایی در شبکه‌های بین‌منطقه‌ای هستند. جمهوری اسلامی ایران در سیستم بین‌الملل دارای شبکه‌های بین‌منطقه‌ای تعاملی و تأسیسی در ابعاد ژئوپولیتیکی، ژئوکالچری و ژئواکونومیکی است. این شبکه‌های بین‌منطقه‌ای از طریق تداخل شبکه‌ای می‌تواند ظرفیت‌های بالقوه فراوانی برای دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران فراهم کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بین‌منطقه‌گرایی؛ دیپلماسی دفاعی؛ شبکه‌های بین‌منطقه‌ای؛ شبکه تعاملی شبکه تأسیسی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Overlap of Defense Diplomacy and inter-regionalism; Its Specific Functions for the Islamic Republic of Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Omid Asiaban1؛ Mohammad Jolani2 | ||
| 1Corresponding Author, Ph.D., Department of International Relations, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| 2Ph.D. Candidate, Department of International Relations, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| In the current conditions of the international system, the use of synergistic capacities resulting from interregionalism is considered one of the suitable alternatives for the defense diplomacy of governments. The main question of this research is why interregional capacities lead to the strengthening of the defense diplomacy of the Islamic Republic of Iran? The method of this research is based on two steps; In the first step, a theoretical analytical model is presented, and in the second step, the actual and potential capabilities of the Islamic Republic of Iran's defense diplomacy and interregionalism are examined using empirical data. According to the hypothesis of this research, interregionalism has affected the space of strategic and defensive action. The defense diplomacy of governments affected by interregionalism needs to increase synergy in interregional networks.In the international system, the Islamic Republic of Iran has interactive and established interregional networks in geopolitical, geocultural and geoeconomic dimensions. Through network interference, these inter-regional networks can provide many potential capacities for the defense diplomacy of the Islamic Republic of Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Interregionalism, Defense Diplomacy, interregional networks, interactive network, constitutive network | ||
| مراجع | ||
|
احمدی مقدم، اسماعیل و همکاران. (1400). راهبردهای ارتقای قدرت منطقه‌ای ج.ا. ایران مبتنی بر نقش عوامل ژئوپولیتیک نظامی یمن، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال نوزدهم، شماره 73.
احمدی نوحدانی، سیروس و کاوندی کاتب، ابوالفضل. (1388). خلیج فارس در ژئوپولیتیک اقیانوس هند و اتحادیه همکاری‌های کشورهای حاشیه آن، همایش بین‌المللی خلیج فارس، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر.
اسلامی، سعید و تلاوکی مسعود، کاوه. (1392). بررسی تأثیرات متقابل ایران و جنبش عدم تعهد، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال ششم، شماره 21، 192-167.
آبراهامیان، یرواند. (1393). تاریخ ایران مدرن. تهران: نشر نی.
حجازی، سید شهاب الدین. (1400). تحلیل راهبردی موقعیت جمهوری اسلامی ایران در منطقه آسیای مرکزی، مجله سیاست دفاعی، سال سی‌ام، شماره 116، 181-151.
رضائی جعفری، محسن و همکاران. (1395). گفتمان انقلاب اسلامی ایران و الزامات اشاعه ارزش‌های آن در عصر جهانی شدن بر اساس نظریه گفتمان لاکلا و موفه»، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، دوره ششم، شماره 20، 110-85.
ضرغامی، برزین و همکاران. (1393). ژئوپولیتیک شیعه یا هلال شیعه (مبانی، اهداف و رویکردها)»، فصلنامۀ پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارۀ 1، 214-197.
عباسی اشلقی، مجید و دامن پاک جامی، مرتضی. (1392). جمهوری اسلامی ایران و سازمان همکاری‌های اکو، بیست سال پس از گسترش این سازمان، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 84.
فیرحی، داود. (1387). نظام سیاسی و دولت در اسلام. تهران: انتشارات سمت.
قادری، سید نعمت الله. (1386). سازمان کنفرانس اسلامی؛ فرصت‌ها و چالش‌ها و نقش ایران در آن، نشریه مطالعات آفریقا، شماره 16، 258-243.
قاسمی، بهزاد. (1397). ژئوپولیتیک محور مقاومت و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بر اساس گفتمان انقلاب اسلامی»، فصلنامۀ آفاق امنیت، سال یازدهم، شمارۀ 38، 33-5.
گلکاران مقدم، سمیرا. (1394). بررسی امکان برقراری روابط تجاری با کشورهای عضو اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا. بررسی‌های بازرگانی آذر. شماره 74.
موسی‌زاده، رضا. (1390). سازمان‌های بین‌المللی. تهران: نشر میزان.
ناظمی، شاهرخ. (1386). اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای کشورهای حاشیه اقیانوس هند: تقویت همگرایی، رویدادها و تحلیل‌ها، شماره 209.
نگاهی به توانمندیها و همکاری‌های گروه هشت کشور مسلمان .(دی8). نشریه پارک فناوری پردیس، سال 1389 - شماره 22.
ویسی، هادی. (1400). اتحادیه اقتصادی اوراسیایی و منطقه‌گرایی ایران، فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 14، شماره 1، 377-400.
Abrahamian, Yarvand. (2014). A History of Modern Iran.[in persian],Tehran: Ney Publications. Ahmadi Moghadam, I.; and et.al. (2021). “Strategies for promoting regional power. Iran Based on the Role of Yemeni Military Geopolitical Factors,” Defense Strategy Quarterly, Volume 19, Issue 1 - Serial Number 73. Winter 2021 PP. 12s9-151.(doi: 20.1001.1.17351723.1400.19.73.5.6) Al Qadhi, M. H. (2017). The Iranian role in Yemen and its implications on the regional security. Arabian Gulf Centre for Iranian Studies. https://rasanah-iiis. org/english/wp-content/uploads/sites/2/2017/12/The-Iranian-Role-in-Yemen-and-its-Implications-on-the-Regional-Security-. pdf. Aris, S., Snetkov, A., & Wenger, A. (2018). Inter-organizational Relations in International Security. ASEAN. (2021) ASEAN Investment Report 2020–2021Investing in Industry 4.0. Available At: https://www.ui.se › 2020 › ui-paper-no.-6-2020.pdf Baldino, D., & Carr, A. (2016). Defence diplomacy and the Australian defence force: smokescreen or strategy?. Australian Journal of International Affairs, 70(2), 139-158. Capie, D., & Taylor, B. (2010). The Shangri-La Dialogue and the institutionalization of defence diplomacy in Asia. The Pacific Review, 23(3), 359-376. Drab, L. (2018). Defence diplomacy–an important tool for the implementation of foreign policy and security of the state. Security and Defence Quarterly, 20(3), 57-71. Farihi, Davood. (2008). The Political System and Government in Islam.[in persian] Tehran :Samt Publications. Hänggi, H. (2000). Interregionalism: empirical and theoretical perspectives. St. Gallen, University of St. Gallen, 1-14. Hatami, T., & Amini, A. (2020). Iran and Eurasian Economic Union. Iranian Review of Foreign Affairs, 11(31), 247-272. Katz, D. H. (2020). Defence Diplomacy: Strategic Engagement and Interstate Conflict. Routledge. Koolaee, E., Zarrinnarges, Y., & Akbari, Z. (2021). Causes of the failure of the state in Syria (2010-2019). Geopolitcs Quarterly, 16(4), 288-309(doi: 20.1001.1.17354331.1399.16.60.13.5). Kumar, S., & Sharma, A. (2015). Regional Cooperation in South Asia-Can Prospects Outweigh Problems?. Discussion Paper). CUTS International. https://cutscitee. org/pdf/Regional_cooperation_in_South_Asia_Can_prospects_overweigh_problems. pdf. Mezran, K., & Varvelli, A. (2019). The MENA Region: a great power competition. Ledizioni-LediPublishing. Mokhtari Hashi, H. (2020). Interstate Rivalries within Regional Organizations Case study: Economic Cooperation Organization (ECO). Geopolitics Quarterly, 16(60), 334-350(doi: 20.1001.1.17354331.1399.16.60.15.7). Musazadeh, R. (2011). International Organizations[in persian] Tehran: Mizan Publication. NAM statement -- Charter Committee - the United Nationshttps://www.un.org › sixth › 75 › pdfs › statements NAM. (2021). Online Mid-term Ministerial Conference of the Non-Aligned Movement, POLITICAL DECLARATION “Non-Aligned Movement at the center of multilateral efforts in responding global challenges” Plank, F. (2015). Mutual Capacity Building. Interregional Security Cooperation of the European Union. Pollack, K. M. (2017). Iran in Iraq. Atlantic Council .BRENT SCOWCROFT CENTER ON INTERNATIONAL SECURITY. Rüland, J., Hänggi, H., & Roloff, R. (Eds.). (2006). Interregionalism and International Relations: A Stepping Stone to Global Governance?. Routledge. Sadri, H. A. (2001). An Islamic perspective on non-alignment: Iranian foreign policy in theory and practice. In The Zen of International Relations (pp. 157-174). Palgrave Macmillan, London. Soltaninejad, M. (2017). IRAN AND SOUTHEAST ASIA: AN ANALYSIS OF IRAN'S POLICY OF" LOOK TO THE EAST". International Journal of Asia-Pacific Studies, 13(1). Tazmini, G. (2021). Russian-Iranian Relations: Impact on Persian Gulf Interests. In Russia’s Relations with the GCC and Iran (pp. 177-203). Palgrave Macmillan, Singapore. The United Nations. (2020). Report of the Special Committee on the Charter of the United Nations and on the Strengthening of the Role of the Organization" Available at: | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 508 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 263 |
||