اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 35 |
| تعداد شماره‌ها | 1,285 |
| تعداد مقالات | 9,288 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,611,137 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,278,299 |
همگرایی و واگرایی در روابط ایران و چین با تاکید بر منطقهی خلیج فارس | ||
| فصلنامه آفاق امنیت | ||
| دوره 17، شماره 64 - شماره پیاپی 3، مهر 1403، صفحه 61-86 اصل مقاله (724.98 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سعید وثوقی* 1؛ شهروز ابراهیمی1؛ احمد ادینه وند2 | ||
| 1دانشیار گروه علوم سیاسی،دانشکده اقتصاد و علوم اداری،دانشگاه اصفهان، شهر اصفهان،ایران | ||
| 2گروه علوم سیاسی،دانشکده اقتصاد و علوم اداری،دانشگاه اصفهان،شهر اصفهان،ایران | ||
| تاریخ دریافت: 13 اردیبهشت 1403، تاریخ بازنگری: 19 تیر 1403، تاریخ پذیرش: 23 دی 1403 | ||
| چکیده | ||
| رشد اقتصادی چین در چند دههی اخیر و ظهور این قدرت در صحنهی بینالمللی باعث شده است تا این کشور برای دسترسی به منابع متعدد انرژی نفت و گاز، بر منطقهی خلیج فارس متمرکز شده و تلاش کند تا روابط خود با کشورهای این منطقه را تقویت نماید. در این میان، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت منطقهای با موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خاص و داشتن منابع غنی انرژی، در دیپلماسی چینی از اهمیت زیادی برخوردار است. با وجود این، روابط این دو کشور همیشه دارای روندی ثابت نبوده است و متغیرهای زیادی در شکل دادن به آن نقش داشتهاند. پرسش اصلی مقالهی حاضر این است: چرا با وجود همگرایی عمیق بین سیاستهای چین و ایران، بین این دو کشور در ارتباط با خلیج فارس واگرایی نیز دیده میشود؟ فرضیهای که متعاقب سئوال مذکور مطرح میشود این است که تلاش چین در خلیج فارس برای برقراری توازن نرم از طریق پوشش راهبردی ایالات متحده و نیز تمایل این کشور به ارتقای روابط با کشورهای این منطقه به منظور تنوع بخشیدن به نیازهای خود به انرژی، باعث شده تا چین در قبال ایران که با غرب و نظام بینالملل و نیز کشورهای منطقه در تنش به سر میبرد، سیاست محتاطانهای در پیش بگیرد. بر طبق یافتههای تحقیق، این سیاست محتاطانه زمینهساز واگرایی بین چین و ایران شده است. روش تحقیقی در این مقاله، جمع‌آوری منابع و اسناد به شیوه‌ی کتابخانه‌ای و سپس تجزیه و تحلیل داده‌هاست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| همگرایی؛ واگرایی؛ خلیج فارس؛ ایران؛ چین | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Convergence and divergence in Iran-China relations with an emphasis on the Persian Gulf region | ||
| نویسندگان [English] | ||
| saeed vosoughi1؛ shahrooz ebrahimi1؛ Ahmad Adinehvand2 | ||
| 1Associate Professor, Department of Political Science, Faculty of Economics and Administrative Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| 2Department of Political Science, Faculty of Economics and Administrative Sciences, University of Isfahan, Isfahan City, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The economic growth of China in the last few decades and the emergence of this power in the international scene has caused this country to focus on the Persian Gulf region in order to access numerous sources of energy, oil and gas, and to try to improve its relations. strengthen with the countries of this region. Meanwhile, the Islamic Republic of Iran as a regional power with a special geopolitical and geostrategic position and having rich energy resources is of great importance in Chinese diplomacy. Despite this, the relations between these two countries have not always had a constant trend and many variables have played a role in shaping it. The main question of the current article is: why despite the deep convergence between the policies of China and Iran, there are also divergences between these two countries in relation to the Persian Gulf? The hypothesis that is raised following the mentioned question is that China's effort in the Persian Gulf to establish a soft balance through the strategic cover of the United States and also the desire of this country to improve relations with the countries of this region in order to diversify its needs to Energy has caused China to adopt a cautious policy towards Iran, which is in tension with the West and the international system, as well as the countries of the region. According to the findings of the research, this cautious policy has led to the divergence between China and Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Convergence, divergence, Persian Gulf, Iran, China | ||
| مراجع | ||
|
فارسی
قنبری مرداس، ابراهیم؛ شفیعی سروستانی، اسماعیل و جلالپور، شهره (1401)، «مطالعه تطبیقی تنشزدایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (مطالعهی موردی گفتمانهای خاتمی و روحانی)»، رهیافت انقلاب اسلامی، سال شانزدهم، شماره 58، بهار 1401، صص 130ـ111.
جعفری، علیاکبر و مهرداد فلاح (1401)، «ایران و چین: به سوی مشارکت راهبردی در آینده با تاکید بر فرصتها و پیچیدگیهای توافق 25 ساله»، فصلنامه سیاست، دوره 52، شماره 4، زمستان 1401، صص868ـ839.
احمدینیا، محمد؛ زارعی، غفار و حقیقی، علی محمد (1400)، «واکاوی جایگشت نقش امنیتی ایالات متحده با چین در خلیج فارس»، فصلنامه پژوهشهای روابط بینالملل، دوره (سال) 11، شماره 3، پاییز 1400، صص 118ـ95.
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز (1394)، «روابط ایران و چین در دوره احمدینژاد: سیاست نگاه به شرق و تاثیرات ساختاری»، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، دوره 8، شماره 32، اسفند 1394، صص41ـ9.
صفوی، سید یحیی، حافظ نیا، محمد رضا، افشردی، محمد حسین، فرجی، برات، فرجی، برات. (1391). امنیت پایدار در منطقه ژئوپولیتیکی خلیج فارس در پرتو ناپایداری نیروی‌های همگرا و واگراساز. فصلنامه آفاق امنیت، 5-33، 5(17). لینک سایت: https://ps.ihu.ac.ir/article_200418.html
متقی, افشین. (1395). بازشناسی ابعاد روی آوری چین به خلیج فارس و سناریوهای امنیتی فراروی ایران. فصلنامه آفاق امنیت، 129-151، 6(21). لینک سایت: https://ps.ihu.ac.ir/article_200447.html.
امیدی، علی و قلمکاری، آرمین (1398)، «تحلیل رابطهی سیاست خارجی و توسعهی اقتصادی: مقایسهی دولتهای خاتمی، احمدینژاد و روحانی»، رهیافت انقلاب اسلامی، بهار 1398، شماره 46، صص 72ـ47.
حاجیلو، محمدحسین (1396)، «شکنندگی همکاری در فضای هژمونیک و نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، رهیافت انقلاب اسلامی، سال یازدهم، شماره 38، بهار 1396، صفحه 88-69.
عباس‌پور باغابری، عباس، خواجوئی راوری، محمدحسن. (1394). بررسی امکانسنجی ایجاد همگرایی امنیتی در حوزهی ژئوپلیتیک خلیج فارس از منظر رئالیسم ساختاری. سیاست دفاعی، 131- 163، 23(91). Dor: 20.1001.1.10255087.1394.23.91.6.1 رضائی، مسعود، وثوقی، سعید (1396)، «سنجش روابط دفاعی ایران و چین در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی»، فصلنامه مطالعات راهبردی و سیاستگذاری عمومی، دوره 7، شماره 24، پائیز 1396، صفحه 47-23.
رکابیان، رشید؛ علهپور، مهرداد و قربانی، وحید (1401)، «بررسی روابط جمهوری اسلامی ایران و چین از دریچهی فرهنگ راهبردی»، رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، دوره 13، شماره 4، تابستان 1401، صص 230ـ205.
سازمند، بهاره و گودرزی، مریم (1401)، «واکاوی تطبیقی جایگاه چین در رویکرد نگاه به شرق در سیاست خارجی احمدینژاد و روحانی»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 15، شماره 1، بهار و تابستان 1401، صص 127ـ155.
سلیمانپور، هادی و مولایی، عبدالله (1392)، «قدرتهای نوظهور در دوران گذار نظام بینالملل»، فصلنامه روابط خارجی، 5 (17)، صص 34ـ7.
شریعتینیا، محسن (1384)، چین، انرژی و خاورمیانه، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک معاونت پژوهشهای سیاست خارجی.
مصلینژاد، عباس و حقشناس، محمدرضا (1391)، «جایگاه چین در اقتصاد انرژی خلیج فارس (با تمرکز بر جمهوری اسلامی ایران)»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هشتم، شماره اول، زمستان 1391، صص 207ـ173.
منابع انگلیسی
Belal, Kulsoom (2020), “China-Iran Relations: Prospects and Complexities”. Policy Perspectives. Vol. 17(2):47-66. DOI: 10.13169/polipers.17.2.0047. Cheney, C. (2018), “The belt and road initiative and U.S. sanctions: pushing Iran into China’s sphere of influence”, Foreign Policy News, 29 October. Available at: http://foreignpolicynews.org/ 2018/10/29/the-belt-and-road-initiative-and-u-s-sanctions-pushing-iran-into-chinas-sphere-of-influence Cox, Michael (2012), “Power Shifts, Economic Change and the Decline of the West?”, International Relations, pp. 369-388. Available at: https://doi.org/10.1177/0047117812461336 Eguegu, Ovigwe and Aatif Javairyah Kulthum (2021), “Iran’s membership raises the SCO’s profile and expectations”, Available at: https://thediplomat.com/2021/09/irans-membership-raises-the-scos-profile-and-expectations Esfandiary, D.; Tabatabai, A. (2018), Triple Axis: Iran's Relations with Russia and China, Lonon: I.B. Tauris. Forough, Mohammadbagher (2022), “Sino-Iranian 25-Year Deal”, Atlantisch Perspectief, 2021, Vol. 45, No. 2, pp. 27-32. Fulton, Jonathan (2019), “Striking a balance between economics and security: China’s relations with the Gulf monarchies”. In: Fulton, J. and Sim, LC. (eds), External Powers and the Gulf Monarchies. London and New York: Routledge, pp. 140–158. Fulton, Jonathan (2020), “China and the Presian Gulf: Hedging under the U.S. Umbrella”, in: Kamrava, Mehran, Routledge Handbook of Persian Gulf Politics, New York: Routledge. Fulton, Jonathan (2022), “The China–Iran Comprehensive Strategic Partnership: A Tale of two Regional Security Complexes”, Asian Affairs, vol. 53, N. 1, 2022, pp.145-163. Garlick, Jeremy and Radka Halvova (2020), “China’s Belt and Road Economic Diplomacy in the Persian Gulf: Strategic Hedging amidst Saudi-Iranian Regional Rivalry”, Journal of Current Chinese Affairs, Vol. 49 (1), 82-105. Garver, John (2013), “China–Iran relations: cautious friendship with America’s nemesis”, China Report 49(1): 69–88. IMF (2023), “Report for Selected Countries and Subjects”, IMF, 17 April 2023. Kamrava, Mehran (2018), Troubled Waters: Insecurity in the Persian Gulf, Ithaca, NY: Cornell University Press. Kamrava, Mehran (2020), Routledge Handbook of Persian Gulf Politics, New York: Routledge. Kwan. C. H. (2002), “The Rise of China and Asia’s Flying-Geese Pattern of Economic Development: An Empirical Analysis Based on US Import Statistics”, RIETI Discussion Paper Series 02-E-009, July 2002. Malus, Katherine (2018), “From “Atoms for Peace” to “JCPOA”: History of Iranian Nuclear Development”, Available at: https://k1project.columbia.edu/content/atoms-peace-jcpoa-history-iranian-nuclear-development. Murphy, Dawn (2022), China’s rise in the Global South: The Middle East, Africa and Beijing’s alternative world order, California: Stanford. Smyth, G. (2019), “Iran and China: between oil and Trump”, LobeLog, 24 April. Available at: https:// lobelog.com/iran-and-china-between-oil-and-trump Yildirimcakar, Emrah (2023), “The Dynamics of Iran-China New Strategic Cooperation”, Alternatif Politika, 2023: 15 (2): 344-367. Yitzhak, Shichor (2016), “Sino-American Crosscurrents in the Middle East: Perceptions and Realities,” in: Toward Well-Oiled Relations? China’s Presence in the Middle East Following the Arab Spring, ed. Niv Horesh, London: Palgrave Macmillan. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 153 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 157 |
||