اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 38 |
| تعداد شماره‌ها | 1,240 |
| تعداد مقالات | 8,994 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,844,829 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,706,456 |
بررسی راهبردهای ایران و ترکیه در بحران سوریه با استفاده از نظریه بازیها | ||
| سیاست دفاعی | ||
| دوره 32، شماره 124 - شماره پیاپی 3، آذر 1402، صفحه 129-149 اصل مقاله (603.63 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| سهیل امامیان* | ||
| پژوهشکده دفاعی امنیتی | ||
| تاریخ دریافت: 28 فروردین 1401، تاریخ بازنگری: 23 خرداد 1401، تاریخ پذیرش: 10 دی 1402 | ||
| چکیده | ||
| در جهان معاصر، تحولات خاورمیانه از پردامنه ترین و ژرف ترین تحولات در ساختار سیاسی کشورهای منطقه به شمار میآید. سوریه نیز به عنوان یکی از کشورهای منطقه درگیر این تحولات بوده است. بحران سوریه یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های جوامع عربی است که با گذشت چندین سال ادامه دارد. ایران و ترکیه به عنوان دو کشور منطقه‌ای از ابتدا در این بحران وارد شده و با هدف تغییر نقشه سیاسی و موازنه قدرت در خاورمیانه، سعی بر کنترل سوریه دارند. تلاش در جهت این مهم، آنها را به سمت رقابتی بی سابقه مبتنی بر متغیرهای ایدئولوژیکی و هویتی وارد کرده است. ترکیه و ایران ازجمله بازیگران منطقه ای میباشندکه رویکرد فعالانه ای را در خصوص این تحولات در راستای منافع خود در پیش گرفته اند. بحران سوریه برخورد منافع راهبردی ترکیه و ایران را آشکار کرده است. این دو کشور در حال دنبال‌کردن سیاستهای مخالف در بحران سوریه هستند. این مقاله به بررسی رابطه علّی بین راهبردهای منطقه‌ای ترکیه و ایران به‌عنوان متغیر مستقل و سیاستهای متناقض این دو کشور در بحران سوریه به‌عنوان متغیر وابسته می‌پردازد. هدف از انجام این پژوهش آن است که نقش منطقه‌ای ترکیه و ایران را با درنظرگرفتن سیاستهای متضاد این دو کشور با استفاده از نظریه بازیها در بحران سوریه را بدست آوریم . در این مقاله با استفاده از مدل سازی نظریه بازیها (بازی با مجموع صفر) تجزیه و تحلیل لازم در خصوص راهبردها و سیاستهای اعمالی از طرف دو کشور که اهداف متضادی در کشور سوریه دارند مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بحران سوریه؛ خاورمیانه؛ تجزیه‌وتحلیل نظریه بازی؛ تعادل نش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating the strategies of Iran and Turkey in the Syrian crisis using game theory | ||
| نویسندگان [English] | ||
| sohiel emamian | ||
| عضو هیت علمی | ||
| چکیده [English] | ||
| In the contemporary world, the developments in the Middle East are among the most extensive and profound developments in the political structure of the countries in the region. Syria, as one of the countries in the region, which has been going on for several years. Iran and Turkey, as two regional countries, have been involved in this crisis from the beginning and are trying to control Syria with the aim of changing the political map and balance of power in the Middle East. Efforts to do this have led them to unprecedented competition based on ideological and identity variables. Turkey and Iran are among the regional actors that have taken an active approach to these developments in their own interests. The Syrian crisis has revealed the clash of strategic interests between Turkey and Iran. The two countries are pursuing opposing policies in the Syrian crisis. This article examines the causal relationship between the regional strategies of Turkey and Iran as an independent variable and the contradictory policies of the two countries in the Syrian crisis as a dependent variable. The purpose of this study is to obtain the role of the regions of Turkey and Iran by considering the conflicting policies of these two countries using game theory in the Syrian crisis. In this article, using modeling game theory (zero-sum game), the necessary analysis of strategies and policies implemented by two countries that have conflicting goals in Syria has been examined. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Syrian Crisis, the Middle East, Game Theoretical Analysis, Nash Equilibrium | ||
| مراجع | ||
|
احمدی پور و همکاران (1۳۹۸). " واکاوی رقابت ایران و ترکیه در بحران سوریه " فصلنامه بین المللی ژئوپلتیک ، شماره ۵۵، دوره ۱۵.
بلوچیان و همکاران (1۳۹7). " اهمیت رویکرد نظریه بازی در مدل سازی " فصلنامه علمی پژوهشی فرماندهی و کنترل ، شماره 1، دوره 2.
شریفیان و همکاران (1۳۹۱). " تعامل و تقابل ایران و ترکیه در بحران سوریه " نشریه علمی امنیت پژوهی ، شماره ۳۸، دوره ۱۱.
شهبازی و همکاران (1398)" تأثیر روابط ایران و ترکیه بر روند همگرایی در خاورمیانه" فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، سال نهم، شماره اول، بهار ،1398صص165-189
غائبی محمد رضا (1۳۹5). " اقتصاد سیاسی روابط ایران و ترکیه در دوره حکومت حزب عدالت و توسعه" فصلنامه سیاست خارجی ، شماره 2، دوره 30.
Altunışık, Meliha Benli (2010). “Turkey’s Changing Middle East Policy”. UNISCI Discussion Papers (23): 149-162
Çağatay, Soner (2018). “Turkish-Iranian Rivalry Redux”. The Washington Institute. http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/turkish-iranian-rivalry-redux
Çetinsaya, Gökhan (2003). “Essential Friends and Natural Enemies: The Historic Roots of Turkish Iranian Relations”. Middle East Review of International Affairs 7 (3): 116-132.
Demiryol, Tolga (2013). “The Limits to Cooperation Between Rivals: Turkish-Iranian Relations Since 2002”. Ortadoğu Etüdleri 3 (2): 111-144.
Fearon, James and Alexander Wendt (2002). “Rationalism v. Constructivism: A Skeptical View”. Handbook of International Relations. Eds. Walter Carlsnaes, Thomas Risse and Beth A. Simmons. London: SAGE Publications.
Güner, Serdar (2003). “Oyun Kuramı ve Uluslararası Politika”. METU Studies in Development 30 (2): 163-180
Jenkins, Gareth H. (2012). “Occasional Allies, Enduring Rivals: Turkey’s Relations with Iran”. Silk Road Paper.
Kurki, Milja and Colin Wight (2010). “International Relations and Social Science”. International Relations Theories: Discipline and Diversity. Eds. Tim Dunne, Milja Kurki and Steve Smith. Oxford: Oxford University Press.
Keskin, Arif (2009). “İran-Türkiye İlişkilerine Genel Bir Bakış”. 21. Yüzyıl Dergisi 12: 45-54.
Kardaş, Şaban (2012). “Turkey’s Syria Policy: The Challenge of Coalition Building”. The German Marshall Fund on Turkey Series.
Larrabee, F. Stephen and Alireza Nader (2013). “Turkey-Iranian Relations in a Changing Middle East”. RAND Cooperation Research Report Series.
McCurdy, Daphne (2008). “Turkish-Iranian Relations: When Opposites Attract”. Turkish Policy Quarterly 7 (2): 87-106.
Miş, Nebi. “Suriye 2007”. Ortadoğu Yıllığı 2007. Eds. Kemal İnat, Muhittin Ataman ve Murat Yeşiltaş. İstanbul: KüreYay.
Pappalardo, Massimo (2008). “Multiobjective Optimization: A Brief Overview”. Pareto Optimality, Game Theory and Equilibria. Eds. Altannar Chinchuluun et al. New York: Springer Science-Business Media.
Sterling-Folker, Jennifer (2006). “Game Theory Approaches”. Making Sense of International Relations Theory. Ed. Jennifer Sterling-Folker London: Lynne Eienner Publishers.
Sandıklı, Atilla ve Ali Semin (2014). “Bütün Boyutlarıyla Suriye Krizi ve Türkiye”. Ortadoğu’da Değişim ve Türkiye. Eds. Atilla Sandıklı ve Erderm Kaya. İstanbul: Bilgesam Yay.
Turocy, Theodore L. and Bernhard von Stengel (2001). “Game Theory”. CDAM Research Report LSE- CDAM- 2001-09 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 159 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 184 |
||