اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 34 |
| تعداد شماره‌ها | 1,289 |
| تعداد مقالات | 9,294 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,800,282 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,339,809 |
نسبت سنجی سیره‌ی نبوی و علوی علیهما و آلهما السلام در مواجهه با براندازان داخلی | ||
| فصلنامه آفاق امنیت | ||
| دوره 16، شماره 59 - شماره پیاپی 2، مهر 1402، صفحه 65-87 اصل مقاله (906.32 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| محمد قاسمی* | ||
| محقق و پژوهشگر | ||
| تاریخ دریافت: 24 اسفند 1401، تاریخ بازنگری: 06 شهریور 1402، تاریخ پذیرش: 23 مهر 1402 | ||
| چکیده | ||
| شواهد فقهی و تاریخی حاکی از آن است نبی مکرم اسلامصلی الله علیه‌و‌آله و امیرالمؤمنینعلیه‌السلام ، با طیفی از براندازان داخلی مواجه بودند. این عده در قالب اقدامات براندازانه‌ی نرم و سخت در صدد تضعیف نظام سیاسی و آسیب رساندن به آن بزرگواران بوده‌اند. اگر چه سیره‌ی نبوی و علوی علیهما‌و‌آلهما‌السلام در مواجهه با براندازان نرم، یکسان است؛ اما در مواجهه با براندازان سخت، امیرالمؤمنینعلیه‌السلام با طیف براندازی که اقدام مسلحانه داشتند دست به سلاح بردند؛ لکن این نوع اقدام از سوی نبی مکرم اسلام صلی الله علیه‌و‌آله، گزارش نشده است. مقاله‌ی حاضر فلسفه و چرایی تمایز این دو سیره را مورد توجه قرار داده است. بر این اساس تلاش کرده است تا با روش توصیفی وتحلیلی، نشان دهد که منافقین زمان پیامبر اسلامصلی الله علیه‌و‌آله، هیچ‌گاه جرأت آشکار کردن اقدامات براندازنه خویش را نداشتند. و حال آنکه امیرالمؤمنینعلیه-السلام با طیفی از منافقین مواجه بودند که به صورت علنی و آشکار بر علیه آن حضرت و حاکمیت سیاسی ایشان، اقدام مسلحانه انجام دادند. بنابراین تمایز دو سیره، ناشی از دو سیاست متفاوت در شرایط یکسان نیست. علاوه بر این، نظر به امتداد ولایت سیاسی معصومعلیه‌السلام و تطبیق مصداقی آن بر فقیه جامع الشرایط، سیره‌ی امیرالمؤمنینعلیه‌السلام در مواجهه با براندازان نرم و سخت در عصر غیبت نیز، مُتَّبع و لازم الاجرا خواهد بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیره نبوی؛ سیره علوی؛ براندازی سخت و نرم؛ مواجهه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Proportionality of Prophetic and Alevi ways in the face of internal subversives | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mohammad ghasemi | ||
| researcher | ||
| چکیده [English] | ||
| Jurisprudential and historical evidence indicates that the Holy Prophet of Islam, may God bless him and grant him peace, and the Commander of the Faithful, may God bless him and grant him peace, faced a range of internal subversives. These people have been trying to weaken the political system and harm those dignitaries in the form of soft and hard subversive measures. Although the Prophetic and Alevi way of dealing with soft subversives is the same; But in the face of the hard subversives, Amir al-Mu'minin peace be upon him took up arms with the spectrum of subversives who were taking armed action; However, this type of action has not been reported by the Holy Prophet of Islam. The present article has paid attention to the philosophy and why of the distinction between these two ways. Based on this, he has tried to show with a descriptive and analytical method that the hypocrites of the time of the Prophet of Islam, peace and blessings of God be upon him, never had the courage to reveal their subversive actions. And now, Amir al-Mu'minin, peace be upon him, was faced with a range of hypocrites who openly and openly took armed action against him and his political rule. Therefore, the distinction between two ways is not due to two different policies in the same conditions. In addition, considering the extension of the political guardianship of the Infallible (peace be upon him) and its exemplary application to the comprehensive jurisprudence, the life of Amir al-Mu'minin (peace be upon him) in the face of soft and hard subversives in the age of occultation will also be followed and enforced. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Prophetic way, Alavi way, hard and soft subversion, confrontation | ||
| مراجع | ||
|
القرآن الکریم
نهج البلاغه (نسخه صبحی صالح)، 1414ق، قم: هجرت.
ابن ابی الحدید، 1404ق، شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، قم: آیت الله مرعشی نجفی ره.
ابن ادریس حلی، محمد،1410ق، السرائر، قم: جامعهی مدرسین،چ دوم.
ابن بابویه (صدوق)، محمد بن علی، 1413ق، من لایحضره الفقیه، قم: جامعهی مدرسین، چ دوم.
1385ش، علل الشرائع، قم: داوری.
1395ق، کمال الدین و تمام النعمۀ، تهران: اسلامیۀ، چ دوم.
ابن حجاج، مسلم، 1412ق، صحیح مسلم، قاهره: دارالحدیث.
ابن حنبل، احمد بن محمد، 1416ق، مسند الإمام أحمد بن حنبل، تصحیح جمعی از محققین، بیروت: مؤسسة الرسالة.
ابنحیون، نعمان بن محمد، 1385ق، دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام، قم: مؤسسه آل البیت علیهم السلام، چ دوم.
ابن طاووس، علی بن موسی،1400ق، الطرائف فی معرفۀ مذاهب الطوائف، قم: خیام.
ابن مزاحم، نصر، 1404ق، وقعۀ صفین، قم: کتابخانه آیت الله مرعشی ره، چ دوم.
احمدی جلفائی، حمید، 1429ق، البضاعۀ المزجاۀ، قم: دارالحدیث.
آلوسى سید محمود، 1415ق، روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دارالکتب العلمیه.
بخارى، محمد بن اسماعیل، 1410ق، صحیح البخاری، قاهره: لجنة إحیاء کتب السنة، چ دوم.
بحر العلوم، محمد بن محمد، 1403ق، بلغۀ الفقیه، تهران: مکتبۀ منشورات الصادق علیه السلام، چ چهارم.
جمعی از علماء، 1363ش، الاصول الستۀ عشر، قم: دارشبستری.
حر عاملی، محمد بن حسن، 1409ق، وسائل الشیعه، قم: مؤسسه آل البیت علیهم السلام.
حسینی روحانی، سید صادق، 1412ق، فقه الصادق علیه السلام، قم: دارالکتاب.
حلی، حسن بن یوسف بن مطهر، 1414ق، تذکرۀ الفقهاء، قم: آل البیت علیهم السلام.
1412ق، منتهی المطلب، مشهد: مجمع بحوث الاسلامیۀ.
حلی (فخر المحققین)، محمد بن حسن، 1387ق، إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد، قم: اسماعیلیان.
خمینی (امام)، سید روح الله، 1421ق، کتاب البیع، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ره.
1389ش، صحیفهی امام ره، تهران: موسسه نشر و تنظیم آثار امام ره، چ پنجم.
1423ق، ولایت فقیه، تهران: موسسه نشر و تنظیم آثار امام ره، چ دوازدهم.
خطیب بغدادی، احمد بن علی، 1417ق، تاریخ بغداد (مدینۀ السلام)، بیروت: دارالکتب العلمیه.
عاملى (شهید ثانى)، زین الدین بن على، 1414ق، حاشیۀ الارشاد، قم: جامعه مدرسین.
عاملی نبطی، علی بن یونس، 1384ق، الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم، نجف: مکتبۀ الحیدریه.
علم الهدی، سید مرتضی (علم الهدی)، 1405ق، رسائل شریف المرتضی، قم: دار القرآن الکریم.
عیاشی، محمد بن مسعود، 1380ق، تفسیر عیاشی، تهران: المطبعۀ العلمیۀ.
صافی گلپایگانی، لطفالله، ضرورۀ الحکومه الاسلامیه او الولایۀ للفقهاء، بیجا: بینا، بیتا.
طبرسی، فضل بن حسن، 1412ق، جوامع الجامع، قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
1372ش، مجمع البیان، تهران: ناصر خسرو، چ سوم.
طوسی، محمد بن حسن، 1375ق، الاقتصاد الهادی إلی طریق الرشاد، تهران: کتابخانه جامع چهل ستون.
1414ق، الامالی، قم: دارالثقافه.
1407ق، تهذیب الاحکام، تهران: دارالکتب الاسلامیۀ، 1407ق، چ چهارم.
1411ق، الغیبۀ، قم: دارالمعارف الاسلامیۀ.
فیض کاشانی، 1425ق، تفسیر الصافی، تهران: انتشارات صدر.
قمی، علی بن ابراهیم، 1363ش، تفسیر القمی، قم: دارالکتاب.
کلینی، محمد بن یعقوب، 1407ق، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیۀ، چ چهارم.
مجلسی، محمد تقی، 1403ق، بحار الانوار، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، چ دوم.
1406ق، روضۀ المتقین فی شرح من لایحضره الفقیه، قم: کوشانبور، چ دوم.
مجلسی، محمد باقر، 1404ق، مرآۀ العقول فی شرح أخبار آل الرسول صلی الله علیه و آله، تهران: دار الکتب الاسلامیه، چ دوم.
مفید، محمد بن محمد، 1413ق، الإختصاص، مصحح علیاکبر غفاری، قم: الموتمر العالمى لالفیة الشیخ المفید.
نجفی، محمد حسن، 1404ق، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، چ هفتم. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 200 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 257 |
||