اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات38
تعداد شماره‌ها1,240
تعداد مقالات8,994
تعداد مشاهده مقاله7,843,980
تعداد دریافت فایل اصل مقاله4,705,445
رفیعی قهساره, ابوذر, امینی, کلثوم. (1402). تداوم کثرت نیروهای سیاسی و عوامل مؤثر بر آن در ایران بعد از انقلاب اسلامی. پدافند الکترونیکی و سایبری, 9(4), 39-70.
ابوذر رفیعی قهساره; کلثوم امینی. "تداوم کثرت نیروهای سیاسی و عوامل مؤثر بر آن در ایران بعد از انقلاب اسلامی". پدافند الکترونیکی و سایبری, 9, 4, 1402, 39-70.
رفیعی قهساره, ابوذر, امینی, کلثوم. (1402). 'تداوم کثرت نیروهای سیاسی و عوامل مؤثر بر آن در ایران بعد از انقلاب اسلامی', پدافند الکترونیکی و سایبری, 9(4), pp. 39-70.
رفیعی قهساره, ابوذر, امینی, کلثوم. تداوم کثرت نیروهای سیاسی و عوامل مؤثر بر آن در ایران بعد از انقلاب اسلامی. پدافند الکترونیکی و سایبری, 1402; 9(4): 39-70.

تداوم کثرت نیروهای سیاسی و عوامل مؤثر بر آن در ایران بعد از انقلاب اسلامی

دولت پژوهی ایران معاصر
مقاله 2، دوره 9، شماره 4، اسفند 1402، صفحه 39-70    اصل مقاله (1.5 M)
نوع مقاله: مسائل سیاسی ایران
نویسندگان
ابوذر رفیعی قهساره* 1؛ کلثوم امینی2
1گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
2کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه یاسوج، یاسوج ایران
تاریخ دریافت: 27 آذر 1402،  تاریخ بازنگری: 06 دی 1402،  تاریخ پذیرش: 16 دی 1402 
چکیده
 نظریات متفاوتی در خصوص دموکراسی وجود دارد. یکی از دیدگاه­های نسبتاً جدیدی که در این رابطه مطرح شده دیدگاه کثرات­گرایی دموکراتیک است. مطابق این دیدگاه اساس دموکراسی، تعدد گروه‌های فعال در سیاست و رقابتشان در قالب انتخابات برای کسب قدرت است. به طور کلی دموکراسی کثرت‌گرا بر سه اصل استوار است: تعدد منابع قدرت و گروه‌ها، نظام انتخاباتی رقابتی و عدم مطلوبیت مشارکت سیاسی گسترده.
پژوهش حاضر می­کوشد بر مبنای نظریه کثرت­گرایی دموکراتیک نگاهی به وضعیت سیاسی ایران در سال­های پس از انقلاب اسلامی بیندازد. در ایران پس از انقلاب به دلایل مختلف احزاب سیاسی حضور موثری در سیاست نداشته­اند و به جای آن­ها، جناح­های سیاسی در عرصۀ سیاسی فعال بوده­اند. سوال پژوهش حاضر این است که «علل تداوم کثرتِ نیروهای سیاسی فعال در عرصۀ سیاسی ایرانِ پس از انقلاب چه بوده و این کثرت چه تأثیری بر توسعه سیاسی در ایران داشته است؟» فرضیه پژوهش هم این است که در سال­های پس از انقلاب علیرغم تمایلی که هر یک از جناح­ها برای حذف جناح رقیب از عرصۀ سیاسی داشته­اند، تکثر جناح­های سیاسی تداوم داشته و این تداوم ریشه در پایگاه اجتماعی جناح­های مختلف داشته است. برای آزمون فرضیه از روش توصیفی-تحلیلی و برای گردآوری داده­ها از روش کتابخانه­ای استفاده شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که تداوم تکثر جناح­های سیاسی در سال­های پس از انقلاب اسلامی و رقابت آن­ها مانع از یکدست شدن کامل قدرت و از بین رفتن دموکراسی شده است.
کلیدواژه‌ها
ایران؛ دموکراسی کثرت‌گرا؛ جناح سیاسی؛ توسعه سیاسی؛ رقابت سیاسی
عنوان مقاله [English]
Continuation of the plurality of political forces and factors affecting it in Iran after the Islamic Revolution
نویسندگان [English]
aboozar rafiei ghahsareh1؛ kolsom amini2
1Department of Political Science, Faculty of Humanities, Yasouj University, Yasouj, Iran
2Master of Political Science, Yasouj University, Yasouj Iran
چکیده [English]
There are different ideas about democracy. One of the relatively new views that have been raised in this regard is the view of democratic pluralism. According to this view, the basis of democracy is the plurality of active groups in politics and their competition in the form of elections to gain power. In general, pluralist democracy is based on three principles: multiplicity of sources of power and groups, competitive electoral system and lack of desirability of broad political participation.
The current research tries to look at the political situation of Iran in the years after the Islamic revolution based on the theory of democratic pluralism. In Iran, after the revolution, for various reasons, political parties have not had an effective presence in politics, and instead of them, political factions have been active in the political arena. The question of the current research is, "What were the reasons for the continued multiplicity of active political forces in Iran's political arena after the revolution, and what effect did this multiplicity have on political development in Iran?" The hypothesis is that in the years after the revolution, despite the desire of each of the factions to eliminate the rival faction from the political arena, the plurality of political factions has continued and this continuity is rooted in the social base of different factions. Descriptive-analytical method has been used to test the hypothesis. The findings show that the continuation of the plurality of political factions in the years after the Islamic Revolution and their competition has prevented the complete unification of power and the destruction of democracy
کلیدواژه‌ها [English]
Iran, pluralist democracy, political faction, political development, political competition
مراجع

1. Abbaszadeh, Mohsen (2015) POSTMODERNITY AND REDEFINING THE PLURALIST DEMOCRACY; FROM POLYARCHY TO RADICAL DEMOCRACY, Politics Quartely, Volume 46, Number 2, Pages 323-342. [In Persian]

2. Abbaszadeh, Mohsen; Suri, Farzad (2016) Political Pluralism: In-between Theory and Reality Subject Areas : Research in Theoritical Politics, Theoretical Policy Research, Spring and Summer, issue. 13, vol 7, Pages 53-72. [In Persian]

3. Bigler, Majid (2013) The birth of Islamic right and left: political factions and the first to fifth parliaments, Etemad newspaper number 3122 (Tuesday, December 11) . [In Persian]

4. Darabi, Ali (2016) New Middle Class and Political Development in Iran after the Islamic Revolution, journal of Iranian Social Development Studies, Volume 8, Number 1, Pages 7-20. [In Persian]

5. Ghasemi sayani, Ali Asghar; Ravesh, Behnam; Mahmudi Raja, zakaria (2017) Sociological analysis of presidential elections in Iran (case study 2005), Contemporary Political Essays, Volume 7, issue 21, Pages 105-142. [In Persian]

6. Harsij, Hossein; Hosseini, Seyyed Motahara (2009) THE "LEFT WING" ON THE FIRST DECADE AFTER ISLAMIC REVOLUTION (1979) IN IRAN, Politics Quarterly, Volume 39, issue 3, Pages 361-383. [In Persian]

7. izadi, Rajab; Rezai-Panah, Amir (2014) The Social and Political Bases of Evolution in the Hegemonic Political Discourses of the Islamic Republic of Iran. Contemporary Political Essays, Volume 4, Number 10, Pages 47-74. [In Persian]

8. Khorramshad, Mohammad Bagher; sarparast Sadat, Seyyed Ebrahim (2013) Political Tendency as a Method, Quarterly Journal of Interdisciplinary Studies in Humanities, Volume 5, issue 2, Pages 61-90. [In Persian]

9. Malekpour, Hamid; Melabi, Massoud; Azghandi, Seyed Alireza (2018) Relationship between the Rentier state and the New Middle Class in Iran (Case Study 1376 to 2005), Islamic Revolution approach Quarterly, issue 44, volume 12, pages 79-100. [In Persian]

10. Motaharnia, Mehdi (2000) left and right; From words to political reality, Zamaneh Monthly, No. 78, Page 9. [In Persian]

11. Rezaei, Ahmed; Safari Doghai, Majid (2016) Pluralist Democracy in Shariati's Point of view , Research in Theoretical Politics, Theoretical Policy Research Journal, Autumn and Winter, issue. 14, vol 8, Pages 112-82. [In Persian]

12. Zolfaghari, Vahid (2017) Elections, political factions and parapolitical peace in Iran; Representatives of political divisions or agents of peace?, Strategic Public Policy Studies Quarterly, Volume 10, Number 20, 1-19. [In Persian]

13. Akhavan Kazemi, Bahram (2009). Causes of inefficiency of political parties in Iran. Tehran: Islamic Revolution Documentation Center. [In Persian]

14. Amir Arjomand, said (2009) After Khomeini: Iran under His Successors, Oxford University Press.

15. Barzin, Saeed (1378) Political factionalism in Iran, Tehran, nashr-e-markaz. [In Persian]

16. Bashiriyeh, Hossein (2002) An introduction to political sociology of Iran: the period of Islamic republic, Tehran, publication of Negha-e-moaasar. [In Persian]

17. Bashiriyeh, Hossein (2003) Reason in Politics: 35 Essays on Political Philosophy and Sociology. Tehran, Negahe Moasser. [In Persian]

18. Dahl, Robert (2017) Polyarchy: participation and opposition, translated by Ebrahim Skaffi, Tehran, Shirazeh Ketab Publishing. [In Persian]

19. Ehteshami, Anoushirva, (2006), The transition from the crisis of succession, translated by Ebrahim Mottaghi, Zohreh Postinchi, Tehran, Qomes. [In Persian]

20. eivazi, Mohammad Rahim (2016) Political Participation in the Islamic Republic of Iran Tehran: Islamic Revolution Documentation Center. [In Persian]

21. fouzi, Yahya (2015) Political and social developments after the Islamic revolution in Iran (1979 - 2001) (Volume 1), Tehran, Imam Khomeini Institute for editing and publishing works. [In Persian]

22. Ghouchani, Mohammad (2002) The Holy Republic: Sections of the History of the Islamic Republic, Tehran: Naqsh and Negar. [In Persian]

23. Held, David (1384) Models of Democracy, translated by Abbas Mokhebar, Tehran, Roshangan. [In Persian]

24. McLennan, Gregor (2007) Pluralism, translated by Jahangir Moini Alamdari, Tehran, Ashian. [In Persian]

25. Mojtabazadeh, Ali; layali, Mohammad Ali (2016) Political Currents: A Look at Political Parties, Groups and Currents in Contemporary Iran, Qom, Maarif Publishing House. [In Persian]

26. Morteji, Hojjat (2000) Political factions in Iran today, Tehran, Naqsh and Negar. [In Persian]

27. Naghibzadeh, Ahmed (2008) Political party and its performance in today's societies, Tehran, Dadgostar Publishing House. [In Persian]

28. Nash, Keith (2010) Contemporary Sociology, translated by Mohammad Taghi Delfrooz, Tehran, Nashre  Kavir. [In Persian]

29. Salahi, Malek Yahya (2007) Western political ideas in the 20th century, Tehran, Qomes. [In Persian]

30. Shadlu, Abbas (2008) Information about Iran's political parties and factions today, Tehran, Gostareh. [In Persian]

31. zarifiniya, Hamidreza (2008) Analysis of Iran's political factions, Tehran, Azadi Andisheh. [In Persian]

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 254
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 237