
تعداد نشریات | 35 |
تعداد شمارهها | 1,285 |
تعداد مقالات | 9,288 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,611,490 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,278,465 |
پیامدهای حقوقی بکارگیری هوش مصنوعی در تسلیحات نظامی: چالشهای نوین فراروی حقوق مخاصمات مسلحانه | ||
سیاست دفاعی | ||
دوره 33، شماره 128 - شماره پیاپی 3، آذر 1403، صفحه 73-99 اصل مقاله (803.39 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسنده | ||
محمدرضا حسینی* | ||
گروه حقوق بین الملل - دانسکده امنیت ملی - دانشگاه عالی دفاع ملی | ||
تاریخ دریافت: 09 فروردین 1402، تاریخ بازنگری: 20 خرداد 1402، تاریخ پذیرش: 20 آذر 1403 | ||
چکیده | ||
پیشرفت علوم و فناوری های نظامی و کاربرد هوش مصنوعی در تسلیحات نوین خودکار با هدف انجام ماموریتهای جنگی بدون دخالت انسان، موضوعی است که توجه اکثر دولتها و ارتشهای جهان را به خود جلب کرده است. براساس قواعد و مقررات حقوق مخاصمات مسلحانه، حق طرفین درگیری در توسعه و بکارگیری هر نوع ابزار و سلاح، نامحدود نیست. امروزه، استفاده از ابزارها و تسلیحات نوین مجهز به هوش مصنوعی موجب نگرانی دولتها شده و اجرای قواعد ناظر بر مخاصمات مسلحانه را با ابهام روبرو کرده است. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، به دنبال پاسخ به این پرسش است که با توسعه و کاربست هوش مصنوعی در تسلیحات خودکار و واگذاری تصمیم گیری از فرد انسانی به هوش مصنوعی، رعایت اصول حقوق بشردوستانه(تفکیک، ضرورت نظامی، منع درد و رنج بیهوده، تناسب) با چه چالش هایی مواجه خواهد شد؟ مسئولیت ناشی از نقض اصول و قواعد حقوق بشردوستانه بر عهده چه کسی است؟ نتایج این پژوهش نشان می دهد که به رغم فرصت ها و ویژگیهایی که فناوریهای خودکار نظامی و هوش مصنوعی در تشخیص اهداف نظامی و افزایش دقت سلاح دارند و میتوانند موجب کاهش تلفات انسانی شوند، اما حتی با بکارگیری هوش مصنوعی در تسلیحات نظامی، اینگونه سلاحها نخواهند توانست اصول حقوق مخاصمات مسلحانه را رعایت کنند. بنابراین نیاز فوری به یک چارچوب حقوقی نوین برای تنظیم و کنترل تسلیحات خودکار و هوشمند احساس می شود. | ||
کلیدواژهها | ||
حقوق مخاصمات مسلحانه؛ هوش مصنوعی؛ تسلیحات نوین خودکار؛ سلاحهای رباتیک؛ مسئولیت بکارگیری تسلیحات هوشمند | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Legal implications of Using Artificial Intelligence in Military Weapons: New challenges faced with the Law of Armed Conflicts | ||
نویسندگان [English] | ||
Mohammadreza Hosseini | ||
Department of International Law - Faculty of National Security - National Defense University | ||
چکیده [English] | ||
The advancement of military science and technology and the use of artificial intelligence (AI) in modern and autonomous weapons with the aim of carrying out combat missions without human intervention is a subject that has attracted the attention of most states and armies of the world. According to the rules and regulations of the law of armed conflicts (LOAC), the right of belligerent parties to develop and apply any kind of tools and weapons is not unlimited. Today, the use of new tools and weapons equipped with AI has caused many legal concerns and has made the implementation of the rules and principles governing armed conflicts ambiguous. This article by using the analytical and descriptive method, seeks to answer these questions that with the development and application of AI in autonomous weapons and the transfer of decision-making from humans to AI, compliance with the principles of humanitarian rights what challenges will it face? And who is responsible for violating the principles of humanitarian law? The results of this research show that despite the opportunities and features that artificial intelligence have in recognition military targets and improving the accuracy of weapons and can reduce human casualties, but there is an urgent need for a The new legal framework for the regulation of robotics and intelligent weapons is felt, so it seems that even with the use of AI in new and autonomous weapons, such weapons will not be able to comply with the principles of the law of armed conflicts. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
The Law of Armed Conflict (LOAC), Artificial Intelligence(AI), modern Autonomous Weapons, Robotic weapons, responsibility for using AI weapons | ||
مراجع | ||
اسلامی، رضا و انصاری، نرگس(1396) "بکارگیری روباتهای نظامی درمیدان جنگ در پرتو اصول حقوق بشردوستانه"، مجله حقوقی بینالمللی، شماره ٥٦، بهار ـ تابستان ١٣٩٦، صص ١٦٢ـ ١٣٩.
رضایی، صالح (١٣٨٧)، «رابطه ضرورتهای نظامی و اصول بشردوستانه در حقوق مخاصـمات مسلحانه؛ توازن یا تحدید»، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس، ش ٢٥، صص 9-14.
سلیمی ترکمانی، حجت (1387). «تأملی بر مسئولیت بینالمللی دولتها ناشی از نقض حقوق بشردوستانه بینالمللی»، فقه و حقوق، شماره ١٧، ص ١٨٠.
عزیزی بساطی، مجتبی و مرضیه سکوتی(1394). "واکاوی تأثیر سلاحهای خودکار بر صلح و امنیت بینالمللی"، فصلنامه سیاست خارجی، دوره 29، شماره 3، شماره پیاپی 115، صفحه 35-56.
احمدی، علی، زرگر، افشین؛ آدمی، علی. (1402). فناوری هوش مصنوعی و تغییر در امنیت ملی دولتها. سیاست دفاعی، 39-64 ، 32(123). Dor: 20.1001.1.10255087.1402.32.123.2.0.
شریفی طرازکوهی، حسین؛ صیادنژاد، محمدحسین (1399)."اعمال اصول بنیادین حقوق بینالملل بشردوستانه بر تسلیحات کاملا خودکار بهعنوان ابزار نوین جنگی"، فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، دوره ٥٠، شماره ٢، تابستان ١٣٩٩، صص 551- 557.
محسنی جیهانی، فاطمه و سیداحمد طباطبایی(1398)، «کاربرد سلاحهای خودمختار و اصول حقوق بشردوستانه»، پژوهشنامه ایرانی سیاست بینالملل، سال ٧، شماره ٢، صص ٢٨٦-٢٦٥.
قربان نیا، ناصر؛ اخگری بناب، نادر (1390). «عدم مشروعیت کاربرد سلاح هستهای در پرتو اصل تفکیک (با رویکرد اسلامی)»، فصلنامه حقوق اسلامی، سال هشتم، شماره ٢٨، ص ٧٧.
حسینپور خوش قلب، فاطمه(1396). «مشروعیت به کارگیری جنگ افزارهای هوشمند مستقل»، پایان نامه ارشد حقوق بین الملل، استاد راهنما: صابر نیاورانی، دانشگاه
دوسترهوف، ایزابـل و دیگـران (١٣٩٥)، «رسـانه، جنـگ و حقـوق بـینالملـل»، ترجمـه علـی گرشاسبی و دیگران، تهران: نشر میزان.
ساعد، نادر(١٣٨٧)، حقوق بشردوستانه و مسائل نوظهور، تهران: خرسندی.
هریسنداینیس، هیتر(1395)، "جنگ سایبری و حقوق جنگ"؛ مترجمان: هومان شاهرخ، سعید حکیمیها، نشر میزان.
هنکرتز، ژان ماری؛ دوسوالدبک، لـوئیس(1391)، "حقـوق بینالملل بشردوسـتانه عرفی"، ترجمه دفتر امور بینالملل قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران و کمیته بـینالمللی صلیب سرخ، تهران، انتشارات مجد.
Arkin , R.,(2009). “An Ethical Governor for Constraining Lethal Action in an Autonomous System”, College of Computing, Georgia Institute of Technology.
ICRC, “(2014).”Report of the ICRC Expert Meeting on Autonomous Weapon Systems: Technical, Military, Legal and Humanitarian Aspects”. Hin-Yan Liu,(2012). “Categorization and Legality of Autonomous and Remote Weapons Systems”, European University Institute, at. 94. Kiaklayeh, Mahshid Talebian,(2022). "International Humanitarian Law and Artificial Intelligence: A Canadian Perspective", University of Windsor, Ontario, Canada. Krishnan, Armin,(2021). “Killer Robots: Legality and Ethicality of Autonomous Weapons”, Ashgate Publishing.Lawrence Hill-Cawthorne, GC III Commentary: Common Article 1 and State Responsibility”, ICRC,(2012). “Human Rights Implications of the Usage of Drones and Unmanned Robots in Warfare “. Humanitarian, G. A. (2014).“Autonomous Weapon System under International Law”, Academy Briefing, NO. 8,. Nov. at 7-20. Asardo, P., (2012).“On banning autonomous weapon systems: human rights, automation, and the dehumanization of lethal decision-making”, International Review of Red Cross,. Saad, Christiane. & Gosal, Ewa,(2019) “Autonomous weapons systems: how to work towards a total ban?”, Canadian Bar Association, September 13. Nasu, Hitoshi & Robert Mclaughlin,(2014). “New Thechnologies and the Law of Armed Conflict”, the Netherlands, Asser Press. Schmitt, Michael N. & Thurnher, Jeffrey S.,(2022). “Out of the Loop”: Autonomous Weapon Systems and the Law of Armed Conflict”, 4HARV. NAT'L SEC. J. 231, Turner, Jacob, “Robot Rules: Regulating Artificial Intelligence”, Buchrückseite, Palgrave Macmillan, ; 2019 . https://justtotaltech.com/military-robots | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 115 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 91 |